1) شاه آبادی (داور) : در قیامت افراد نیکی از انبیا و مومنین هستند که به دلیل رفعت مقامشان، گواه بر اعمال سایر افراد امت شان خواهند بود و بر چگونگی اعمال خوب و بد افراد امت شان گواهی خواهند داد. پیامبر اکرم بر تمامی آن گواهان، گواه خواهد بود و بر اعمال آنها نزد محکمه الهی شهادت خواهد داد.
2) یحیایی : تناسب این آیه با آیات قبل به شکل است که در تفسیر تسنیم به نقل از تفسیر التحریر والتنویر آماده است:
1- فاء در «فکیف» فصیحه باشد که دلالت می کند بر شرط مقدر: هر گاه یقین کردند بر آن وعده آیه40 ، توبیخ آیه39 و وعید آیه37 ، پس حال آنان چگونه خواهد بود هنگامی که گواهان را بیاوریم و نتیجه اعمال نیک و بد آشکار شود؟
2- فاء در «فکیف» برای تفریع باشدکه متفرع می شود بر آن ، سوال از حال مردم ، هنگامی که گواهان را بیاوریم ، پس مردم دو گونه اند : شادمان و متأسف.
از آنجا که ستم نشدن به هیچ کس و دادن پاداش بیش ار استحقاق با گواهی پیامبران صورت می گیرد عذاب و حسرت گناهکار سخت تر و شادمانی فرمانبردار بزرگ تر است.

1) شاه آبادی (داور) : شهادت مورد نظر آیه، این نیست که بقول آن مفسر، امت داراى دینى کامل و جامع حوائج جسمانى و روحانى باشد، چون علاوه بر اینکه معنایى است خلاف ظاهر کلمه شهادت، خلاف ظاهر آیات شریفه قرآن نیز هست.
بلکه عبارتست از تحمل- دیدن- حقایق اعمال، که مردم در دنیا انجام مى‏دهند، چه آن حقیقت سعادت باشد چه شقاوت چه رد، و چه قبول، چه انقیاد، و چه تمرد.
و سپس در روز قیامت بر طبق آنچه دیده شهادت دهد

1) شاه آبادی (داور) : شاهدان و گواهان متفاوت هستند. افراد نیز بر اسسا شریعت های خودشان محاسبه می شوند