صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
قمر
جزء : بیست و هفتم
وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ
28
فَنادَوْا صاحِبَهُمْ فَتَعاطي فَعَقَرَ
29
فَکَيْفَ کانَ عَذابي وَ نُذُرِ
30
إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً واحِدَةً فَکانُوا کَهَشيمِ الْمُحْتَظِرِ
31
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ
32
کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ
33
إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ
34
نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا کَذلِکَ نَجْزي مَنْ شَکَرَ
35
وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ
36
وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابي وَ نُذُرِ
37
وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُکْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ
38
فَذُوقُوا عَذابي وَ نُذُرِ
39
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ
40
وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ
41
کَذَّبُوا بِآياتِنا کُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزيزٍ مُقْتَدِرٍ
42
أَ کُفَّارُکُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِکُمْ أَمْ لَکُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ
43
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَميعٌ مُنْتَصِرٌ
44
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ
45
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهي وَ أَمَرُّ
46
إِنَّ الْمُجْرِمينَ في ضَلالٍ وَ سُعُرٍ
47
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلي وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ
48
إِنَّا کُلَّ شَيْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ
49
ترجمه جناب آقاي صفوي
28) و به او گفتیم : به آنان اعلام کن که آب چشمه میان آنان و شتر سهمیه بندى شده است و براى هر سهمى از شُرب صاحب آن حاضر مى شود .
29) پس ] از چندى [ رفیقشان را صدا کردند که شتر را از پاى درآورد; او هم پى کردن و کشتن شتر را برعهده گرفت و آن را پى کرد و کشت .
30) اینک بنگرید که عذاب من و هشدارهایم چگونه بود ؟
31) ما بانگى مهیب بر آنان فرستادیم و آنان همچون خار و خاشاکى که آغل داران براى دام هایشان جمع آورى مى کنند ، خشک و بى رمق شدند .
32) همانا ما قرآن را براى فراگیرى همگان آسان کردیم; پس آیا کسى هست که متذکّر شود و خدا را بشناسد و به صفات و افعال او پى ببرد ؟
33) قوم لوط نیز هشدارها را دروغ انگاشتند .
34) ما هم بر آنان بادى که سنگبارانشان مى کرد فرستادیم و تنها خاندان لوط بودند که آنان را در سحرگاهى ] با بیرون بردن از شهر [ نجات بخشیدیم .
35) تا بدین وسیله به آنان از جانب خود نعمتى بزرگ داده باشیم ، زیرا آنان از سپاسگزاران بودند و ما هر که را سپاسگزار باشد همین گونه پاداش مى دهیم .
36) بى گمان لوط قومش را از عذابى که ایشان را بدان گرفتیم ، بیم داده بود ، ولى آنان در هشدار و اخطار او تشکیک کرده به بحث و جدال پرداختند .
37) و از او خواستند تا مهمانانش را ( فرشتگانى که به صورت انسان ها نزد او بودند ) در اختیارشان نهد; ما هم چشمانشان را محو کردیم و فروغ از دیدگانشان گرفتیم ، پس ] گفتیم : [ عذاب مرا و آنچه شما را بدان هشدار دادم بچشید !
38) و همانا در سپیده دمى ، عذابى تخلّف ناپذیر به سراغشان آمد .
39) پس ] به آنان گفتیم : [ عذاب مرا و آنچه شما را بدان هشدار دادم بچشید !
40) همانا ما قرآن را براى فراگیرى همگان آسان کردیم; پس آیا کسى هست که متذکّر شود و خدا را بشناسد و به صفات و افعال او پى ببرد ؟
41) و قطعاً هشدارها به فرعونیان نیز رسید .
42) ولى آنان همه آیات ما را دروغ انگاشتند; ما هم آنان را به عذاب گرفتیم ، گرفتنِ شکست ناپذیرى مقتدر .
43) اى امّت محمّد ، آیا کافران شما ، از این امّت هایى که فرجام شومشان را یاد کردیم ، در برخوردارى از امکانات زندگى بهترند تا از کیفر ما در امان باشند ، یا در کتاب هاى آسمانى مصونیّت شما از عذاب الهى ثبت شده است اگرچه کفرپیشه و گنهکار باشید ؟
44) نه ، چنین نیست . آیا کفرپیشگان شما مى گویند : ما امّتى متحد و یکپارچه ایم و هر کس بخواهد به ما گزندى برساند ، از او انتقام مى گیریم ؟
45) به زودى آن امّت متحد در جنگ بدر مغلوب مى شوند و به میدان کارزار پشت مى کنند و مى گریزند .
46) و این پایان کیفرشان نیست ، بلکه وعده گاهشان رستاخیز است ، و رستاخیز از هر بلایى سخت تر و از هر ناگوارى تلخ تر است .
47) رستاخیز براى آنان سخت خواهد بود ، زیرا آنان مجرمند و مجرمان بهشت را نخواهند یافت و وارد آتشى برافروخته خواهند شد;
48) روزى که بر چهره هایشان در آتش کشیده مى شوند . آن روز به آنان گفته مى شود : بچشید گزندى را که از دوزخ به شما مى رسد !
49) این بدان جهت است که ما هر چیزى را به اندازه آفریده ایم و براى مجرمان چنین مقرر کرده ایم که از بهشت محروم باشند و به دوزخ درآیند .
530
530