بعد از آنکه تنزیل کتاب را ذکر فرمود و به حجتى باهره بر حقانیت آن اشاره نمود، حجتى که از صفات کریمه مذکور در دو آیه قبل استفاده مى‏شد و مى‏فهمانید که قرآن کریم به علم خدا نازل شده که آمیخته با جهل نیست و به حق نازل شده، حقى که هیچ باطلى نمى‏تواند آن را از بین ببرد، اینک در این آیه متعرض حال کسانى شده که با جدال به باطل مى‏خواهند با حجت‏هاى حق مقابله کنند و بدین منظور به طور اشاره مى‏فرماید: اینطور اشخاص اهل عقابند و از قلم خدا نمى‏افتند و خدا از ایشان غافل نیست، چون همان طور که کتاب را نازل کرده تا مظهرى براى دو نام «غافِرِ الذَّنْبِ» و «قابِلِ التَّوْبِ» فراهم گشته، جمعى را بیامرزد، و توبه‏شان را بپذیرد، همچنین آن را نازل کرد تا مظهرى براى نام «شَدِیدِ الْعِقابِ» محقق گردد، و اهل عقابى باشد تا عقابش کند، پس پیامبر نباید از جدال آنان ناراحت شود و از حال و وضعى که در آنان مشاهده مى‏کند مغرور نگردد و فریب نخورد. [ نظرات / امتیازها ]

تحرکات کفّار، مهلتى است که خداوند به آنان داده تا پیمانه‏ى آنها به سر آید، نگران نباشید. «فلا یغررک»
[ نظرات / امتیازها ]