(الا انهم هم المفسدون ولکن لایشعرون ):(آگاه باشید که اینها اهل فسادهستند ولیکن این را درک نمی کنند)،آگاه باشید که آنان درفساد غرق شده اند ودرراه انحراف غوطه می خورند، پس بواسطه گمراهی ، شعورخود راازدست داده اند و درک صحیح ندارند. [ نظرات / امتیازها ]

(Verily, they are the ones who make mischief, but they perceive not.). This Ayah means that the hypocrites' behavior, and their claim that it is for peace, is itself mischief, although in their ignorance, they do not see it to be mischief.

[ نظرات / امتیازها ]

1 - منافقان، مردمى فسادپیشه و تبهکارند.

ألا إنهم هم المفسدون

2 - منافقان، سرچشمه و منشأ فسادها و تبهکاریها در جوامع دینى هستند.

ألا إنهم هم المفسدون

در آیاتى از قرآن غیر منافقان نیز فسادگر خوانده شده اند بنابراین حصر در جمله «ألا إنهم ...»(تنها منافقان فسادگرند) حصر ادعایى است و اشاره به این معنا دارد که: فسادگرى غیر منافقان در قیاس با منافقان چیزى به حساب نمى آید; و یا اینکه فساد دیگران نیز به گونه اى به نفاق و منافقان باز مى گردد.

3 - منافقان، مفسدانى مدعى اصلاح گرى

إنما نحن مصلحون. ألا إنهم هم المفسدون

4 - منافقان، بى خبر از فسادپیشگى و تبهکارى خویش

و لکن لایشعرون

5 - بیماردلى منافقان، مانع از درک فسادگرى خویش

فى قلوبهم مرض ... ألا إنهم هم المفسدون و لکن لایشعرون

6 - اهل ایمان، باید منافقان را همواره مفسده گر و تبهکار بدانند.

ألا إنهم هم المفسدون

بیان فسادگرى منافقان با جمله اسمیه مقرون به حرف تنبیه (ألا = آگاه باشید) و نیز حرف تأکید (إنّ)، گویاى این است که منافقان با دروغ پردازیها مسلمانهایى را به این پندار رسانده بودند که ایشان مردمى اصلاح طلب هستند. بنابراین مى توان گفت از اهداف جمله «ألا» این است که: مسلمانان هرگز در مفسده گر بودنِ منافقان، تردید نکنند.

7 - لزوم هوشیارى مؤمنان در برابر فسادگریها و تبهکاریهاى منافقان

ألا إنهم هم المفسدون
[ نظرات / امتیازها ]

«ولکن لایشعرون»

امّا خود نمى فهمند و نمى دانند که این کار به صلاح آنان و جامعه اى که در آن زندگى مى کنند، نیست؛ و آگاه نیستند که با این رفتار تبهکارانه خود، چه عذاب دردناکى براى خویش مى خرند. [ نظرات / امتیازها ]

و (ألا) مرکبة من همزة الاستفهام و حرف النفی ، لاعطاء معنی التنبیه علی تحقق مابعدها، و الاستفهام إذا دخل علی النفی أفاد تحقیقا کقوله ، (ألیس ذلک بقادر) ؟ و لکونها فی هذا المنصب من التحقیق ، لاتکاد تقع الجملة بعدها إلا مصدرة بنحو ما یتلقی به القسم . و أختها التی هی "أما" من مقدمات الیمین و طلائعها: * أما والذی لایعلم الغیب غیره * * أما والذی أبکی و أضحک * رد الله ماادعوه من الانتظام فی جملة المصلحین أبلغ رد و أدله علی سخط عظیم ، و المبالغة فیه من جهة الاستئناف و ما فی کلتا الکلمتین ألا. و إن من التأکیدین و تعریف الخبر و توسیط الفصل . و قوله : (لا یشعرون ) أتوهم فی النصیحة من وجهین : أحدهما تقبیح ما کانوا علیه لبعده من الصواب و جره إلی الفساد و الفتنة. و الثانی : تبصیرهم الطریق الاسد من اتباع ذوی الاحلام ، و دخولهم فی عدادهم ، فکان من جوابهم أن سفهوهم لفرط سفههم ، و جهلوهم لتمادی جهلهم . و فی ذلک تسلیة للعالم مما یلقی من الجهلة. فإن قلت : کیف صح أن یسند "قیل " إلی "لاتفسدوا، و آمنوا" و إسناد الفعل إلی الفعل مما لا یصح ؟ قلت : الذی لایصح هو إسناد الفعل إلی معنی الفعل ، و هذا إسناد له إلی لفظه ، کأنه قیل : و إذا قیل لهم هذا القول و هذا الکلام . فهو نحو قولک : "ألف " ضرب من ثلاثة أحرف . و منه : زعموا مطیة الکذب [ نظرات / امتیازها ]

