(و ما لکم الا تنفقوا فی سبیل الله و لله میراث السموات و الارض لایستوی منکم من انفق من قبل الفتح و قاتل اولئک اعظم درجه من الذین انفقوامن بعد و قاتلوا و کلا و عد الله الحسنی و الله بماتعملون خبیر):(و شما را چه شده که در راه خدا انفاق نمی کنید با اینکه میراث آسمانها و زمین منحصرا از آن خداست ، و ازمیان شما کسانی که قبل از فتح انفاق کردند و جنگ نمودند با دیگران برابر نیستند، آنهادرجه ای بزرگتر دارند، تا افرادیکه بعد از فتح انفاق نموده و کارزار کردند، و البته خدا به هر دو گروه وعده نیکی داده و خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است )می خواهد بفرماید:آسمانها و زمین با آنچه در میان آندوست همگی ملک خداست و مالکیت انسان نسبت به همه اموالش مالکیتی اعتباریست که خدا ایشان را هدایت کرده تا آن را اعتبار کنند و به این وسیله جهات زندگی دنیوی خود را نظم ببخشند.اما انسانها همگی به نوبت و به تناسب سرآمد اجل معین خود، می میرند و ملکیت رابه دیگری واگذار می کنند و اموال دست بدست می گردد و همه فانی هستند، به جزخدای سبحان ، پس او وارث زمین و آنچه در آن است و آنچه بر روی آنست می باشد،بنابر این چه چیز شما را از انفاق در راه خدا باز می دارد؟و این کلام در مقام توبیخ وملامت افراد بخیلی است که از انفاق کوتاهی می کنند، در ادامه می فرماید، کسانیکه قبل از جنگ و فتح انفاق کرده و در جنگ هم شرکت کردند، با کسانیکه بعد از پایان جنگ انفاق کردند و قتال کردند، مساوی نیستند، مراد از فتح بنا بر آنچه گفته اند فتح مکه یافتح حدیبیه است و ظاهرا مراد از انفاق ، انفاق در راه جهاد است ، و از این آیه استفاده می شود که در انفاق در راه خدا هر قدر بیشتر عجله شود، نزد خدا محبوبتر و منزلت واجرش بیشتر است ، آنگاه می فرماید، خداوند به هر دو طائفه وعده اجری نیکو داده و به این ترتیب می خواهد طائفه دوم را دلخوش سازد تا بدانند که آنها نیز مشمول رحمت خدا می شوند و در انتها در مقام شدت بخشیدن به توبیخ قبلی در باره افراد بخیل و تعلیل همه مطالب فوق ، می فرماید:خداوند به همه اعمالی که انجام می دهید آگاه است ، پس خداست که شما را خلیفه مال خود قرار داده و به شما روزی بخشیده و این اموال را به عنوان امانت در نزد شما نهاده و معاد شما نیز بسوی است ، پس دیگر چه انگیزه ای برای بخل و خساست و عدم انفاق شما وجود دارد؟ [ نظرات / امتیازها ]

سپس به استدلالى براى مسأله انفاق پرداخته، مى‏فرماید: «چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالى که میراث آسمانها و زمین از آن خداست»؟
(وَ ما لَکُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لِلَّهِ مِیراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).
یعنى، سر انجام همه شما چشم از جهان و مواهبش مى‏پوشید، و همه را مى‏گذارید و مى‏روید، پس اکنون که در اختیار شماست چرا بهره خود را نمى‏گیرید! و از آنجا که انفاق در شرائط و احوال مختلف ارزشهاى متفاوتى دارد در جمله بعد مى‏افزاید: «کسانى که قبل از پیروزى انفاق کردند و جنگیدند و پیکار نمودند (با کسانى که بعد از پیروزى انفاق کردند) یکسان نیستند» (لا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ).
یعنى، آنها که در مواقع بحرانى از بذل مال و جان ابا نداشتند از آنها که بعد از فرو نشستن طوفانها به یارى اسلام شتافتند برترند.
لذا براى تأکید بیشتر مى‏افزاید: «آنها بلند مقامتر از کسانى هستند که بعد از برگزیده تفسیر نمونه، ج‏5، ص: 98
فتح انفاق نمودند و جهاد کردند» (أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا).
و از آنجا که هر دو گروه با تفاوت درجه مشمول عنایات حقند در پایان آیه مى‏افزاید: «و خداوند به هر دو وعده نیک داده است» (وَ کُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‏).
این یک قدردانى براى عموم کسانى است که در این مسیر گام برداشتند.
تعبیر «حسنى» هرگونه ثواب و پاداش نیک دنیا و آخرت را در بر مى‏گیرد.
و از آنجا که ارزش عمل به خلوص آن است، در پایان آیه مى‏افزاید:
«و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است» (وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ).
هم از کمیت و کیفیت اعمال شما با خبر است و هم از نیات و میزان خلوص شما. [ نظرات / امتیازها ]

{وَ ما لَکُمْ أَلاَّ تُنْفِقُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لِلَّهِ میراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا یَسْتَوی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ کُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنی‏ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ}
و برای چه شما در راه خـــداوند انفاق نمیکنید؟ و حال آنکه میراث اهل آسمانها و زمین برای خـــداوند است, یعنی شما و اموالتان در اثر مرگ نابود خواهید شد و فقط ذات مقدس خـــداوند باقی است و پیش از آنکه بر اثر مرگ دنیا را ترک نمائید حظ و نصیب خود را از اموال و دارائی خود استیفاء کنید.
پس از آن میفرماید: انفاق پیش از فتح مکه و جهاد کردن قبل از آن, نزد خدا ثواب و پاداش بیشتری داشت تا از انفاق و جهاد بعد از فتح.
و پـــروردگار بهر یک از انفاق کنندگان وعده بهشت و پاداش نیکو میدهد و آگاه است به حال ایشان و کسانیکه در راه او جهاد میکنند. [ نظرات / امتیازها ]