● عبدالله عبداللهي -
اثنی عشری
97) فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا (97)
فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ: تبلیغ نما آنچه به تو نازل شده، پس جز این نیست که آسان فرمودیم آن را به زبان تو. لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ: تا مژده دهى به آن پرهیزکاران از شرک و گناهان را. وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا: و بترسانى به آن گروه ستیزه کنندگان سخت خصومت را که از بسیارى عناد و لجاج ایمان نیاورند.
على بن ابراهیم از ابى بصیر از حضرت صادق علیه السلام در این آیه فرموده:
بدرستى که آسان فرمود خداوند قرآن را بر لسان پیغمبرش هنگامى که اقامه نمود على را علم، پس بشارت داد به او مؤمنین را و ترسانید به او کافران را که خداوند ذکر فرموده قوم ستیزگان و خصومت کنندگان «2».
تنبیه: از آیات کریمه و احادیث شریفه معلوم مىشود مودّتى که بعد از دعاى حضرت نازل شد غیر از مودتى است که سایر مؤمنان با هم دارند، بلکه محبتى باشد که جزء ایمان، و به ترک آن، کفر و نفاق حاصل مىشود؛ و آن از لوازم امامت است.
«1» در این زمینه مراجعه شود به: احقاق الحق ج 2 ص 87- 82، الغدیر ج 2 ص 56- 55، تفسیر برهان
ایضا آیه «وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» جمع معرف به لام افاده عموم، نیز دلالت بر عصمت آن حضرت، و عصمت ملزوم امامت باشد، و دلیل بر محبت خاصه آن سرور در مشکوة از صحیح ترمذى و مسند احمد بن حنبل روایت شده که پیغمبر فرمود:
دوست نمىدارد على را منافقى و دشمن ندارد او را مؤمنى
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) وَ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً (98)
بعد از آن ایشان را تهدید فرماید:
وَ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ: و چه بسیار هلاک کردیم پیش از این معاندان. مِنْ قَرْنٍ: از اهل زمان، یعنى در هر قرنى از قرون قومى از مشرکان و مخالفان را هلاک ساختیم. هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ: هیچ مىیابى و مىبینى از آن هلاکشدگان، یکى را. أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً: یا مىشنوى مر ایشان را صداى آهسته و پوشیده. خلاصه آنکه چون عذاب الهى بر ایشان نازل شد، همه مستأصل شدند، نه از آنها شخصى مانده که کسى او را بیند و نه آوازى که کسى بشنود، بلکه عذاب قهر سبحانى خاندان آنها را برانداخت با آنکه همگى داراى مال و منال و شکوه بسیار بودند.
تنبیه: آیه شریفه آگاهى است امت مرحومه را از مخالفت الهى و عذاب سبحانى.
نهج البلاغه- حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در ذیل خطبه 234 فرماید: و احذروا ما نزل بالامم قبلکم من المثلات بسوء الافعال و ذمیم الاعمال فتذکّروا فى الخیر و الشّرّ احوالهم و احذروا ان تکونوا امثالهم فاذا تفکّرتم فى تفاوت حالیهم فالزموا کلّ امر لزمت العزّة به حالهم و زاحت الاعداء له عنهم و مدّتالعافیة فیه علیهم و انقادت النّعمة له معهم و وصلت الکرامة له حبلهم ...
و بترسید آنچه را که فرود آمد بر امتان پیش از شما از عقوبات به سبب بدى فعال و زشتى اعمال، پس یاد آورید در نیکى و بدى خود احوال مخالفان را و خذلان آنها و بترسید از آنکه باشید مانند آنها. پس وقتى فکر کردید در تفاوت دو حال ایشان، ملازم شوید هر کارى را که لازم شده ارجمندى به آن حال ایشان را و دور و برطرف گشته دشمنان از آنان، و آن طاعت و عبادت است و ممدود شد رستگارى بر ایشان و کشیده شد نعمت به سبب آن با ایشان و پیوند داد کرامت و بزرگوارى که مر آن راست ریسمان هدایت ایشان را. (تا آخر خطبه).
زهى شهامت بزرگوارى که گوش دل خود را باز نموده و این کلمات سعادت شعار و درهاى عالى مقدار را فراگیرد و به قدم همت در جاده هدایت و ایمان استقامت ورزیده، به تغیرات گردش روزگار چون بوقلمون متغیر نگردد، و در شدائد دهر هامون منقلب نشود. البته چنین کسى رستگار و به ثواب حضرت پروردگار نائل گردد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» اطیب البیان
97) فَإِنَّما یَسَّرناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ المُتَّقِینَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوماً لُدًّا (97)
پس جز اینکه نیست که ما سهل و آسان کردیم قرآن را بزبان تو برای اینکه بشارت دهی به اینکه قرآن اهل تقوی را و انذار فرمایی باین قرآن قوم شدید- الخصومه را.
