کلمه «ابلا» که مصدر فعل مجهول «تبلوون» است، به معناى آزمایش است. [ نظرات / امتیازها ]

خداى تعالى بعد از آنکه جارى شدن سنت بلا و ابلا را بر مؤمنین ذکر کرد و بعد از آنکه گفتار یهود را که مى‏توانست باعث سستى عزم مؤمنین شود خاطر نشان ساخت، اینک در این آیه به ایشان خبر مى‏دهد به اینکه این بلاى الهى و این سخنان دردآور اهل کتاب و مشرکین در باره مؤمنین تکرار خواهد شد و بزودى مؤمنین با این سخنان بسیار روبرو مى‏شوند، تا جایى که گوششان پر شود، پس بر مؤمنین است که در برابر آن بلاى الهى و این گونه سخنان اهل کتاب و مشرکین صبر کنند، و تقوا پیشه سازند، تا خداى تعالى از لغزش و سستى حفظشان فرماید، و هم چنان داراى عزم و اراده بمانند و این خود اخبار قبل از وقوع است، تا استعداد و نیروى خود را براى بر خورد با آن آماده سازند، و روغن آن را بر تن خود بمالند. [ نظرات / امتیازها ]

در جمله «وَ لَتَسْمَعُنَّ ... أَذىً کَثِیراً» بجاى اینکه بفرماید از اهل کتاب چه‏ها خواهید شنید، شنیدنیها را نام نبرد و، بجاى آن کلمه «اذى کثیرا» را آورد، و فرمود بزودى از اهل کتاب اذیت‏ها بسیار خواهید شنید، و این از باب به کار بردن اثر است مجازا در جاى مؤثر. [ نظرات / امتیازها ]

اگر اذیت‏های آنان عملی و به صورت جنگ است، مسلمانان باید مردانه در برابر آنان بایستند و آیاتی مانند ﴿فَمَنِ اعتَدی عَلَیکُم فاعتَدوا عَلَیهِ بِمِثلِ مَا اعتَدی عَلَیکُم... ) 1 ﴿وقتِلوهُم حَتّی لاتَکونَ فِتنَة... ) 2 ﴿ولیَجِدوا فیکُم غِلظَة) 3 ﴿... اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار... ) 4 وظیفه آنان را مشخص می‏کند؛ اما اگر آزارشان جنگ روانی و به صورت زبانی است، بهتر است که مسلمانان در مرحله نخست مقابله به مثل نکنند و در عین استواری در راه خدا و صبر پیشه کردن و رعایت تقوا: ﴿واِن تَصبِروا وتَتَّقوا فَاِنَّ ذلِکَ مِن عَزمِ الاُمور﴾؛ ﴿واِن عاقَبتُم فَعاقِبوا بِمِثلِ ما عوقِبتُم بِهِ ولَئِن صَبَرتُم لَهُوَ خَیرٌ لِلصّبِرین) 5 در برابر فحاشی‏ها و بدگویی‏های آنان، برتر از مرحله عدالت و پاسخ‏های همانند، اهل احسان باشند: ﴿اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ والاِحسن) 6 و با حفظ کرامت و شخصیت خود به آیه ﴿واِذا مَرّوا بِاللَغوِ مَرّوا کِراما) 7 عمل کنند و اهل گذشت کریمانه باشند و تندزبانی‏ها و جسارت‏های زبانی آن‏ها را با گفتار ملایم: ﴿فَقولا لَهُ قَولًا لَیِّنا) 8 و رفتار نیک: ﴿اِدفَع بِالَّتی هِی اَحسَن) 9 پاسخ دهند و از آنان بگذرند: ﴿قُل لِلَّذینَ ءامَنوا یَغفِروا لِلَّذینَ لایَرجونَ اَیّامَ الله... ) 10 و اگر این رفتار کریمانه بر جسارت و گستاخی آنان افزود، آن‏گاه نوبت به مقابله به مثل و عمل به ﴿فَمَنِ اعتَدی عَلَیکُم فاعتَدوا عَلَیهِ بِمِثلِ مَا اعتَدی عَلَیکُم) 1 می‏رسد و باید بسیار جدی مراقب باشند که از تقوای الهی خارج نشوند، زیرا خداوند در ادامه آیه می‏فرماید: ﴿واتَّقوا اللهَ واعلَموا اَنَّ اللهَ مَعَ المُتَّقین﴾. بدیهی است که حتی در این مرحله مسلمانان نمی‏توانند در قذف و نسبت‏های ناروا مقابله به مثل کنند. [ نظرات / امتیازها ]

