(فالقی السحره سجدا قالوآ امنابرب هرون وموسی ): (پس ساحران به سجده افتادند و گفتند ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم .) یعنی پس از دیدن معجزه موسی و اینکه مشاهده کردند چگونه عصای او مبدل به اژدهایی شد که همه مارهای آنها را بلعید، قدرت الهی ایشان را ذلیل کرد و خیره کنندگی نور حق ، آنها را بی اختیار نمود و از خود اراده ای نداشتند و به ناگاه به سجده افتادند گویاشخصی دیگر آنها را به سجده انداخت و آنگاه آنها برای شهادت به امر ربوبیت خدای واحد و امر رسالت موسی و هارون ، در یک جمله گفتند: ما به پروردگار موسی و هارون ایمان آوردیم . [ نظرات / امتیازها ]

پیروزى عظیم موسى (ع): به اینجا رسیدیم که موسى مأمور شد عصاى خود را بیفکند. موسى عصاى خود را افکند، عصا تبدیل به مار عظیمى شد و تمام اسباب و آلات سحر ساحران را بلعید، غوغا و ولوله‏اى در تمام جمعیت افتاد فرعون، سخت متوحش شد، و اطرافیانش دهانهاشان از تعجب باز ماند.

ساحران که به خوبى سحر را از غیر سحر مى‏شناختند، یقین کردند که این امر، چیزى جز معجزه الهى نیست، و این مرد فرستاده خداست.

لذا همان گونه که آیه مى‏گوید: «ساحران همگى به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسى ایمان آوردیم» (فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى‏). [ نظرات / امتیازها ]

در این کلام حذف و ایجاز (کوتاه گوئى ) به کار رفته و تقدیر کلام چنین است : (فالقى ما فى یمینه فتلقف ما صنعوا فالقى السحره - موسى آنچه در دست داشت انداخت، پس آنچه ساحران درست کرده بودند بلعید ناگزیر ساحران به سجده انداخته شدند. گفتند...) و اینکه مى بینیم تعبیر به (سحره به سجده انداخته شدند) کرد که به اصطلاح ادبى صیغه مجهول است و به معلوم تعبیر نکرد و نفرمود: (به سجده افتادند)، به منظور اشاره به این نکته بوده که : قدرت الهى آنان را ذلیل کرد، و خیره کنندگى نور و ظهور حق بى اختیارشان نمود، به طورى که گویى از خود اراده اى نداشتند، و شخصى دیگر ایشان را به سجده انداخت، بدون اینکه بشناسند او چه کسى بود.

و جمله (آمنا برب هرون و موسى ) شهادتى است از ایشان به ایمان به خدا، و اگر ایمان خود را به پروردگار موسى و هارون نسبت دادند، براى این بود که هم به ربوبیت خداى سبحان شهادت داده باشند و هم به رسالت موسى و هارون (علیهما السلام)، و جدا آوردن جمله (قالوا...) بدون اینکه با (واو) و یا (فاء)، عطف به ما قبل شود، براى این است که جمله جواب از سؤال مقدر است، گویا شخصى پرسیده : چه گفتند؟ در جواب فرموده : (گفتند...). [ نظرات / امتیازها ]

آیه 70)- پیروزى عظیم موسى (ع): به اینجا رسیدیم که موسى مأمور شد عصاى خود را بیفکند. موسى عصاى خود را افکند، عصا تبدیل به مار عظیمى شد و تمام اسباب و آلات سحر ساحران را بلعید، غوغا و ولوله‏اى در تمام جمعیت افتاد فرعون، سخت متوحش شد، و اطرافیانش دهانهاشان از تعجب باز ماند.

ساحران که به خوبى سحر را از غیر سحر مى‏شناختند، یقین کردند که این امر، چیزى جز معجزه الهى نیست، و این مرد فرستاده خداست.

لذا همان گونه که آیه مى‏گوید: «ساحران همگى به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسى ایمان آوردیم» (فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى‏).

[ نظرات / امتیازها ]

فَأُلْقِیَ اَلسَّحَرَةُ سُجَّداً ؛ از عکرمه نقل شده است که وقتى ساحران به سجده افتادند خداوند در آن حالت منازل آنها را در بهشت به آنها نمایاند [ نظرات / امتیازها ]

فَأُلْقِیَ اَلسَّحَرَةُ سُجَّداً قٰالُوا آمَنّٰا بِرَبِّ هٰارُونَ وَ مُوسىٰ آنها که دانشمند بودند از دیدن این معجزه دریافتند که موسى جادوگر نیست بلکه پیامبر است، لفظ «فالقى» به صیغه مجهول حاکى از بى اختیارى و احاطه صولت الهى است، یعنى ماجرا چنان بینش آور و روشن کننده بود که ساحران را به سجده انداخت، به نظر المیزان، اضافه رب به هارون و موسى براى اقرار به نبوت آن دو است [ نظرات / امتیازها ]

فَأُلْقِیَ اَلسَّحَرَةُ سُجَّداً قٰالُوا آمَنّٰا بِرَبِّ هٰارُونَ وَ مُوسىٰ وقتى ساحرها چنین دیدند به رو افتادند درحالى که ازروى دانستگى و یقین خدا را سجده نمودند و گناه خود را اظهار گردانیدند و گفتند ما به پروردگار هارون و موسى ایمان آوردیم [ نظرات / امتیازها ]