23) نکته ها

«مختال» به معناى تکبرى است که بر اساس توهّم و تخیل بزرگى باشد.
این آیه دلیل آیه قبل است. یعنى این که به شما خبر دادیم که حوادث را پیش از آنکه حادث شوند مقرر کرده و نوشته‏ایم، براى آن است که دیگر به خاطر نعمتى که از دست مى‏دهید اندوه مخورید و به خاطر نعمتى که خدا به شما مى‏دهد، خوشحالى نکنید و بدانید که نعمت‏ها امانت الهى است که به شما سپرده شده است، نه اینکه به مواهب الهى پشت پا بزنیم و از آنها بهره نگیریم، بلکه اسیر آن نشده و آن را هدف و مقصد خود ندانیم.(79)
تمام حوادث تلخ و شیرین، همچون پلّه‏هایى از سنگ‏هاى سیاه و سفید، براى بالا رفتن و به کمال رسیدن است و باید بدون توجّه به رنگِ پلّه‏ها، به سرعت از آن گذشت.
کارمند بانک، یک روز مسئول گرفتن پول از مردم و روز دیگر مسئول پرداخت است. نه روز اول خود را مى‏بازد و نه روز دوم خوشحالى مى‏کند، زیرا مى‏داند او کارمندى امین بیش نیست. خداوند با مقرّر کردن حوادث و فراز و نشیب‏ها مى‏خواهد روح انسان را به قدرى بالا ببرد که تلخى‏ها و شیرینى‏ها در آن اثر نکند، چنانکه حضرت زینب‏علیها السلام بعد از حوادث کربلا فرمود: من به جز زیبایى چیزى ندیدم، «و ما رأیتُ الا جمیلا»(80) و امام حسین‏علیه السلام در گودال قتلگاه و در آخرین لحظات زندگى‏اش فرمود: خداوندا! راضى هستم به حکم تو و بردبارم بر بلا و امتحان تو، «رضاً بقضائک، صبراً على بلائک» و امام على‏علیه السلام اشتیاق و انس خود را به شهادت از انس کودک به سینه مادر بیشتر مى‏داند. «و اللّه لابن ابى طالب آنس بالموت من الطفل بثدى امّه»(81)
اگر حوادث را براساس علم و حکمت خدا بدانیم نه اتفاقى و بى‏دلیل و اگر حکمت بروز حوادث را بدانیم، حسد نمى‏ورزیم، حرص نمى‏زنیم، دشمنى نمى‏کنیم و عصبانى نمى‏شویم زیرا مى‏دانیم که صحنه‏ها از قبل طراحى حکیمانه شده است. اگر بدانیم عطاى نعمت، مسئولیّت و وظیفه به دنبال مى‏آورد، از داشتن آن شاد نمى‏شویم و اگر بدانیم گرفتن نعمت، جبرانش در قیامت است، از فوت شده‏ها غمناک نمى‏شویم.
حضرت على‏علیه السلام فرمودند: تمام زهد در دو کلمه قرآن است، سپس این آیه را تلاوت کرده و فرمودند: و آنچه از دست دادید تأسف نخورید و بر آنچه به شما داده مى‏شود، دلخوش نباشید وکسى که چنین باشد، زاهدى جامع الاطراف است.(82)
--------------------------------------------------------------------------------
79) تفسیر المیزان.
80) لُهوف، ص‏160
81) نهج‏البلاغه، خطبه 5.
82) نهج‏البلاغه، حکمت 439.
[ نظرات / امتیازها ]

26) « نُوحاً وَ إِبْرَاهِیمَ » : ذکر این دو پیغمبر اولوالعزم ، بدان خاطر است که آنان پدر همه انبیاء بعد از خود هستند [ نظرات / امتیازها ]

27) رهبانیت را کشیشان و مسیحیان برای رضای خدا پدیدار نمودند و بر خویشتن نذر و فرض کردند و بعدها آن را مراعات ننمودند ، و به آئین تثلیث درآمدند . ناگفته نماند که رهبانیت در اسلام حرام است و پیغمبر فرموده است : لا رَهْبانِیَّةَ فِی الإِسْلامِ [ نظرات / امتیازها ]

23) (لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ):
حضرت صادق (علیه السلام)فرمود شخصی معنای آیه فوق را از پدرم حضرت باقر (علیه السلام)سوال نمود فرمود این آیه نازل شده دربارء ابوبکر و عمر و یاران آن ها یکی مقدم و دیگری موخر چه ایشان غمگین شده بودند به آن چیز هائی که خداوند عطا نموده و اختصاص داده بود به امیر المومنین(علیه السلام) از امامت و ولایت و خوش حال بودند به آن فتنه ای که از غصب خلافت و فدک و کشتن حضرت فاطمه زهرا (ع) دختر پیغمبر اکرم و گمراه کردن خلایق بعد از رحلت رسول خدا بر پا کرده بودند سائل عرض کرد به حضرت باقر(علیه السلام)شهادت می دهم که شما ائمه فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آل و سلم) بر حق هستید و شکی در حقانیت شما ندارم صاحبان حکم و موالیان خلق می باشید حضرت صادق (علیه السلام)فرمود دیگر کسی شخص سائل را پس از سوال و شنیدن جواب مشاهده ننمود [ نظرات / امتیازها ]

