توضیح : پس هیچ وجهی برای این احتمال که مجمع البیان (ج 6، ص 514) داده است نیست که آیه شریفه استینافی و کلامی ابتدایی از خدای سبحان و یا امری از او به رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) باشد که به مردم برساند که (خداوند پروردگار من و شما است ...). علاوه بر این سیاق آیات هم هیچ مساعدتی با این دو وجه ندارد بلکه بطور مسلم تتمه و دنباله کلام حضرت عیسی (علیه السلام) است که در آن سخن خود را به اعتراف به مربوبیت ختم می کند همانطور که آن را با شهادت بر بندگیش آغاز کرد تا غلو غالیان را از بیخ و بن ریشه کن سازد و حجت را بر آنان تمام کند. [ بستن توضیحات ]

توضیح : پس هیچ وجهی برای این احتمال که مجمع البیان (ج 6، ص 514) داده است نیست که آیه شریفه استینافی و کلامی ابتدایی از خدای سبحان و یا امری از او به رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) باشد که به مردم برساند که (خداوند پروردگار من و شما است ...). علاوه بر این سیاق آیات هم هیچ مساعدتی با این دو وجه ندارد بلکه بطور مسلم تتمه و دنباله کلام حضرت عیسی (علیه السلام) است که در آن سخن خود را به اعتراف به مربوبیت ختم می ‏کند همانطور که آن را با شهادت بر بندگیش آغاز کرد تا غلو غالیان را از بیخ و بن ریشه کن سازد و حجت را بر آنان تمام کند. [ بستن توضیحات ]