1- رذایل اخلاقى ، همچون عُجب و غرور و انتظار تملّق از مردم ، هلاکت قطعى را به دنبال دارد. (یفرحون ... یحبّون ... فلا تحسبنّهم بمفازة )
2- قرآن ، هرگونه تحلیل و تفسیر نابجا را نسبت به هر کس و هر موردى محکوم مى کند.(209) (لاتحسبنّ... فلا تحسبنّهم )
3- خداوند نه تنها براى رفتار، بلکه براى خواسته هاى خیر و شرّ انسان نیز حساب باز مى کند.(210) (یحبّون ان یحمدوا... لهم عذاب الیم )
4- آنچه خطرش بیشتر است ، توقّع حمد است ، نه توقّع شکر و مدح . زیرا در حمد، نوعى ستایش آمیخته با پرستش نهفته است . (یحبّون ان یحمدوا)
5- گنهکار ممکن است پشیمان شده ، توبه کند و نجات یابد، ولى افراد مغرور، حتى در صدد توبه برنمى آیند، لذا امیدى به نجات آنان نیست . (ولاتحسبنّهم بمفازة من العذاب )
6- کسانى که در دنیا گرفتار اوهامِ خودپرستى و اسیر زندان ((منیّت )) هستند، در قیامت نیز اسیر و گرفتار عذاب الهى اند. (و لهم عذاب الیم )
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : قرآن ، هرگونه تحلیل و تفسیر نابجا را نسبت به هر کس و هر موردى محکوم مى کند
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]