(هذابیان للناس وهدی و موعظه للمتقین ):(این کتاب حجت و بیانی است برای عموم مردم و راهنما و پندی است برای پرهیزکاران )،بیانات آیات روشنگر برای عموم مردم و مایه هدایت و پند برای خصوص متقین است و این تقسیم به اعتبار تأثیر است و متقین هم کسانی هستند که ملتزم به حدود الهی بوده و از پروردگارشان خشیت دارند،پس چنین کسانی می دانند که آنچه برمکذبین دیروز جریان یافت برمکذبین امروز وآینده نیز جریان خواهد یافت . [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر نور
کلمه‏ى «هذا» یا اشاره به آیات 130 تا 137 است و یا اشاره به سنّت‏ها و عبرت‏هاى تاریخ در آیه‏ى قبل است. 1- قرآن، قابل فهم براى همه‏ى مردم، در هر عصرى است. «بیان للناس» 2- قرآن، براى همه‏ى مردم، در همه زمان‏ها و مکان‏هاست. «للناس» 3- جهانگردى هدفدار، از عوامل هدایت است. «سیروا فى الارض...هدى» 4- با آنکه قرآن براى عموم مردم است، ولى تنها افراد پرهیزگار و متّقى پند پذیر هستند. «موعظة للمتقین» 5 - روحیّه‏ى افراد در استفاده و بهره از آیات الهى مؤثّر است. «للمتقین»
[ نظرات / امتیازها ]

ین بیان و اظهار است از براى بشر و هدایت کننده و اندرز براى اهل تقوى هذا بعضى گفتند اشاره بقرآن است و بعضى گفتند اشاره بآیه قبل است که قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ الایة باشد

و تحقیق کلام اینست که اگر این آیه مستقله باشد و مربوط بآیات قبل نیست ممکن است راجع بقرآن باشد لکن خلاف ظاهر آیه است سیّما کلمه هذا که اشاره بقریب است و ذکرى از قرآن نشده بلکه ظاهر این است که اشاره بآیات قبل باشد از آیه شریفه یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا تا آیه قَدْ خَلَتْ نه خصوص آیه قبل، و اللّٰه العالم

بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ نظر به اینکه احکام اسلام بر سر تا سر دنیا تا دامنه قیامت است بیان بر جمیع افراد بشر است لکن کسانى که بهره بردارى میکنند و از این بیانات هدایت میشوند که مفاد أَطِیعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِیعُوا اَلرَّسُولَ و سٰارِعُوا و اَلَّذِینَ یُنْفِقُونَ تا وَ اَللّٰهُ یُحِبُّ اَلْمُحْسِنِینَ است، و پند و اندرز میگیرند که مفاد لاٰ تَأْکُلُوا اَلرِّبَوا و مفاد وَ اَلَّذِینَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً است خصوص اهل تقوى هستند لذا میفرماید هدى که هدایت میشوند و بدستورات الهى عمل میکنند و بسعادت نائل میشوند از اتیان بواجبات و مستحبات و تکمیل عقائد و تحصیل اخلاق حمیده

و موعظة و پند میگیرند بترک محرمات و ازاله اخلاق رذیله و دورى از عقائد فاسده و مذاهب باطله

للمتقین اختصاص باهل تقوى دارد و غیر آنها بهره بردارى نمیکنند
[ نظرات / امتیازها ]

هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ

هٰذٰا ، اشاره به اوامر آیۀ سابق و نتیجه گیرى از آنها است که بیانیست براى عموم مردم نه مردم خاص تا به تبیین قرآن آشنا شوند و عبرت گیرند، و براى متقیان که راهجو و آگاهند هدایت و پند است

