هنگامى که حضرت موسى علیه السلام از کوه طور بازگشت و قوم خود را منحرف دید، سه گروه‏رازیر سؤال برد: الف: مردم «یا قَوْمِ أَ لَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ»، ب: هارون علیه السلام یا هارُونُ ما مَنَعَکَ ...، ج: سامرى «فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ».
به گفته‏ى تفسیر اطیب‏البیان، چون هارون علیه السلام پیامبر و معصوم است و به وظیفه‏ى نهى از منکر خود نیز عمل کرده است، مى‏توان مؤاخذه موسى علیه السلام را به اصطلاح یک جنگ زرگرى دانست که به در مى‏گوید تا دیوار بشنود. به هارون مى‏گوید که مردم حساب کار خود را بکنند.
در تفسیر صافى به نقل از امام صادق علیه السلام آمده است‏که توبیخ موسى علیه السلام براى آن بود که چرا هارون علیه السلام به محض دیدن آن وضع، آن‏را فوراً به موسى اطلاع نداد.
در شیوه‏ى تبلیغ گاه مى‏بایست براى تکان دادن افکار عمومى و ایجاد لرزه بر اندام مرده‏ى جامعه، دست به کار تازه‏اى زد. چنانچه موسى علیه السلام آن برخورد تند را با جانشین معصوم خویش انجام داد و یا حضرت على علیه السلام در هنگام خطبه خواندن سیلى محکمى به صورت خود زدند، تا مردم را توجّه دهند. [ نظرات / امتیازها ]