منظور از((عبدمنیب)) و بنده توبه کار حضرت داوود (ع) میباشد. [ نظرات / امتیازها ]

در روایـتـى از امـام صادق (ع) مى خوانیم : ((داوود به سوى دشت و بیابان خارج شد، و هنگامى که زبور را تلاوت مى کرد هیچ کوه و سنگ و پرنده اى نبود مگراین که با او هم صدا مى شد)).

[ نظرات / امتیازها ]

در حـدیـثـى آمـده اسـت کـه خداوند به داوود وحى فرستاد ((تو بنده خوبى هستى جز این که از بـیت المال ارتزاق مى کنى ، داوود چهل روز گریه کرد (و از خداراه حلى خواست) خداوند آهن را براى او نرم کرد، و هر روز زرهى مى ساخت و به این وسیله از بیت المال بى نیاز شد)).

[ نظرات / امتیازها ]

شاید توبه و ناله‏ى کوه‏ها با داوود، همان تسبیح آنها باشد. «انا سخّرنا الجبال معه یسبّحن بالعشى و الاشراق»(452)
خداوند به حضرت داوودعلیه السلام دوازده فضیلت داده است:
1. علم الهى. «و لقد آتینا داود و سلیمان علما»(453)
2. نبوّت و رسالت. «آتاه اللّه الملک و الحکمة»(454)
3. کتاب آسمانى. «آتینا داود زبورا»(455)
4. خلافت. «یا داود انّا جعلناک خلیفة فى الارض»(456)
5. استوارى حکومت. «شدّدنا ملکه»(457)
6. امکانات فراوان. «اوتینا من کل شى‏ء»(458)
7. حکمت. «آتیناه الحکمة و فصل الخطاب»(459)
8. قضاوت. «فاحکم بین النّاس بالحقّ»(460)
9. نرم شدن آهن در دست او. «اَلَنّا له الحدید»
10. فهمیدن سخن پرندگان. «عُلّمنا منطق الطیر»(461)
11. هم صدایى کوه‏ها و پرندگان با او. «یا جبال اوّبى معه و الطّیر»
12. فرزندى مثل سلیمان. «و وهبنا لداود سلیمان»(462)
در حدیث مى‏خوانیم که خداوند به داوود فرمود: «تو بنده خوبى هستى اگر از بیت المال مصرف نکنى! او چهل روز گریه کرد تا خداوند آهن را بدست او نرم و مشغول زره‏بافى شد و هر روز یک زره به قیمت هزار درهم مى‏بافت و تا سیصد و شصت زره بافت».(463)

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]