فَإِنَّما یَسَّرناهُ بِلِسانِکَ به زبان عرب آن هم با کمال فصاحت و بلاغت، زیرا شخص نبی صلّی اللّه علیه و اله افصح عرب بود و فصاحت و بلاغت قرآن هم از قدرت بشر بیرون است و از معجزات قرآنی است.
لتبشّر به به اینکه قرآن مجید المتقین اهل تقوی را به جمیع مراتب تقوی از شرک و کفر و ضلالت و معاصی کبار و صفات خبیثه و اخلاق فاسده و اعمال سیّئه با بشارتها از تفضلات الهی بآنها در دنیا و حین الموت و در قبر و عالم برزخ و از اهوال قیامت و به دخول در بهشت و نجات از مهالک و خلود در بهشت و نعم بهشتی که سر تا سر قرآن مشتمل بر جمیع اینکه بشارتها است بر مؤمنین و صلحاء و اتقیاء.
وَ تُنذِرَ بِهِ قَوماً لُدًّا به آنها انذار از بلاهای مهلکه دنیویه و عقوبات حین النزع و در قبر و برزخ و اهوال قیامت و دخول نار، و انحاء عذاب و خلود در آنها، و قوم لد کسانی که خصومت آنها شدید است، ولّد جمع الدّ است، مثل کفار قریش که چه اندازه با پیغمبر صلّی اللّه علیه و اله و با مسلمین خصومت کردند و اذیت نمودند، چه در مکه، و چه در طائف و چه در مدینه، و قوم یهود که اعلا درجه خصومت را تا کنون با مسلمین اعمال میکنند که در قرآن میفرماید:
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الیَهُودَ وَ الَّذِینَ أَشرَکُوا الایة مائده آیه 82- و امروز در اینکه متجددین بسیار مشاهده میشود نسبت بمؤمنین و اهل تقوی و ظلمه نسبت بضعفاء.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) وَ کَم أَهلَکنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ هَل تُحِسُّ مِنهُم مِن أَحَدٍ أَو تَسمَعُ لَهُم رِکزاً (98)
و چه بسیار هلاک کردیم ما قبل از اینکه از قرنهای سابقه آیا حس میکنی از آنها احدی را، یا میشنوی برای آنها صدای ضعیفی.
وَ کَم أَهلَکنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ قوم نوح و عاد و ثمود و قوم لوط و قوم شعیب و فرعونیان و امثال آنها. هَل تُحِسُّ مِنهُم مِن أَحَدٍ به حواس خمسه ظاهره باصره سامعه شامه ذائقه لامسه. أَو تَسمَعُ لَهُم رِکزاً رکز صدای خفیفی است که تعبیر به ناله میکنیم. اینکه مشرکین و کفار بترسند از اینکه نوع مشاهدهها و دست از شرک و کفر و ظلم و اذیت و خصومت بردارند، لکن هیهات با اینکه قساوت قلب و سیاهی دل و تقلید از آباء و عناد و عصبیت اینها هدایت شوند، بلکه در قرآن میفرماید:
وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنِینَ وَ لا یَزِیدُ الظّالِمِینَ إِلّا خَساراً اسراء آیه 84- وَ لا یَزِیدُ الکافِرِینَ کُفرُهُم عِندَ رَبِّهِم إِلّا مَقتاً وَ لا یَزِیدُ- الکافِرِینَ کُفرُهُم إِلّا خَساراً فاطر آیه 37.
هذا آخر ما اردنا فی تفسیر سورة مریم و الحمد للّه رب العالمین و صلّی اللّه علی محمّد و اله الطاهرین المعصومین و یتلوه ان شاء اللّه المجلد التاسع من ابتداء سورة طه.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» برگزیده تفسیر نمونه
97) (آیه 97)- سپس به «قرآن» که سر چشمه پرورش ایمان و عمل صالح است اشاره کرده میگوید: «ما قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم، تا پرهیز کاران را به وسیله آن بشارت دهی، و دشمنان سر سخت و لجوج را انذار کنی» (فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا).
