1) ابراهیمی (داور) : جواب این است که افراد مذکور در غفلت هستند زیرا برداشت و تصور صحیحی از حساب ندارند و به دلیل همین تصور نادرست دلهایشان به دنیا گرم می شود و از حساب اعراض می کنند.
2) رضائی : پاسخ: غفلت و بى توجّهى دو گونه است:
الف: غفلتى که شخص با هشدار بیدار مى‏شود.
ب: غفلتى که مقدّمه‏ى اعراض است، یعنى شخصِ غافل نمى‏خواهد بیدار شود. همچون کسى که خودش را به خواب‏زده که با صدا زدن نیز چشم خود را باز نمى‏کند.
از آنجا که غالب مردم از معاد و حساب غافلند، خداوند این غفلت را به همه مردم نسبت داده است وگرنه همیشه گروهى از مردم، استثنا هستند.
در آیه 97 همین سوره، به اقرار به غفلت از زبان خود مردم نیز اشاره شده است. «یا ویلنا قد کنا فى غفلة من هذا»
نگاهى به مسئله حساب در روز قیامت‏
آنچه از آیات بدست مى‏آید این است که:
1- همه‏ى افراد مورد سؤال قرار مى‏گیرند. «فلنسئلنّ الّذین ارسل‏الیهم ولنسئلنّ المرسلین»(2)
2- همه‏ى اعمال مورد محاسبه واقع مى‏شود. «لتُسئلنّ عما کنتم تعملون»(3)
3- همه‏ى احوال مورد رسیدگى قرار مى‏گیرد. «اِن تبدوا ما فى انفسکم او تخفوه یحاسبکم به اللّه»(4)
4- از همه‏ى اعضاى بدن انسان سؤال خواهد شد. «اِنّ السّمع و البصر و... کلّ اولئک کان عنه مسئولا»(5)
5 - از نعمت‏هاى الهى سؤال مى‏شود. «و لتسئلنّ یومئذٍ عن النعیم»(6)
6-  همه کارها را در هر کجا و به هر اندازه که باشد حاضر خواهند ساخت. «ان تک مثقال حبةّ من خردل فتکن فى صخرة»(7)
در اوّلین سؤال، از نماز خواهند پرسید و به حساب امور مهمى چون، جوانى، عمر، راه کسب درآمد و هزینه‏ى آن و بویژه مسأله‏ى رهبرى و ولایت خواهند پرداخت وهمین بس که خداوند، خود، حسابرسى خواهد بود. «کفى‏بناحاسبین»(8)
2) اعراف، 16
.3) نحل، 93
.4) بقره، 284
.5) اسراء، 36
.6) نحل، 93
.7) لقمان، 16
.8) انبیاء، 47