این آیه برابرى زنان پیغمبر با سایر زنان را نفى مى‏کند، و مى‏فرماید: شما با سایر زنان برابر نیستید اگر تقوى به خرج دهید، و مقام آنها را به همان شرطى که گفته شد بالا مى‏برد، آن گاه از پاره‏اى از کارها نهى، و به پاره‏اى از کارها امر مى‏کند، امر و نهیى که متفرع بر برابر نبودن آنان با سایر زنان است، چون بعد از آنکه مى‏فرماید شما مثل سایر زنان نیستید، با کلمه «فاء- پس» آن امر و نهى را متفرع بر آن نموده، فرموده، پس در سخن خضوع نکنید، (و چون سایر زنان آهنگ صدا را فریبنده نسازید)، و در خانه‏هاى خود بنشینید، و کرشمه و ناز مکنید ...، با اینکه این امور بین زنان پیغمبر و سایر زنان مشترک است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

بعد از آنکه علو مقام، و رفعت منزلت همسران رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را به خاطر انتسابشان به آن جناب بیان نموده، این علو مقامشان را مشروط به تقوى نموده، و فرموده که فضیلت آنان به خاطر اتصالشان به رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نیست، بلکه به خاطر تقوى است، اینک در این جمله ایشان را از خضوع در کلام نهى مى‏کند، و خضوع در کلام به معناى این است که در برابر مردان آهنگ سخن گفتن را نازک و لطیف کنند، تا دل او را دچار ریبه، و خیالهاى شیطانى نموده، شهوتش را بر انگیزانند، و در نتیجه آن مردى که در دل بیمار است به طمع بیفتد، و منظور از بیمارى دل، نداشتن نیروى ایمان است، آن نیرویى که آدمى را از میل به سوى شهوات باز مى‏دارد. {فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ} [ نظرات / امتیازها ]

جمله «وَ قُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفاً» یعنى سخن معمول و مستقیم بگویید، سخنى که شرع و عرف اسلامى (نه هر عرفى) آن را پسندیده دارد، و آن سخنى است که تنها مدلول خود را برساند، (نه اینکه کرشمه و ناز را بر آن اضافه کنى، تا شنونده علاوه بر درک مدلول آن دچار ریبه هم بشود). [ نظرات / امتیازها ]

درآیه 32 سوره احزاب خداوند متعال درباره وظایف زنان درلزوم رعایت عفاف درسخن گفتن با مردان نامحرم می فرماید: "فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض وقلن قولا معروفا":

پس به گونه ای هوس انگیز سخن نگویید که بیمار دلان درشما طمع کنند،وسخن شایسته بگویید.

خضوع: دراینجا به معنی این است که زنان دربرابر مردان آهنگ سخن گفتن را نازک ولطیف ادا نکنند تامردان بیمار دل را دچار خیال های شیطانی کنند(منظور از بیماری دل: نداشتن نیروئی اینمان است).

قولا معروفا: یعنی سخن معمولی و مستقیمی بگویند که دور از کرشمه وناز باشدوسخنی باشد که شرع وعرف اسلامی آن را پسندیده دارد.

این آیه اشاره به کیفیت ومحتوای سخن گفتن وحرمت سخن گفتن باناز وعشوه دارد وصحبت گفتن با نامحرم باید عفیفانه وبه دور از نرمش وخودنمایی باشد.ومتذکر می گرددکه درصورت عدم رعایت این امر ممکن است امنیت جامعه به خطر بیفتد. [ نظرات / امتیازها ]