صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
کهف
جزء : شانزدهم
قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَکَّاءَ وَ کانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا
98
وَ تَرَکْنا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ في بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعاً
99
وَ عَرَضْنا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِلْکافِرينَ عَرْضاً
100
الَّذينَ کانَتْ أَعْيُنُهُمْ في غِطاءٍ عَنْ ذِکْري وَ کانُوا لا يَسْتَطيعُونَ سَمْعاً
101
أَ فَحَسِبَ الَّذينَ کَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبادي مِنْ دُوني أَوْلِياءَ إِنَّا أَعْتَدْنا جَهَنَّمَ لِلْکافِرينَ نُزُلاً
102
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرينَ أَعْمالاً
103
الَّذينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً
104
أُولئِکَ الَّذينَ کَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً
105
ذلِکَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِما کَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آياتي وَ رُسُلي هُزُواً
106
إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً
107
خالِدينَ فيها لا يَبْغُونَ عَنْها حِوَلاً
108
قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً
109
قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ يُوحي إِلَيَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً
110
ترجمه جناب آقاي صفوي
98) ذو القرنین گفت: این سد رحمتى از جانب پروردگار من است که بدین وسیله امّت هایى از گزند فسادگران مصون مى مانند، و این سدّ تا فرا رسیدن وعده الهى پایدار است، و هنگامى که وعده پروردگارم فرا رسد آن را با خاک یکسان مى کند، و وعده پروردگارم راست و درست است.
99) آن روز که چنین شود، مردم را به حال خود وا مى نهیم تا چون دریایى طوفان زده آشفته گردند و مانند امواج به هم درآمیزند، و در صور دمیده مى شود تا مردگان زنده شوند، آن گاه همه آنان را گرد مى آوریم.
100) و آن روز دوزخ را براى کافران چنان که باید آشکار مى سازیم.
101) همانان که چشمانشان از دیدن نشانه هاى من که باعث یادکرد من است در پرده بود و توانایى شنیدن حکمت ها و اندرزها را نداشتند.
102) آیا کسانى که یکتایى خدا را منکر شده اند پنداشته اند که بندگان مرا به جاى من کارسازانى مى گیرند که آنان را یارى دهند و کیفر مرا از آنان بازدارند ؟ چنین نیست، قطعاً ما دوزخ را براى پیش پذیرایى از کافران آماده کرده ایم.
103) اى پیامبر، به مشرکان بگو: آیا شما را از کسانى که در همه کارهایشان زیانکارترین مردمند آگاه کنیم ؟
104) آنان کسانى اند که تلاششان در زندگى دنیا به بیراهه مى رود و خود مى پندارند که کار نیک انجام مى دهند.
105) آنان کسانى اند که نشانه هاى پروردگارشان و لقاى او را انکار کرده اند، در نتیجه اعمالشان تباه شده است، از این رو ما در روز قیامت میزانى براى آنان برپا نمى کنیم و بى درنگ راهىِ دوزخ خواهند شد.
106) این است حقیقت امرشان. سزایشان از آن روى که کافر شدند و نشانه ها و پیامبران مرا به مسخره گرفتند، دوزخ است.
107) کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند، باغ هاى فردوس پیش پذیرایى آنان است.
108) در آن جاودانه اند و انتقال از آن جا را نمى خواهند.
109) بگو: اگر دریا براى نگارش کلمات ( نشانه هاى روشن ) پروردگارم مرکّب شود، پیش از آن که نگارش کلمات پروردگارم پایان پذیرد دریا پایان خواهد یافت، هر چند مانند آن دریا را نیز به مدد آوریم.
110) بگو: جز این نیست که من هم بشرى مانند شما هستم، با این تفاوت که به من وحى مى شود که معبود شما معبودى یگانه است. پس هر کس به لقاى پروردگار خود امید دارد باید کارى شایسته کند و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد.
304
304