1- آزمایش، یک سنّت جدّى الهى است، خود را آماده کنیم. (حرف لام در اوّل و حرف نون مشدّد در آخرِ «لتبلونّ» نشانه‏ى جدّى بودن مسئله است.) 2- یاد مرگ و زودگذرى دنیا، مسائل را براى انسان آسان مى‏کند. «کل نفس ذائقة الموت... لتبلونّ فى اموالکم» 3- بیشترین ابزار آزمایش، مال و جان است. «اموالکم و انفسکم» 4- علاوه بر پذیرش خطر جان و مال، باید خود را براى شنیدن انواع نیش‏ها و تحقیرها آماده کرد. «ولتسمعنّ...» 5 - شنیدن تحقیر و هجو، و آزار دیدن از دشمن، یکى از وسایل آزمایش است. «لتبلونّ... ولتسمعنّ... اذىً کثیراً» 6- براى رسیدن به اهداف مقدّس، گاهى باید همه گونه سختى را تحمّل کرد. ضربه به مال، جان، حیثیّت و آبرو. «اموالکم و انفسکم ولتسمعنّ... اذىً کثیراً» 7- انتظار زخم زبان از مخالفان، سبب آمادگى مسلمانان است. «لتسمعنّ...» 8 - مخالفان اسلام در ضربه زدن به مسلمان‏ها، وحدت در هدف و گاهى وحدت در شیوه دارند. «لتسمعنّ من الّذین اوتوا الکتاب... و من الّذین اشرکوا» 9- دشمن به کم قانع نیست. «اذىً کثیراً» [ نظرات / امتیازها ]

شان نزول آیههنگامى که مسلمانان، از مکه به مدینه مهاجرت نمودند و از خانه و زندگى خود دور شدند، مشرکان دست تجاوز به اموال آنها دراز کرده به تصرّف خود درآوردند و به هر کس دست مى‏یافتند، از اذیّت و آزار زبانى و بدنى فروگذار نمى‏کردند. و هنگامى که به مدینه آمدند، در آنجا گرفتار بدگویى و آزار یهودیان مدینه شدند، مخصوصا یکى از آنان به نام کعب بن اشرف شاعرى بدزبان و کینه‏توز بود، که پیوسته پیامبر و مسلمانان را به وسیله اشعار خود، هجو مى‏کرد و مشرکان را بر ضد آنها تشویق مى‏نمود. حتى زنان و دختران مسلمان را موضوع غزل‏سرایى و عشق بازى خود قرار مى‏داد. خلاصه کار وقاحت را به جایى رسانید که پیامبر (صلی الله علیه و آله) ناچار دستور قتل او را صادر کرد و به دست مسلمانان کشته شد. این آیه طبق روایاتى که در تفاسیر نقل شده، اشاره به این موضوع است و مسلمانان را به ادامه مقاومت تشویق مى‏نماید. [ نظرات / امتیازها ]

هنگامى که مسلمانان ، از مکه به مدینه مهاجرت نمودند و از خانه و زندگى خود دور شدند مشرکان دست تجاوز به اموال آنها دراز کرده به تصرف خود در - آوردند و به هر کس دست مى یافتند، از اذیت و آزار زبانى و بدنى فروگذار نمى کردند. و به هنگامى که به مدینه آمدند، در آنجا گرفتار بدگوئى و آزار یهودیان مدینه شدند، مخصوصا یکى از آنان بنام کعب بن اشرف شاعرى بد زبان و کینه توز بود، که پیوسته پیامبر و مسلمانان را به وسیله اشعار خود، هجو مى کرد و مشرکان را بر ضد آنها تشویق مى نمود، حتى زنان و دختران مسلمان را موضوع غزلسرائى و عشقبازى خود قرار مى داد. خلاصه کار وقاحت را بجائى رسانید که پیامبر (صلى اللّه علیه و آله ناچار دستور قتل او را صادر کرد و بدست مسلمانان کشته شد.
آیه فوق طبق روایاتى که از مفسران نقل شده اشاره به این موضوعات مى کند و مسلمانان را به ادامه مقاومت تشویق مى نماید. [ نظرات / امتیازها ]

.O وقتى مسلمانان از مکّه به مدینه مهاجرت کردند، مشرکان دست تجاوز به اموال آنان گشودند، چنانکه به هرکس نیز دست مى یافتند، او را مورد آزار قرار مى دادند. از طرف دیگر، در مدینه هم یهودیان به آنها زخم زبان مى زدند و حتّى برخى با کمال بى شرمى براى زنان و دختران مسلمان ، غزل سرایى کرده و یا آنها را هَجو مى نمودند. سردمدارى این جریان با شخصى به نام کعب بن اشرف بود که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله دستور قتل وى را صادر نمود. این آیه ضمن تسلّى خاطر دادن به مسلمانان ، از آنان مى خواهد در برابر آزار دشمنان صبر و تقوى پیشه کنند که مایه ى استوارى آنان در ایمان مى گردد.
O امام رضا علیه السّلام پرداخت زکات را یکى از مصادیق آزمایش در اموال دانستند که در این آیه مطرح گردیده است .(205)

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]