کلمه «صد» به معنای صرف (برگرداندن، و منصرف کردن، و جلوگیری نمودن) است. [ نظرات / امتیازها ]

جمله «و کفی بجهنم سعیرا ...» تهدید یهود به آتش جهنم است، در مقابل این که از ایمان آوردن مردم به کتاب جلوگیری کردند، و علیه رسول خدا (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم) و مؤمنین آتش فتنه بر می‏افروختند. خدای سبحان مضمون جمله مورد بحث یعنی کفایت جهنم در امر آنان را با آیه بعدی بیان نموده، و بیان را به صورت تعلیل آورده، می‏فرماید: «ان الذین کفروا بایاتنا ...» آنگاه در آیه بعد مطلب را چنین تعقیب می‏کند، که: «و الذین آمنوا و عملوا الصالحات»، تا فرق بین دو طایفه یعنی آنکه ایمان می‏آورد و آن که راه خدا را می‏بندد روشن شود، و معلوم شود که این دو طایفه در دو قطب متخالف از سعادت آخرت و شقاوت در آن سرای قرار دارند، یک طایفه در جناتی داخل می‏شوند که سایه‏اش گسترده است، و آن دیگری در دوزخی که آتشش احاطه دارد، آتشی که (خدا ما را در پناه خود از آن حفظ فرماید) انسانها در آن می‏سوزند و معنای آن روشن است. [ نظرات / امتیازها ]

کلمه «صد» به معنای صرف (برگرداندن، و منصرف کردن، و جلوگیری نمودن) است، و اگر در تقسیم مردم به دو قسم فرمود: بعضى ایمان آوردند، و بعضى کارشکنى کردند، و خلاصه اگر در مقابل ایمان آوردن، کارشکنی را قرار داد، برا اینکه یهودیان تنها اکتفا نمی‏کردند به ایمان نیاوردن، بلکه تمام کوشش خود را به کار می‏زدند که مردم را از ایمان آوردن به کتابی که خدا نازل فرموده و به راه خدا رفتن باز بدرند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

فمنهم من امن به و منهم

بدان احتمال که مراد از «النّاس» در آیه قبل پیامبر (ص) باشد و ضمیر «به» به آن ارجاع شود. [ نظرات / امتیازها ]

ایمان نیاوردن برخى از اهل کتاب (یهود) به پیامبر (ص) و اخلالگرى آنان در راه تحقق اسلام:
و منهم من صدّ عنه
«صدّ» در برداشت فوق به معناى متعدى آن، یعنى بازداشتن و منع کردن گرفته شده است و لذا از آن به اخلالگرى تعبیر شد. [ نظرات / امتیازها ]

تقویت روحى پیامبر اسلام (رهبران و مبلغان دین)، با یادآورى مخالفت برخى از مردم در برابر دعوت انبیاى گذشته:
فمنهم من امن به و منهم من صدّ عنه
بیان موضگیریهاى متفاوت مردمان در برابر پیامبران (ایمان و کفر) مى تواند براى دلدارى آن حضرت باشد که پیامبران گذشته نیز با چنین مردمى روبرو بودند و همچنان مقاومت مى کردند. [ نظرات / امتیازها ]