1- پیمان شکنى، گناهى در ردیف کفر، بلکه زمینه ساز آن است. «نقضهم میثاقهم و کفرهم»
2- ناسپاسى نعمت تا جایى است که آزاد شدگان به دست انبیا، قاتل انبیا مىشوند. «قتلهم الانبیاء بغیر حقّ»
3- انسان با کفر ولجاجت، زمینهى سقوط خود را فراهم مىکند. «طبع... بکفرهم»
4- ایمان آوردن افراد اندک در برابر کفر اکثر مردم، دلیل بر آن است که انسان، قدرت انتخاب و تصمیم دارد. پس دوستان، محیط و نظام فاسد، نباید ارادهى انسان را در راه حقّ عوض کنند. «فلا یؤمنون الا قلیلا»
[ نظرات / امتیازها ] 1- پیمان شکنى، گناهى در ردیف کفر، بلکه زمینه ساز آن است. «نَقْضِهِمْ مِیثاقَهُمْ وَ کُفْرِهِمْ»
2- ناسپاسى نعمت تا جایى است که آزاد شدگان به دست انبیا، قاتل انبیا مىشوند. «قَتْلِهِمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ»
3- انسان با کفر ولجاجت، زمینهى سقوط خود را فراهم مىکند. طَبَعَ ... بِکُفْرِهِمْ
4- ایمان آوردن افراد اندک در برابر کفر اکثر مردم، دلیل بر آن است که انسان، قدرت انتخاب و تصمیم دارد. پس دوستان، محیط و نظام فاسد، نباید ارادهى انسان را در راه حقّ عوض کنند. «فَلا یُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِیلًا»
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ] [ نظرات / امتیازها ]
1 در آیات قبل به برخى از صفات زشت یهودیان و بهانه جویى هاى آنان اشاره شد و این آیه به چهار خصلت دیگر آنان اشاره مى کند، که عبارت اند از:
الف) پیمان شکنى؛
ب) انکار کردن آیات الهى و کفرورزى نسبت به آنها؛
ج) کشتن به ناحق پیامبران الهى و راه نمایان بشر؛
د) مسخره کردن پیامبران؛ آنان مى گفتند «بر دل هاى ما پرده افکنده شده که مانع شنیدن و پذیرش دعوت شماست »
2 خدا به خاطر خلاف کارى ها و دشمنى هاى یهودیان با پیامبران الهى، آنان را از رحمت خویش دور ساخت و قسمتى از نعمت هاى خود را نیز بر آنان حرام نمود
3 خدا به خاطر کفر و بى ایمانى یهودیان بر دل هایشان به کلى مهر زد ، به طورى که هیچ سخن حقى در آنها نفوذ نمى کند و جز افراد کمى که خود را از این لجاجت ها و خلاف کارى ها بر کنار داشته اند، ایمان نمى آورند
4 پیمان شکنى، گناه بزرگى است که هم ردیف کفر و یا زمینه ساز آن است
5 گناه انکار و کفر سبب محرومیت هاى معنوى و علمى مى شود؛ یعنى به قلب و نفس انسان مهر زده مى شود، به طورى که دیگر حقایق را درک نمى کند و، در نتیجه، کمتر ایمان مى آورند
6 ناسپاسى یهودیان تا آنجاست که پس از نجاتشان به دست پیامبران الهى، اقدام به کشتن پیامبران بعدى کردند قرآن کریم این مطلب را در سوره ى بقره، آیه ى 91 و سوره ى آل عمران، آیات 112 و 181 تکرار کرده است تا زشتى اش را کاملاً نمایان سازد
[ نظرات / امتیازها ]