(الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هدیهم الله واولئک هم اولوا الالباب ): (همان کسانیکه به سخن گوش فرا می دهند و بهترین آن راپیروی می کنند، آنهایند که خدا هدایتشان کرده و آنان صاحبان خرد هستند) طاغوت یعنی هر معبود غیر خدا و هر شخص متجاوز.می فرماید کسانیکه از هر معبود غیر خدا دوری گزیده و بسوی خدای واحد بازگردند برایشان بشارت به نیکوترین جزا خواهد بود. پس صرف نفی طاغوت بدون اثبات و ایمان به خدای واحد سودی ندارد، بلکه عبادت با اخلاص دین آنست که انسان بین نفی آلهه و اثبات خدای واحد جمع نماید. در ادامه می فرماید: بندگان مرا بشارت بده ، همان کسانیکه اقوال را می شنوند و ازبهترین آنها پیروی می کنند. مراد از قول ، آن قولی است که ارتباطی با عمل داشته باشد وبهترین قول ، قولی است که آدمی را بهتر به حق برساند و برای او خیر بیشتری داشته وناصحانه تر باشد، و انسان فطرتا حسن و جمال را دوست می دارد و به سوی کمال وجمال جذب می شود و همیشه بدنبال زیباتر و احسن و اکمل می رود. لذا بندگان خدافطرتا تابع حقند و رسیدن به واقع را می طلبند و در مواجهه حق و باطل ، حق را انتخاب می کنند و در مورد حق و احق ،البته احق و احسن را بر می گزینند. و اینطور نیست که پیرو هوای نفسشان باشند و هر سخنی را بدون تفکر و تدبر رد کنند،بلکه در آن می اندیشند و اگر حق بود از آن پیروی می کنند. و اینچنین کسانی را خداوند به هدایت الهی هدایت کرده و این هدایت عبارت است از طلب حق و آمادگی برای پیروی از آن و این امر یک هدایت اجمالی است که همه هدایتهای تفصیلی به هر یک از معارف الهی در نهایت به آن منتهی می شود. و نیز فقط آنها صاحبان خرد هستند، چون عقل عبارتست از نیرویی که با آن بسوی حق راهیابی می شود و علامت داشتن عقل (16)، پیروی از حق است . [ نظرات / امتیازها ]

این آیه که به صورت یک شعار اسلامى درآمده ، آزاداندیشى مسلمانان ، و انتخابگرى آنها را در مسائل مختلف بخوبى نشان مى دهد.
نخست مى گوید: ((بندگان مرا بشارت ده )) و بعد این بندگان ویژه را به این صورت معرفى مى کند که ((آنها به سخنان این و آن بدون در نظر گرفتن گوینده و خصوصیات دیگر گوش فرا مى دهند و با نیروى عقل و خرد بهترین آنها را بر مى گزینند)) هیچگونه تعصب و لجاجتى در کار آنها نیست ، و هیچگونه محدودیتى در فکر و اندیشه آنها وجود ندارد، آنها جویاى حقند و تشنه حقیقت ، هر جا آن را بیابند با تمام وجود از آن استقبال مى کنند، و از چشمه زلال آن بى دریغ مى نوشند و سیراب مى شوند.
آنها نه تنها طالب حقند و تشنه گفتار نیک ، بلکه در میان ((خوب )) و ((خوبتر)) و ((نیکو)) و ((نیکوتر)) دومى را برمى گزینند، خلاصه آنها خواهان بهترین و برترینند.
آرى این است نشانه یک مسلمان راستین و حق طلب .
در اینکه منظور از ((قول )) در جمله ((یستمعون القول )) سخنان را مى شنوند) چیست مفسران تفسیرهاى گوناگونى دارند:
بعضى آن را به ((قرآن )) تفسیر کرده اند، و آنچه در آن از طاعات و مباحات است ، و پیروى از احسن را به معنى پیروى از طاعات مى دانند.
بعضى دیگر آن را به مطلق اوامر الهى تفسیر کرده اند خواه در قرآن باشد یا غیر قرآن .
ولى هیچگونه دلیلى بر این تفسیرهاى محدود در دست نیست بلکه ظاهر آیه هر گونه قول و سخن را شامل مى شود، بندگان با ایمان خداوند از میان تمام سخنان آن را برمى گزینند که ((احسن )) است ، و از آن تبعیت مى کنند، و در عمل خویش به کار مى بندند.
جالب اینکه قرآن در آیه فوق صاحبان ((هدایت الهى )) را منحصر در این قوم شمرده همانگونه که خردمندان را منحصر به این گروه دانسته است اشاره به اینکه این گروه مشمول هدایت ظاهر و باطنند، هدایت ظاهر از طریق عقل و خرد، و هدایت باطن از طریق نور الهى و امداد غیبى ، و این دو افتخار بزرگ بر این حقیقتجویان آزاداندیش است . [ نظرات / امتیازها ]

الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ «18»

الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ‌: آنانکه مى‌شنوند گفتار حق را، فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ‌:
پس پیروى مى‌نمایند نیکوتر آن را، یعنى: 1- عمل کنند به آن قولى که اقرب به حق و اعظم به ثواب است. 2- آنکه استماع قرآن و غیر آن کنند، پس تابع قرآن شوند و غیر آن را بگذارند. 3- استماع کنند آن چیزى را که در قرآن و حدیث است از طاعات و مباحات، پس تبعیت طاعات را اختیار کنند که احسن از فعل مباحات. 4- استماع اوامر قرآن نمایند و احسن امرین را اختیار کنند مانند اختیار عفو بر قصاص که افضل از آنست‌ (وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‌) «1». 5- تبعیت حق نمایند که قول خداست و از باطل که گفتار نفس و شیطان است محترز باشند، پس بندگان خالص آنانند که احسن اقوال که خطاب ذو الجلال است از زبان حضرت نبوى صلى اللّه علیه و آله استماع آن نموده پیروى آن نمایند. أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ‌:

آن گروه که تابع سخنان نیکوترند آنانند که راه نموده است خدا ایشان را به مقصد و نجات و ایشان به آن مهتدى شده طریق صواب را که موجب وصول به حسن مآب است اختیار نموده‌اند، وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ‌: و آن گروه ایشانند
عقول صافیه از شوائب اوهام فاسده و تخیلات باطله شیطانیه. [ نظرات / امتیازها ]