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) (آیه 98)- آخرین آیه به عنوان دلداری به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و مؤمنان- مخصوصا با توجه به این نکته که این سوره در مکه نازل شده و در آن روز مسلمانان سخت تحت فشار بودند- و نیز به عنوان تهدید و هشدار به همه دشمنان عنود و لجوج میگوید: «و چه بسیار اقوام بیایمان و گنهکاری که قبل از اینها هلاک و نابود کردیم (آن چنان محو و نابود شدند که اثری از آنها باقی نماند) آیا تو ای پیامبر! احدی از آنها را احساس میکنی؟ یا کمترین صدایی از آنان میشنوی»؟ (وَ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً).
یعنی این اقوام ستمگر و دشمنان سر سخت حق و حقیقت آن چنان در هم کوبیده شدند که حتی صدای آهستهای از آنان به گوش نمیرسد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» ترجمه تفسیر جوامع الجامع
98) وَ کَمْ أَهْلَکْنٰا ؛ این جمله به منظور تهدید و ترسانیدن کفّار بیان شده است تحسّ از فعل احسّه و باب افعال) مى باشد؛ یعنى نسبت به آن آگاهى یافت حاسّه نیز از همین مادّه است «رکز»: صداى آهسته، یعنى از آن اقوامى که در قرون گذشته به هلاکت رسانیدیم نه اثرى به چشم مى خورد و نه آوازى شنیده مى شود در صورتى که آنها از کافران زمان تو ثروتمندتر و تنومندتر و در دشمنى نیز شدیدتر بودند پس حکم اینها هم در هلاکت مثل آنها خواهد بود
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر احسن الحدیث
97) فَإِنَّمٰا یَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ اَلْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا منظور از یَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِکَ شاید آنست که با زبان عربى نازل کردیم تا فهم آن براى قوم تو آسان باشد وَ هٰذٰا کِتٰابٌ مُصَدِّقٌ لِسٰاناً عَرَبِیًّا لِیُنْذِرَ اَلَّذِینَ ظَلَمُوا احقاف 12
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) وَ کَمْ أَهْلَکْنٰا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً شرح و تفصیل انذار است، یعنى چه بسیار مردمانى را که پیش از آنها هلاک کرده ایم که اکنون نه کسى از آنها را مى بینى و نه صدایى از آنها مى شنوى روز یکشنبه شانزده ذو القعدة الحرام هزار و چهارصد و دو مطابق 1361 6 14 تفسیر سورۀ مریم بپایان رسید و الحمد للّٰه و هو خیر ختام
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر مخزن العرفان در علوم قرآن
97) فَإِنَّمٰا یَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ اَلْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا سوره را خاتمه داده به اینکه قرآن را بزبان تو که عرب مى باشى عربى فصیح وارد نمودیم براى اینکه براى تو آسان باشد که بمتّقین بشارت و مژده بدهى به آنچه از کرامتها و نعمتهاى بسیار به آنها عطاء مى شود و بترسانى و تهدید نمایى جماعتى را که در خصومت و دشمنى سخت مى باشن
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) وَ کَمْ أَهْلَکْنٰا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً شاید براى تسلّى دل رسولش باشد که به او تذکر مى دهد که چه بسیار از جماعت پیشینیان را که در اثر مخالفت و تکذیب انبیاء آنان را بعذاب هلاک گردانیدیم آیا تو یکى از آنها را محسوس مى نمایى یا صوت و صدایى از آنها مى شنوى اشاره به اینکه همه مردند و هلاک گردیدند و نه از آنها اثرى باقى مانده و نه صوت و صدایى از آنان شنیده مى شود
کو اثر از سروران تاج بخش کو نشان از خسروان تاجدار
سوخت دیهیم شهان کام جوى خاک شد تخت ملوک کامکار
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر کاشف
97) فَإِنَّمٰا یَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ اَلْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا مراد از «لدّ» کسانى اند که در خصومت و جدال، لجاجت به خرج مى دهند و معناى آیه چنین است: خدا قرآن را به زبان عرب ها فروفرستاد، تا شناخت قرآن و فهمیدن معانى آن براى آنها آسان گردد و این قرآن کسانى را که ایمان مى آورند و تقوا پیشه مى کنند مژده دهد و کسانى را که کفر مى ورزند و ستم مى کنند بترساند نظیر این سخن در سورۀ یوسف، آیۀ دوم، جلد چهارم بیان شد
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
98) وَ کَمْ أَهْلَکْنٰا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزاً؛ یعنى آیا صداى آنان را مى شنوى و مقصود از این جمله آن است که خداوند آن را به کلى نابود کرده است نظیر این سخن، در آیۀ 74 همین سوره و آیۀ هفدهم سورۀ اسراء بیان شد
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.