3) تا مسائل اقتصادى و امنیّتى جامعه حل نشود، نمى‏توان آنان را به عبادت دعوت کرد. {فلیعبدوا... الّذى اطعمهم... و آمنهم} [ نظرات / امتیازها ]

3) یکى از فلسفه‏هاى عبادت، شکر مُنعم است. {فلیعبدوا ربّ هذا البیت} [ نظرات / امتیازها ]

3) خداوند امور مکّه و کعبه را تدبیر مى‏کند. {ربّ هذا البیت} [ نظرات / امتیازها ]

4) تأمین معیشت و امنیّت جامعه، باید در مسیر بندگى و عبادت خدا باشد. {فلیعبدوا... الّذى اطعمهم... و آمنهم} [ نظرات / امتیازها ]

4) گرسنگى و نیاز به غذا، ویژگى بشر است و تأمین این نیاز، نشانه لطف و رحمت خداوند است. {اطعمهم من جوع} [ نظرات / امتیازها ]

4) برقرارى امنیّت و برطرف کردن عوامل ترس، کار خدایى است. {آمنهم من خوف} [ نظرات / امتیازها ]

3) این آیه می گوید که عبادت و پرستش خداوند باید همیشگی باشد و نباید موقتی بشود که گاهی خدا پرستش شود و گاهی غیر خدا. فعل مضارع (یعبدوا) دلالت بر این معنا دارد. [ نظرات / امتیازها ]

3) این آیه خداوند را ربّ کعبه می داند و می گوید که ربّ این خانه را عبادت و پرستش کنید. شاید دلیلش این باشد که کعبه در گذشته محل اجتماع بت ها و مرکز بت پرستی بوده است و خداوند می گوید که فقط او ربّ است و صاحب این خانه است فلذا باید این خانه از بت پاک شود و صاحب این خانه که خداوند دارای ربوبیت است، عبادت شود. [ نظرات / امتیازها ]

3) در این آیه نامی از کعبه برده نشده است و فقط نام خانه آمده است. شاید به دلایل زیر:
1- چون این سوره و سوره فیل با هم هستند در نتیجه ذکر کعبه در سوره قبل آمده است و چون فضای بحث همان بوده است در نتیجه دیگر نام کعبه را نیاورده است.
2- مایه ی حیات زندگی قریش، خانه کعبه بوده است چون این خانه برای همه مورد توجه بوده است در نتیجه با آمدن نام خانه خدا همه متوجه کعبه می شدند.
3- خانه کعبه به خودی خود ارزشی ندارد و تنها به واسطه اتصال به خداوند دارای ارزش است. در نتیجه فقط نام خانه آمد تا ارزش اصلی را برای خداوند بداند.
این سه مطلب با هم مخالفتی ندارند و ممکن است مراد هر سه مطلب با هم بشند. [ نظرات / امتیازها ]