در همان روزگارها که حوادث و اوضاع اجتماعى را یا معلول تصادفات مى پنداشتند و یا آنها را مستند به ارادۀ قاهر و مستبدانۀ خدا و یا خدایان مى پنداشتند، و از سنن و قوانینى که خداوند در میان روابط اجتماع و پدیده ها و تحولات آن نهاده ناآگاه بودند، قرآن ارشاد به سنن را براى همۀ مردم تبیین کرد و براى مردمى که داراى هدف و پیشروى هستند و همى خواهند که از لغزشها و انحرافهاى گذشتگان پند گیرند، این سنن رهنما و پند و آگاهى است: وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ متقین همان کسانى هستند که با پروا گرفتن از لغزشها و انحرافهاى گذشتگان و دریافت سنن آنها طریق کمال را مى پیمایند گر چه کسانى که هدفهاى خود خواهانه و استعمارگرانه و سلطه جویانه دارند نیز از سنن پند مى گیرند و آنها را منظور مى دارند و تا حدى به مقاصد خود مى رسند، ولى پس از آن متوقف و منحرف مى گردند، چون پرتو هدایت در پیش رو ندارند که پیش روند و پروا گیرند، مانند قدرتهاى استعمارى و انقلابى محدود هستند که بینشى ما وراء هدفها «ایدئولوژیها» ى اقتصادى و اجتماعى ندارند اینها به سنن اجتماعى، چون ایجاد امید و آینده گرایى و درهاى باغهاى سبز و توحید قواى اجتماعى و تولیدى آگاهند و این سنن را به کار مى برند، چنان که معاویه با شعارهاى فریبنده به نفع خود و علیه قواى معارض توانست نیروهاى مردم شام و دیگر جاها را متحد کند: «و أنّى و اللّٰه لا ظنّ أنّ هؤلاء القوم سیدالون منکم باجتماعهم على باطلهم و تفرّقکم عن حقّکم» چون هر فریب و ناحقى تا مایه اى از حق در آن نباشد هیچگونه قدرت تحرک و پیروزى ندارند، و چون حق خالص و تقواى پیوسته در آن نیست دوام و بقایى ندارد و همین که تضادى پیش آید و حق خالصترى به آن برخورد کند، باطلش روى مى آید و متلاشى مى شود بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى اَلْبٰاطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذٰا هُوَ زٰاهِقٌ انبیاء 18

در آن تاریکیها و سکوت تاریخ که جز اشباح بتها و طاغوتها و ابو الهولها و هرمها و قبرهاى آنان چیزى به چشم نمى آمد، پرتو قرآن بود که آن آفاق را شکافت و چشمها را به درون تاریخ باز کرد و تاریخ را به زبان آورد تا تبیین کند و آگاهى و پند دهد: هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ [ نظرات / امتیازها ]

هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ «هٰذٰا» اشاره بآیات بالا است که این مطالبى که در این آیات از صفات متقین بشمار آورده و تذکر داده شد آنها پنج صفت بود

1 انفاق در سختى ها و آسانیها 2 کظم غیظ درمورد غضب و انتقام

3 عفو و درگذشت از کسى که به وى ستم کرده 4 یاد خدا و توبه و انابه و طلب آمرزش موقعى که عمل بدى از او سرزد 5 اصرار بر گناهان ننمودن

اینها بیان و طریق هدایت و ارشاد است براى مردم که هرکس رستگارى و سعادت خواهد بایستى به این مواعظ قرآن متعظ گردد و هدایت یابد لکن متقین و پرهیزکارانند که از مواعظ قرآن پند گرفته و راه هدایت را مى پیمایند
[ نظرات / امتیازها ]

هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ در این آیه مى گوید: آنچه در آیات فوق گفته شد بیانیه روشنى است براى همه انسانها و وسیله هدایت و اندرزى است براى همه پرهیزگاران یعنى در عین اینکه این بیانات جنبه همگانى و مردمى دارد تنها پرهیزگاران و افراد با هدف از آن الهام مى گیرند و هدایت مى شوند
[ نظرات / امتیازها ]

