توضیح : نه اینکه به قول بعضى از مفسرین (روح المعانى، ج 19، ص 121) آنچه جبرئیل آورده تنها معانى قرآن بوده باشد و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آن معانى را در قالب الفاظ ریخته باشد، البته الفاظى که درست آن معانى را حکایت کند. زیرا همانطور که معانى از ناحیه خدا نازل شده، الفاظ هم از آن ناحیه نازل شده است، به شهادت آیات زیر که به روشنى این معنا را مى‏رسانند، از آن جمله فرموده: «فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ» (قیامت/18) و نیز فرموده: «تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ» (آل‌عمران/108 و جاثیه/6) و نیز آیاتى دیگر، و پر واضح است که الفاظ، خواندنى و تلاوت کردنى است نه معانى.

بى‏پایه‏تر از قولى که نقل کردیم، قول کسى است که گفته: قرآن، هم به الفاظش و هم به معنایش از منشآت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بوده، که آن را یک مرحله از قلب آن جناب، که نام آن مرحله روح الامین است، القاء کرده به مرحله دیگر نفس که نامش قلب است. [ بستن توضیحات ]