(اذا القوا فیها سمعوا لها شهیقا و هی تفور):(زمانی که در آتش افکنده می شوندصدای مهیب آن را می شنوند و آن در حالت فوران ایشان را به درون خود می کشد) [ نظرات / امتیازها ]

إِذا أُلْقُوا فیها سَمِعُوا لَها شَهیقاً وَ هِیَ تَفُورُ تَکادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ کُلَّما أُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ قالُوا بَلی‏ قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فی‏ ضَلالٍ کَبیرٍ وَ قالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما کُنَّا فی‏ أَصْحابِ السَّعیرِ
در این آیه ها دوزخ را توصیف می کند و می‌فرماید چون کافران را بدوزخ افکنند فریاد منکری مانند آواز خران از آتش بشنوند و عذاب آنها افزون گردد و از اثر هول آن صدا نزدیک است که دوزخ شکافته و قطعه قطعه شود در اثر خشم کردن بر کافران و هر فوجی از کافران را که در دوزخ افکنند خازنان دوزخ به آنها گویند آیا پیغمبری برای راهنمایی شما نیامده ایشان گویند بلی رسولان حق بسوی ما آمدند ولی ما آنها را تکذیب کرده و گفتیم خداوند چیزی نفرستاده و شما دروغ می گویید در ظلالت و گمراهی هستید آنگاه اهل دوزخ با تاسف به یکدیگر می گویند اگر ما در دنیا سخن پیغمبران را شنیده و یا به دستور عقل رفتار می نمودیم امروز از دوزخیان نبودیم و در آن دوزخ به گناه خود اعتراف کنند و اعتراف آنها بر خودشان حجت باشد در آن وقت خطاب رسد که ای اهل دوزخ از رحمت خدا دور باشید.

ابن بابویه ذیل آیه مزبور از ابی بصیر روایت کرده گفت مردی از حضرت صادق(ع) سوال نمود برای چه خداوند رسولان و پیغمبرانی بسوی مردم فرستاد؟
حضرت فرمود تا آنکه حجتی نباشد از برای آنها بر خداوند تا نگویند ترساننده و بشارت دهنده ای بسوی ما نیامد آیا نمی شنوی پروردگار می فرماید از گفتگو مالک دوزخ به اهل جهنم" الم یاتکم نذیر قالو" آیا پیغمبر و ترساننده ای بسوی شما نیامد آنها می گویند بلی رسول حق بسوی ما آمد. [ نظرات / امتیازها ]