26) (وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِیمَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْکِتَابَ ۖ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ ۖ وَکَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ):
ابن بابویه ذیل آیه فوق از ربان ابن صلت روایت کرده گفت جمعی از علما در محضر مامون از حضرت رضا (علیه السلام)سوال نمودند ای فرزند رسول خدا آیا عترت رسول اکرم(صلی الله علیه و آل و سلم)آن حضرت می باشد یا خیر آل هستند فرمود عترت همان آل هستند حضورش عرض کردند که اصحاب آن حضرت روایت کرده اند که پیغمبر فرمود آل من امت من می باشند فرمود در جواب آن ها خبر بدید مرا آیا صدقه بر آل محمد حرام است یا حلال عرض کردند حرام است فرمود پس به گمان شما صدقه بر تمام امت حرام است گفتند حرام نیست فرمود فرق بین امت و آل آنست که صدقه بر آل حرام است و بر امت حلال پس آل محمد غیر از امت می باشند وای بر شما آیا از ذکر خداوند روی برگردانیدید یا از قوم مسرفین می باشید آیا نمی دانید که طهارت و وراثت واقع شده بر مصطفین و برگزیدگان و هدایت کنندگان و راهنمایان نه به غیر آن ها عرض کردند یا اباالحسن به چه دلیل این فرمایشات را می فرمائید فرمود به موجب آیه( وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِیمَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْکِتَابَ ۖ )ما نوح و ابراهیم را فرستادیم و در فرزندان شان نبوت و کتاب آسمانی قرار دادیم لکن آن فرزندانی که هدایت کننده هستند نه آن هائی که فاسق می باشند آیا نمی دانید هنگامی که نوح در خواست کرد ازپروردگار نسبت به فرزندش و گفت خدایا فرزند من از جمله اهل من باشد و تو وعده فرمودی اهل مرا از غرق شدن نجات دهی به او خطاب رسید ای نوح این فرزندت از اهل تو نیست و او اعمال ناصالح دارد سوال نکن از من چیزی را که علم و دانش به آن نداری من تو را نصیحت می کنم مبادا از زمرهء (گروه،دسته)جاهلان و نادانان باشی. [ نظرات / امتیازها ]

25) کلمه «حدید» به معنی آهن که از ریشه «ح-د-د» به معنی شدت و حدت که ویژگی سختی و محکم بودن آن است، 6 بار در قرآن کریم آمده است: سوره اسراء آیه 50، سوره کهف آیه 96، سوره حج آیه 21، سوره سباء آیه 10، سوره ق آیه 22 و سوره حدید آیه 25. که در سوره ق به معنی تیز به کار رفته

حدید (به حروف ابجد) ح: 8، د:4 ی:10، د:4 که جمع آن‌ها برابر 26 است. که عدد اتمی آهن در جدول مندلیف هم 26 است

از طرف دیگر سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره در قرآن کریم است و جالب اینکه 57 عدد جرمی یکی از ایزوتوپ‌های پایدار آهن است. به عبارت دیگر یکی از انواع آهن در طبیعت وجود دارد که مجموع تعداد پروتون‌ها و نوترون‌های هر اتم آن برابر 57 است.

حالا اگر 57 را از 26 کم کنیم به عدد 31 خواهیم رسید:31 =26-57 و 31 تعداد نوترون‌ها در ایزوتوپ آهن با عدد جرمی 57 است.

نکته مهم دیگر این است که کلمه آهن در آیه 25 از سوره 57 قرار دارد و تعداد کل آیه‌ها در سوره حدید برابر 29 است. اگر این دو را از هم کم کنیم 4=25-29 به دست می‌آید که برابر تعداد ایزوتوپ‌های آهن است، به بیان ساده‌تر این که چهار نوع آهن در طبیعت وجود دارد که از نظر مجموع پروتون و نوترون‌ها با هم تفاوت دارند. در عین حال تعداد لایه‌های اصلی الکترونی در اتم آهن هم چهار لایه است.

مورد دیگر درباره انرژی یونیزاسیون آهن است که برابر با 2957 کیلوژول بر مول است. اگر 29 که تعداد آیه‌های سوره حدید است و 57 که شماره سوره حدید است را به دنبال هم بیاوریم، سومین انرژی یونیزاسیون آهن یعنی 2957 کیلوژول بر مول را به دست می‌آوریم. یعنی برای جدا کردن سومین الکترون آهن و رسیدن به یون پایدار آن، مقدار 2957 کیلوژول بر مول انرژی لازم داریم.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]