این سوره با دو آیه درباره نزول قرآن مجید آغاز شده که در یک آیه مبدء نزول قرآن یعنى ذات پاک خدا مطرح است ، و در آیه دیگر محتوا و هدف قرآن .
نخست مى گوید: این کتابى است که از سوى خداوند عزیز و حکیم نازل شده است (تنزیل الکتاب من الله العزیز الحکیم ).
هر کتابى را به نازل کننده ، یا نویسنده آن باید شناخت ، و هنگامى که بدانیم که این کتاب بزرگ آسمانى از علم خداوند قادر و حکیمى سرچشمه گرفته که هیچ چیز در برابر قدرت بى پایانش مشکل نیست و هیچ امرى از علم نامتناهیش مخفى نمى باشد پى به عظمت محتواى آن مى بریم ، و بى آنکه توضیح بیشترى داده شود یقین پیدا مى کنیم که محتواى آن حق است و سراسر حکمت و نور و هدایت است .
ضمنا اینگونه تعبیرات در آغاز سوره هاى قرآن ، مؤ منان را به این حقیقت متوجه مى سازد که آنچه را در این کتاب بزرگ مى یابند کلام خدا است نه کلام پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم )، هر چند کلام او هم والا و حکیمانه است .
[ نظرات / امتیازها ]