● معنای لغوی «بسل»
راغب گفته است کلمه «بسل» هم به معناى ضمیمه کردن چیزى است به چیز دیگر، و هم به معناى منع است، و از همین جهت که متضمن معناى ضمیمه کردن است به طور استعاره در ترش کردن و درهم کشیدن صورت و وجه استعمال شده و گفته مىشود: «هو باسل و متبسل الوجه- او کج خلق و ترش رو است»، از جهت اینکه متضمن معناى منع است، هر مال حرام و مرتهن را «بسل» مىگویند، در قرآن هم که فرمود:«وَ ذَکِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما کَسَبَتْ» به همین معنا است و مقصود محروم بودن از ثواب است. فرقى که بین کلمه «حرام» و «بسل» وجود دارد این است که حرام هم ممنوع به حکم را شامل مىشود و هم ممنوع قهرى را، و اما «بسل» تنها به معناى ممنوع قهرى است، و از همین جهت خداى تعالى مىفرماید:«أُولئِکَ الَّذِینَ أُبْسِلُوا بِما کَسَبُوا» یعنى آنان کسانى هستند که به جرم گناهانشان، از ثواب عمل نیکشان هم محروم شدهاند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : در مجمع البیان مىگوید: «ابسلته بجریرته» معنایش این است که من فلانى را به گناه خودش حواله دادم، و کلمه «مستبسل» به معناى کسى است که تن به قضا داده و از نظر اینکه مىداند راه خلاصى ندارد تسلیم شده است.- تا آنجا که مىگوید- اخفش گفته: کلمه «تبسل» در آیه شریفه به معناى مجازات است، و بعضى گفتهاند: به معناى گروگان بودن است، و به هر تقدیر معناى آیه روشن است، چون معانیى که براى این کلمه کردهاند همه شبیه و نزدیک به هم مىباشند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان: ج7، ص: 202 و 203 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● متارکه کردن با کسانى که دین خود را بازیچه گرفتهاند
در این آیه مىفرماید: «با کسانى که دین خود را بازیچه گرفتهاند، متارکه کن» تدین و گرویدن به خواستههاى نفسشان را لهو و لعب به دین شمرده، و این خود اشاره به این است که آنان دین حق و صحیحى دارند، و آن همان دینى است که فطرتشان آنان را به آن دین دعوت مىکند، پس جا دارد که همان نداى و جدان خود را لبیک گفته و آن را به طور جد پذیرفته و بدین وسیله دین خداى را از خلط و تحریف دور بدارند، و لیکن بدبختانه دین را بازیچه پنداشتند، و آن را مانند اسباببازى به هر طرف که بخواهند، و به هر صورتى که هواى نفسشان بگوید مىچرخانند.
سپس عطف به این معنا مىفرماید:« وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا» چون بین فریب خوردن از دنیا و بازیچه گرفتن دین خدا، ملازمه است، وقتى انسان نسبت به کام گرفتن از لذتهاى مادى، افسار گسیخته شد و همه کوشش خود را، صرف آن نمود، قهرا از کوشش در دین حق اعراض نموده و آن را شوخى و بازیچه مىپندارد.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان: ج7، ص: 203 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : معاشرت |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● بین فریب خوردن از دنیا و بازیچه گرفتن دین خدا، ملازمه است
مىفرماید:«وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا» چون بین فریب خوردن از دنیا و بازیچه گرفتن دین خدا، ملازمه است، وقتى انسان نسبت به کام گرفتن از لذتهاى مادى، افسار گسیخته شد و همه کوشش خود را، صرف آن نمود، قهرا از کوشش در دین حق اعراض نموده و آن را شوخى و بازیچه مىپندارد.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان: ج7، ص: 203 |
قالب : اخلاقی |
موضوع اصلی : دنیا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● روز قیامت روز پاداش اعمال است
مىفرماید: مردم را با انذار کن و آنان را از اینکه در اثر گناه محروم از ثواب شوند، و یا از اینکه تسلیم عقاب گردند بر حذر بدار، و خبردارشان کن که جز خداى تعالى ولى و شفیعى ندارند، و براى خلاصى از عقاب هر چه را هم که بدهند، از آنان قبول نمىشود، زیرا که روز قیامت روز پاداش اعمال است، نه روز خرید و فروش. آرى اینان کسانى هستند که از ثواب خدا ممنوع یا (به معناى دیگر کلمه) تسلیم عقاب خداوند شدهاند، براى آنان به جرم کفرى که مىورزیدند، آبى است از حمیم و عذابى است دردناک.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان: ج7، ص: 204 |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : قیامت |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آنها که دین خدا را بازیچه قرار دادند -
ابوذر مالکي
در این آیه دستور مىدهد کسانى را که دین خودشان را بازیچه و سرگرمى قرار دادهاند و زندگى دنیا آنها را مغرور کرده، رها کن. منظور از این دین، همان دین اسلام است و اینکه به آنها نسبت داده مىشود براى آن است که آنها هم مخاطب اسلام هستند و وظیفه دارند که به اسلام ایمان بیاورند. اسلام دین همه بشر است چه به آن ایمان بیاورند یا نیاورند مخصوصا مشرکان مکه مورد خطاب مستقیم و مباشر اسلام بودند و دین اسلام را که دین برحق آنها بود، بازیچه خود ساختند و آیات قرآن را مسخره کردند.
در دنباله آیه، خداوند از سر دلسوزى و خیرخواهى به پیامبر دستور مىدهد که با قرآن به این مشرکان تذکر بده، مبادا کسى به خاطر کارهاى زشت خود هلاک شود. اینها اگر در کفر و شرک خود باقى بمانند در قیامت جز خدا یار و یاورى ندارند (و به او هم که ایمان ندارند) و از آنها هیچ گونه فدیه و بازخرید و معادلى پذیرفته نخواهد شد؛ یعنى بر فرض اگر آنها در قیامت توانایى آن را داشتند که کفاره گناهان خود را بدهند، باز از آنها قبول نمىشد.
آنها به خاطر کارهاى زشت خود هلاک شدهاند و سزاى آنها آب جوشان جهنم و عذابى دردناک است و این به سبب کفر آنهاست. توجه کنیم که تعبیر «کانوا یکفرون» دلالت بر استمرار کفر آنها دارد؛ یعنى چون آنها به کفر خود ادامه دادند، خدا آنها را این چنین مجازات کرد.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : آیت الله یعقوب جعفری |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : کافر و کافران |
گوینده : ابوذر مالکی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مراد از رها کردن منحرفان در جملهى «ذر الّذین اتّخذوا دینهم...»، -
ابراهيم چراغي
مراد از رها کردن منحرفان در جملهى «ذر الّذین اتّخذوا دینهم...»، اظهار تنفّر و قطع رابطه کردن با آنان است، که گاهى هم به نبرد با آنها مىانجامد، نه اینکه تنها به معناى ترک جهاد با آنان باشد.
کلمهى «تُبسَل» به معناى محروم شدن از خوبى و به هلاکت رسیدن است.
به بازى گرفتن دین، هر زمانى به شکلى خود را نشان مىدهد، گاهى با اظهار عقائد خرافى، گاهى با قابل اجرا ندانستن احکام، گاهى با توجیه گناهان و گاهى با بدعت وتفسیر به رأى وپیروى از متشابهات و... است.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر نور |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : آیه- آیات |
گوینده : ابراهیم چراغی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.