جِنَّة : جنیان،گروه جن [ نظرات / امتیازها ]

جنّ جنن : پوشاندن و مخفی کردن است
 توضيح : أنّ الأصل الواحد فی هذه المادّة: هو التغطیة و المواراة، و بمناسبة هذا المعنى استعملت فی موارد، فالجنین فعیل و هو ما یغطّى و یوارى فی بطن أو قبر أو غیرهما.
و امّا الجنّ: فهو مخلوق فی مقابل الإنس، أی من کان غیر مأنوس مع أفراد الإنسان، و متواریا عن أنظارهم و مغطّى عنهم، و هم مکلّفون و ذو عقول، موحّدون و کافرون،
[ نظرات / امتیازها ]

جن : همان جن است
 توضيح : در فارسی و عربی به این صورت به کار ر می‌رود، در فارسی به اشتباه به صورت اَجنّه جمع بسته می‌شود. نام دسته‌ای از موجودات فراطبیعی است، اعتقاد بر این است که وجودش از آتش بدون دود است . و جنیّان از رخشنده شعله آتش خلق شده اند. که هم به صورت آشکار و هم به صورت ناپیدا زندگی می‌کنند. در قسمتهای مختلفی از قرآن از آن یاد شده، هفتاد و دومین سوره قرآن به نام آن (الجن) نامگذاری شده‌است. محققان فرهنگ عرب ریشه این واژه را از کلمه جنا می‌دانند، اما ممکن است ریشه خارجی داشته باشد. منابع قدیمی فارسی واژه فارسی پری و کلمه عربی جن را به طور هم‌معنی به‌کار می‌بردند [ نظرات / امتیازها ]

الجنة : پریان
 توضيح : واژۀ پری در اوستا به صورت پئیریکا، به معنای زن بیگانه و غریبه آمده، و ماده دیوی پلید، پتیاره، جادوگر، فریبکار، دشمن زمین و گیاه و آب و ستوران و تیشتر (فرشته باران ) و... انگاشته شده است. در اوستا به فریبکاری پری در به دام انداختن پهلوانانی چون گرشاسب و جم اشاره شده، و آمده است که برای چیرگی بر پریان و دورکردن گزندشان به درگاه فروهر و ایزدان و پارسایان نیایش می‌کردند.

پری در فارسی میانه
پری در فارسی میانه به صورت پَریک یا پَریگ (ساحره و جادوگر) و در سغدی (پری، دیو مؤنث) آمده است.

اختلاف نظر دربارۀ ریشه پری
دربارۀ ریشه و اشتقاق و معنی این واژه اختلاف نظر وجود دارد. مثلاً بارتولمه پئیریکا را صورت مؤنث پرکه می‌داند و با قیاس با واژۀ هندی باستان پرکیه (دشمن) آن را زن بیگانه معنا کرده است. برخی واژۀ پئیریکا را از ریشه هند و اروپایی پله و به معنای پرکردن و انباشتن و آن را دیوْزنِ خواهش و شهوت می‌پندارند. گری پئیریکای اوستایی را به معنای احاطه کننده گرفته، که بعدها در تحول معنایی به «افسونگر و جادوگر» تبدیل شده است.

در زبان انگلیسی هم fairy دقیقا یعنی پری یا همان پئیریکا [ نظرات / امتیازها ]