(ولقد یسرنا القران للذکر فهل من مدکر): (و ما قرآن را برای تذکر آسان کرده ایم ، پس آیا کسی هست که متذکر شود؟)در این آیات به ماجرای قوم لوط می پردازد که چگونه انبیاء را تکذیب کردند و درشرح عذاب آنها می فرماید: ما بادی سنگ آور بر آنها فرستادیم ولیکن لوط وخانواده اش را در هنگام سحر از مهلکه نجات دادیم و نجات ایشان نعمتی از ناحیه مابود، چون آنها نسبت به ما شاکر بودند و جزای شاکران در نزد ما، نجات است .و به تحقیق لوط قومش را انذار نمود و آنها را از شدت عمل ما زنهار داد، ولی آنها بااو و انذارش مجادله کردند و با نهایت بی شرمی نسبت به میهمانان لوط که ملائکه الهی بودند، قصد سوء نمودند و از او خواستند تا آنها را تسلیم ایشان کند، اما ما دیدگان آنهارا محو کردیم ، همانطور که آنها طریقه فطرت را محو و نابود کرده بودند و عذاب ماآنها را در برگرفت و به ایشان گفتیم : بچشید عذاب و انذار مرا. و در هنگام صبحگاه عذاب الهی بر آنها واقع شد و از ایشان دست برنداشت تا هلاکشان نمود. پس بنگرید که عذاب و انذار من چگونه بود؟ و به تحقیق ما قرآن را برای عبرت مردم آسان کرده ایم ،پس آیا عبرت گیرنده ای هست ؟ [ نظرات / امتیازها ]