معناى آیه این است که: «قال» ابراهیم گفت: «فَما خَطْبُکُمْ» پس بدنبال چه کار مهمى آمده‏اید «أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ» اى فرستاده شدگان خدا. «قالوا» (ذاریات/32) ملائکه به ابراهیم گفتند: «إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‏ قَوْمٍ مُجْرِمِینَ» (ذاریات/32)، ما را به سوى مردمى مجرم فرستاده، که همان قوم لوط باشند، «لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِینٍ» (ذاریات/33) تا رها کنیم بر سرشان سنگى از گل، گلى که چون سنگ سفت باشد. و خداى سبحان در کتاب مجیدش این گل را «سجیل» هم خوانده. «مسومة» (ذاریات/34) در حالى که آن سنگها، نزد پروردگارت نشان دارند، و براى نابود کردن همان قوم نشان‏گذارى شده‏اند. [ نظرات / امتیازها ]