1 - تنها مؤمنانى که کارهاى شایسته انجام داده و یکدیگر را به پذیرش حق و شکیبایى توصیه مى کنند، گرفتار خسارت نخواهند شد.
إنّ الإنسـن لفى خسر . إلاّ الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
2 - ایمان و عمل صالح و پذیرش حق و شکیبایى، بهره گیرى درست از سرمایه هاى وجودى خویش است.
لفى خسر . إلاّ الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
3 - انجام دادن تمام کارهاى شایسته، توصیه خداوند به مؤمنان
الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت
حرف «ال» در «الصالحات»، آن را بر تمام اعمال صالح تعمیم داده است. از آن جا که هرگاه عموم حقیقى امکان پذیر نباشد، عموم عرفى مورد نظر است; مراد اعمال صالحى است که براى شخص مؤمن مقدور مى باشد.
4 - کفرورزى، ترک عمل صالح و بى اعتنایى به ترویج حق و صبر، زیان کارى است.
لفى خسر . إلاّ الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
5 - توصیه دیگران به پذیرش حق و شکیبایى در راه آن، مصداق بارز عمل صالح است.
عملوا الصـلحـت و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
عطف توصیه به حق و صبر ـ که مصداق عمل صالح است ـ بر انجام اعمال صالح، عطف خاص بر عام و نشانه اهمیت ویژه خاص است.
6 - لزوم حق پذیرى، شناختن و شناساندن حق و پایدارى و شکیبایى براى تحقق آن
تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
ترغیب مؤمنان به توصیه دیگران بر حق و صبر، بیانگر لزوم پایبندى خود به آن دو است.
7 - حق پذیرى و دفاع از حق، نیازمند شکیبایى و استقامت است.
تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
جمله «تواصوا بالصبر»، ممکن است درصدد بیان زمینه هاى لازم براى مفاد «تواصوا بالحقّ» باشد.
8 - «صبر»، نشان حق پذیرى است و سفارش دیگران به آن، نمونه بارز ترغیب مردم به حق است.
تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
برداشت یاد شده، ناظر به این احتمال است که عطف «تواصوا بالصبر» بر جمله قبل، عطف خاص بر عام باشد. تکرار فعل «تواصوا»، این ارتباط را تأیید مى کند; زیرا در تعبیرى نظیر «تواصوا بالحقّ و الصبر»، تفاوت حق و صبر نمایان تر است.
9 - اصلاح جامعه در کنار اصلاح خویشتن، ضرورتى اجتناب ناپذیر در ثمربخشى وجود انسان
لفى خسر. إلاّ الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
10 - امربه معروف، پنددهى و پندپذیرى، از خصلت هاى برجسته انسان هاى کامیاب
لفى خسر . إلاّ الذین ... تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
«تواصوا»، از باب تفاعل و بیانگر آن است که مؤمنان، در کنار توصیه به دیگران، از توصیه هاى آنان نیز بهره مى برند.
11 - تبلیغ اعتقادات حق و ترغیب دیگران به مقاومت در برابر منکرات، خصلتى ستوده و مایه کامیابى انسان
لفى خسر . إلاّ الذین ... تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
12 - ترویج حق و تقویت روحیّه پایدارى، نیازمند مشارکت و هم یارى مردم با یکدیگر است.
تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصبر
[ نظرات / امتیازها ]