صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
حجر
جزء : چهاردهم
قالَ هؤُلاءِ بَناتي إِنْ کُنْتُمْ فاعِلينَ
71
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفي سَکْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
72
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقينَ
73
فَجَعَلْنا عالِيَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ
74
إِنَّ في ذلِکَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمينَ
75
وَ إِنَّها لَبِسَبيلٍ مُقيمٍ
76
إِنَّ في ذلِکَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنينَ
77
وَ إِنْ کانَ أَصْحابُ الْأَيْکَةِ لَظالِمينَ
78
فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ وَ إِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبينٍ
79
وَ لَقَدْ کَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلينَ
80
وَ آتَيْناهُمْ آياتِنا فَکانُوا عَنْها مُعْرِضينَ
81
وَ کانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنينَ
82
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحينَ
83
فَما أَغْني عَنْهُمْ ما کانُوا يَکْسِبُونَ
84
وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَميلَ
85
إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَليمُ
86
وَ لَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثاني وَ الْقُرْآنَ الْعَظيمَ
87
لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلي ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنينَ
88
وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذيرُ الْمُبينُ
89
کَما أَنْزَلْنا عَلَي الْمُقْتَسِمينَ
90
ترجمه جناب آقاي صفوي
71) لوط به مهاجمان گفت: اینان دختران منند، اگر کارى مى کنید آنان را به همسرى خود برگیرید.
72) اى پیامبر، به جان تو سوگند که قوم لوط در سرمستى خود سرگردان بودند.
73) پس هنگامى که به روشنى بامداد درآمدند، بانگى مهیب آنان را فرو گرفت.
74) و ما دیارشان را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگ هایى از ( سجّیل ) باراندیم.
75) به راستى در دیار ویران شده قوم لوط براى اثرشناسان نشانه هایى از وقوع عذاب الهى است.
76) و آن آثار در راهى دایر ( راه مدینه به شام ) قرار دارد.
77) بى تردید، در این ماجرا براى مؤمنان نشانه اى بر حقّانیّت هشدارها و دعوت هاى خداوند است.
78) و قوم شعیب، آن جنگل نشینان نیز به راستى ستمکار بودند.
79) و ما از آنان انتقام گرفتیم، و این دو سرزمین ( سرزمین قوم لوط و قوم شعیب ) در راهى آشکار ( راه مدینه به شام ) قرار دارند.
80) و اهل ( حِجر ) هم پیامبران را تکذیب کردند.
81) و ما نشانه هاى خود را در اختیارشان نهادیم ولى از آنها روى برتافتند.
82) آنان از کوه ها خانه هایى براى خود مى تراشیدند و به گمان خویش از گزندها در امان بودند.
83) ولى آن گاه که به بامدادى درآمدند، بانگى مهیب آنان را فرو گرفت و هلاکشان کرد.
84) و آنچه فراهم آورده بودند به کارشان نیامد و آنان را نیکبخت نساخت.
85) و ما آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده ایم، و قیامت قطعاً آمدنى است، پس تو ـ اى پیامبر ـ کفر و تمسخر کافران را نادیده انگار و به نیکى چشم پوشى کن.
86) چرا که پروردگار توست که همگان را آفریده و به حالشان داناست.
87) و به راستى ما از میان آیات قرآن که باهم پیوند دارند سوره اى را با هفت آیه ( سوره حمد ) به تو عطا کردیم و این قرآن با عظمت را به تو دادیم.
88) ]پس[ به مال و ثروتى که گروه هایى از کافران را از آن بهره مند ساخته ایم چشم مدوز، و بر کفر ورزیدن آنان اندوه مخور، و بال و پر خود را براى مؤمنان فرو گستر و آنان را پیرامون خود گرد آور و با آنان معاشرت داشته باش و با مهربانى و بردبارى به تربیت آنان همت گمار.
89) و بگو: مسئولیت من این است که شما را به عذاب هاى الهى هشدار دهم و آنچه را که در دین خود بدان نیاز دارید به روشنى بیان کنم،
90) شما را به عذابى همانند عذابى که بر تقسیم کنندگان قرآن فرو فرستادیم هشدار مى دهم.
266
266