قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ (86)
بعد از آن حضرت پیغمبر را خطاب فرماید:
قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ: بگو اى پیغمبر سؤال نمىکنم و نمىطلبم شما را بر تبلیغ وحى و اداى رسالت، مِنْ أَجْرٍ: هیچ مزدى، یعنى مالى که شما به جهت آن به من عطا نمائید، وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ: و نیستم من از جمله تکلیف کنندگان، یعنى از کسانى که به تصنع از خود چیزى ظاهر کنند که در او نباشد و اهلیت آن نداشته باشد. مراد آنکه من در نسبت نبوت و انزال قرآن به خود خلاف نگویم
[ نظرات / امتیازها ]
(آیه 86)- سپس در پایان روی سخن را به پیامبر کرده و چهار مطلب مهم را در عباراتی کوتاه بیان میکند، در مرحله اول میفرماید: «بگو: من از شما هیچ اجر و پاداشی نمیطلبم» (قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ).
و به این ترتیب به بهانههای بهانه جویان پایان میدهد، و روشن میسازد که من تنها طالب نجات و سعادت شما هستم، پاداش من تنها بر خداست، همان گونه که در آیات دیگری از قرآن مجید از قبیل آیه 47 سوره سبأ به آن تصریح شده است
«إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللَّهِ».
این خود یکی از دلائل صدق پیامبر صلّی اللّه علیه و اله است.
در مرحله دوم میگوید: «و من از متکلفین نیستم» (وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ).
سخنانم مقرون به دلیل و منطق است، و هیچ گونه تکلفی در آن وجود ندارد، عباراتم روشن و سخنانم خالی از هرگونه ابهام و پیچیدگی است.
[ نظرات / امتیازها ]