35. Much mischief is caused (sometimes unwittingly) by people who think that they have a mission of peace, when they have not even a true perception of right and wrong. By their blind arrogance they depress the good and encourage the evil. [ نظرات / امتیازها ]

أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ «12»
أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ‌: آگاه باشید اى مؤمنان به درستى که منافقان، ایشانند فساد کنندگان. و از جمله فساد تولید حرب و فتنه به خدعه با مؤمنان و اعانت کفار بر ایشان و افشاى اسرار مسلمانان نزد اشراروهمچنین تجرّى در معاصى و اهانت به دین موجب فساد است، زیرا اخلال به شرایع حقّه و اعراض از آن، سبب هرج و مرج و اختلال نظام عالم خواهد بود. پس این جماعت مفسد هستند، وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ‌: و لکن نمى‌یابند و درک نمى‌کنند و نمى‌دانند که عمل آنها بر وجه صلاح نیست، به جهت عدم تفکر در آیات بیّنه و حجج واضحه؛ و اگر به دیده بصیرت فساد آن را مى‌دانستند، هر آینه این گونه اعمال از آنها صادر نشدى و به اصلاح افعال خود مى‌کوشیدند.

تبصره: این مطلب محقق شده که آیات قرآنى اعتبار به عموم لفظ است نه خصوص سبب؛ یعنى مصداق آن در هر عصر و زمانى موجود شد، حکم طارى شود. بنابراین مسلمان متدیّن متّقى باید نهایت احتیاط را از دست ندهد، چه بسا شود جماعتى امرى را به نظریات خود خیر و صلاح و طاعت دانند و حال آنکه به نظر عاقبت اندیشى اشخاص فطن، مورد فساد است.
چنانچه مشاهده مى‌شود قسمتى از امورات غیر مشروعه به وجهه صلاح عملى شود، و لکن عاقبت آن وخیم است؛ وقتى خیرخواهان حقیقى به آنها گویند اینگونه امور بالاخره باعث فساد اخلاقى و اختلال نظام اجتماعى و مخالفت دینى خواهد بود، جواب دهند ما صلاح و خیر را منظور داریم. آیه شریفه ابلاغ فرماید: آگاه باشید به درستى که ایشانند فسادکنندگان، و لکن ادراک و شعور آن را ندارند که دریابند. و قول سلمان فارسى نیز مؤید مى‌باشد. در مجمع، طبرسى نقل نموده که سلمان فارسى- رضى اللّه عنه- فرموده: اهل این آیه هنوز بوجود نیامده‌اند. مراد آنست که اهل این آیه منحصر نبوده به جماعتى که در آن زمان بودند، بلکه شامل جماعت دیگر هست که بعد از این پیدا شوند «1».
نکته: آیه شریفه رد دعوى آنها است به ابلغ رد، به جهت آنکه دو حرف تأکید در صدر آن واقع شده، یکى «الّا» که موضوع است به جهت تنبیه برتحقیق آنچه بعد از آنست؛ زیرا همزه استفهامیه براى انکار و چون بر نفى داخل شد، افاده تحقیق، و نفى در نفى موجب اثبات و ایجاب است و لذا جمله بعد از آن واقع نشود مگر آنکه مصدر باشد. تأکید دوم انّ که مثبت نسبت و محقق باشد [ نظرات / امتیازها ]

خداوند ردّ ادعاء منافقانرا صریحا فرموده که آنها علاوه بر آنکه میان مردم اصلاح نمیکنند بلکه افساد مینمایند براى خودشان هم مصلح نیستند و بصلاح خودشان هم رفتار نمینمایند چون آنها نزد پیغمبر (ص) رسوا شدند و آنحضرت آنان را لعن فرمود و امر فرمود که مسلمانان هم آنها را لعن کردند و نزد دشمنان پیغمبر (ص) هم بى‌اعتبار شدند چون آنها هم دانستند که اینان منافقند و همان معامله را که با پیغمبر (ص) نمودند با آنها هم مینمایند پس از براى آنها آبرو و قرى پیش دو طرف باقى نماند ولى از فرط جهالت ادراک نمیکنند. [ نظرات / امتیازها ]