مراد از «روح الامین» جبرئیل (علیهالسلام) است، که فرشته وحى مىباشد، به دلیل آیه «مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ» (بقره/97) و در جاى دیگر او را روح القدس خوانده، فرموده: «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ» (نحل/102) که ما در تفسیر دو سوره نحل و اسراء بحثى پیرامون معناى روح گذراندیم.
و اگر جبرئیل را امین خواند، براى این بود که دلالت کند بر اینکه او مورد اعتماد خداى تعالى و امین در رساندن رسالت او به پیامبر او است، نه چیزى از پیام او را تغییر مىدهد و نه جابجا و تحریف مىکند، نه عمدا و نه سهوا و نه دچار فراموشى مىگردد، هم چنان که توصیف او در جاى دیگر به روح قدس نیز به این معانى اشاره دارد، چون او را منزه از این گونه منقصتها معرفى مىکند.
[ نظرات / امتیازها ]
ضمیر در «نزل به» به قرآن برمىگردد، بدان جهت که کلامى است ترکیب شده از الفاظى، و البته آن الفاظ هم داراى معانى حقهاى است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : نه اینکه به قول بعضى از مفسرین (روح المعانى، ج 19، ص 121) آنچه جبرئیل آورده تنها معانى قرآن بوده باشد و رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) آن معانى را در قالب الفاظ ریخته باشد، البته الفاظى که درست آن معانى را حکایت کند. زیرا همانطور که معانى از ناحیه خدا نازل شده، الفاظ هم از آن ناحیه نازل شده است، به شهادت آیات زیر که به روشنى این معنا را مىرسانند، از آن جمله فرموده: «فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ» (قیامت/18) و نیز فرموده: «تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ» (آلعمران/108 و جاثیه/6) و نیز آیاتى دیگر، و پر واضح است که الفاظ، خواندنى و تلاوت کردنى است نه معانى.
بىپایهتر از قولى که نقل کردیم، قول کسى است که گفته: قرآن، هم به الفاظش و هم به معنایش از منشآت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) بوده، که آن را یک مرحله از قلب آن جناب، که نام آن مرحله روح الامین است، القاء کرده به مرحله دیگر نفس که نامش قلب است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]