وَ یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنادِ (32)
مرحله چهارم تذکر به قیامت است.
وَ یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ: اى قوم من به درستى که من مىترسم بر شما، یَوْمَ التَّنادِ: از عذاب روز ندا کردن یکدیگر را. مراد روز قیامت است و تسمیه آن به تنادى به جهت آنست که در آن روز به طریق استغاثه یکدیگر را خوانند و هیچکدام به فریاد هم نرسند. یا در آن روز ندا آید فلان کس سعید و فلان کس شقى باشد. یا هر کس آن روز به امام خود خوانده شود: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» «1» یا بعد از حساب ندا کنند: «یا اهل الجنة خلود و لا موت و یا اهل النار خلود و لا موت» «2»
[ نظرات / امتیازها ]