(وان علیک لعنتی الی یوم الدین ):(وهمانالعنت من تاقیامت شامل حال توست )خداوند خطاب به ابلیس می فرماید: ای ابلیس چه چیز تو را باز داشت از اینکه به این آدم با شرافتی که من او را بدست خود و به قدرت مطلقه خود آفریدم و در خلقت اواهتمام داشتم و او را به خاطر خود خلق کردم ، سجده کنی ؟ آیا تکبر کردی و شأن خودرا برتر از سجده بر او دانستی و یا واقعا شأن تو اجل از این عمل بود؟ ابلیس در پاسخ گفت : من شرافت ذاتی دارم چون تو مرا از آتش آفریده ای و او را از گل خشکیده خلق نموده ای و با این سخن از امر الهی عصیان ورزید و از روحی که خداوند در آن گل خشکیده دمیده بود، غافل شد. و در این پاسخ او اشاره ای وجود دارد به اینکه از نظرشیطان امر الهی وقتی لازم الاجراست که به حق باشد، نه اینکه ذات اوامر او لازم الاطاعه باشد و از آنجا که به نظر او سجده کردن به آدم به حق نبود، اطاعت آن را واجب ندانسته ، و این گفتار به انکار و رد مالکیت خدا و حکمت او منجر می شود، و این اصل وریشه همه گناهان است ، چون معصیت وقتی واقع می شود که عامل آن از حکم عبودیت خدا خارج شود. و بعد از این جریان خداوند ابلیس را از مقام قرب خود طرد نمود و برای همیشه و تاروز قیامت از رحمت خود دور کرد و این راندن ، راندن معنوی و منزلتی بود و نمی توان آن را به عنوان طرد از بهشت یا از جمع ملائکه دانست ، مگر اینکه آن را به وجهی توجیه نماییم . [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلى‌ یَوْمِ الدِّینِ (78)

وَ إِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی‌: و بدرستى که بر تو است لعنت من، یعنى خشم و غضب من، إِلى‌ یَوْمِ الدِّینِ‌: تا روز جزا. در منهج- روایت است که حق تعالى خلقت او متغیر ساخت به این وجه که سفیدى او را به سیاهى و نورانیت او را به ظلمانى بدل کرد، و اقبح وجه او را مصور نمود. [ نظرات / امتیازها ]

(آیه 78)- و سپس افزود: «و مسلما لعنت من بر تو تا روز قیامت خواهد بود» و همیشه مطرود از رحمت من خواهی بود (وَ إِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلی یَوْمِ الدِّینِ). [ نظرات / امتیازها ]