هٰذٰا بَیٰانٌ لِلنّٰاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ

این آیه اشاره دارد به یادآورى سنّت هاى حکمت آمیزى که هرکس برطبق آن رفتار کرد، پیروز شد و هرکس از آن سرباززد، زیان دید بنابراین، باید گذشته را براى همۀ مردم بیان کرد تا حجتى باشد بر هرکس که نافرمانى مى کند و هدایت و اندرزى باشد براى کسى که تقوا را پیشه مى سازد و تنها راهى که مى توان با آن خلافکار را از فرمان بردار تشخیص داد، همین بیان است و اگر بیان و روشنگرى نبود، اطاعت و معصیتى وجود نداشت

شکست پنجم ژوئن در سال 1387 ه اهالى بحرین از من دعوت کردند تا به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان، سخنرانى هاى مذهبى ایراد کنم حدود 25 روز در آنجا ماندم و طىّ این مدّت بیست سخنرانى داشتم جوان ها پرسش هاى متعدّد و مختلفى از من مى کردند در یکى از روزها هیئتى از این جوانان آمدند و گفتند: با ما دربارۀ عوامل شکست پنجم حزیران از بعد غیر دینى سخن بگو

گفتم: از لحاظ قوانین و سنّت هاى حاکم بر زندگى، هیچ تفاوتى میان علم و دین وجود ندارد؛ چرا که ارادۀ خداوند در میان خلق و بندگانش براساس سنّت هاى صحیح علمى و علل معمولى جریان دارد و در مورد مؤمنان و کافران یکسان است؛ به عنوان مثال: کسى که هنر شنا کردن را مى داند، به ساحل نجات مى رسد؛ هرچند کافر باشد و کسى که این هنر را نمى داند، غرق مى شود و در معرض هلاکت قرار مى گیرد؛ هرچند مؤمن باشد همچنین اگر کسى خود را در برابر دشمن آماده سازد و دشمن این آمادگى را نداشته باشد، پیروز خواهد شد؛ اگرچه ملحد باشد و کسى که سستى ورزد و آمادگى پیدا نکند، شکست خواهد خورد؛ اگرچه از اولیاء اللّه و صدّیقین باشد

خداوند در آیۀ 46 سورۀ انفال خطاب به اصحاب پیامبر صلّى اللّه علیه و آله مى گوید: «وَ لاٰ تَنٰازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَ اِصْبِرُوا إِنَّ اَللّٰهَ مَعَ اَلصّٰابِرِینَ ؛ نزاع نکنید که شکست مى خورید و ابهت شما مى رود و صبر کنید که خدا با صابران است» امام على علیه السّلام مى گوید: «این گروه به اصحاب معاویه اشاره مى کند به سبب اتّحادشان بر باطل خود، پیروز شدند و شما خطاب به اصحاب خود به علت اختلاف دربارۀ حقّ خودتان، شکست خوردید» بر این اساس، حق به صرف اینکه حق است، پیروز نمى شود و باطل به صرف اینکه باطل است، شکست نمى خورد، بلکه سنّت هایى در این جهان وجود دارند که جامعه را به پیش مى برد و برآن حاکم است و خداوند این سنت ها را کاملا باطل یا تعطیل نمى کند، چنان که در سنت هاى طبیعى نیز چنین است [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر: هٰذٰا :یعنى این قرآن با آیاتش،یا این که ذکر شد از قبیل ذکر حال متّقین و عاقبت آنها،و ذکر تکذیب کنندگان و اشاره به عاقبت رسوائى آنها،یا سنّتهاى گذشته از متّقین و مکذّبین،که ذکر شد،یا سیر در زمین،یا رسوائى عاقبت تکذیب کنندگان

بَیٰانٌ :به معنى ظاهر،یا ظاهرکننده،یا ظاهر کردن است

لِلنّٰاسِ :براى عموم مردم وَ هُدىً :یعنى هدایت کننده،یا هدایت است

وَ مَوْعِظَةٌ :وعظکننده و پنددهنده،یا وعظ و پند است

لِلْمُتَّقِینَ :مخصوص متّقین است،زیرا شرط هدایت و وعظ ، قبول کردن قابل است زیرا آن دو از امور نسبى هستند [ نظرات / امتیازها ]