مى افزاید: ((و مبادا هنگامى که عذاب الهى را مى بیند بگوید آیا مى شود بار دیگر مرا به دنیا بازگردانند تا از نیکوکاران باشم ))؟! (او تقول حین ترى العذاب لو ان لى کرة فاکون من المحسنین ).
این هنگامى است که او را به سوى دوزخ مى برند و چشمش به آتش سوزان و منظره عذاب دردناک آن مى افتد، آهى از دل بر مى کشد و آرزو مى کند ایکاش به او اجازه داده مى شد تا به دنیا بازگردد، تبهکاریهاى گذشته را با اعمال نیکش بشوید و در صف نیکوکاران جاى گیرد.
به این ترتیب هر یک از این گفتارهاى سه گانه مجرمان در قیامت در موقفى اظهار مى شود:
با ورود در صحنه محشر اظهار حسرت مى کند.
با مشاهده پاداش پرهیزکاران آرزوى سرنوشت آنها را مى نماید.
و با مشاهده عذاب الهى آرزوى بازگشت به دنیا و جبران گذشته مى کند.
[ نظرات / امتیازها ]