این آیه شریفه هیچ دلالتی بر این معنا ندارد که افرادی که شبانه تصمیم بر مخالفت پیامبر(ص) می گرفتند منافقین بودهاند بلکه امر از نظر اتصالی که در سیاق هست بر عکس است یعنی مسلمانان بودند که در پیش رسول اکرم (ص) سخن از اطاعت رسول اکرم (ص) میگفتند ولی شبانه تصمیم بر مخالفت می کردند.
توضیح : معناى آیه (و خدا داناتر است) این است که این پاسخگویان در مقابل دعوت آنان به جهاد به تو مىگویند: امر ما اطاعت است: یعنى غیر اطاعت کارى نداریم، ولى وقتى از نزد تو بیرون مىروند، شبانه امرى را طرحریزى و محکم کارى مىکنند که غیر آن چیزى است که به تو مىگفتند (و یا غیر آن سخنى است که تو به ایشان گفتى)، این تعبیر کنایه است از اینکه شبانه تصمیم بر مخالفت رسول اللَّه (ص) مىگیرند.
خداى تعالى سپس به رسول گرامیش دستور مىدهد از آنان روى بگرداند و در کارش و مسئولیتش به خداى تعالى توکل نموده، بدون توجه به کارشکنى آنان تصمیم خود را بگیرد «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ کَفى بِاللَّهِ وَکِیلًا».
[ بستن توضیحات ]