(او عجبتم ان جاءکم ذکر من ربکم علی رجل منکم لینذرکم و لتتقوا ولعلکم ترحمون ):(آیا در شگفتید از اینکه بر مردی از خودتان از ناحیه پروردگارتان تذکری آمده باشد تا شما را بیم دهدو تا اینکه شما پرهیزگار شده وشاید مورد رحمت واقع شوید)،این جمله استفهام انکاری است که می فهماند،تعجب آنها از ادعای رسالت ودعوت پیامبرشان امری بیجا وبی مورد بوده است ،مقصود از(ذکر) همان معارف حقه است که بشر را به یاد خدا می آورد و سه عبارت بعدی (لینذرکم و لتتقوا و لعلکم ترحمون )متعلق به جمله (جاءکم )می باشد ومعنای آن این است که این ذکر برای این به جانب شما فرستاده شده تا رسول ،شما را بیم دهد و شما نیز از خدا بترسید و در نتیجه مشمول رحمت الهی واقع شوید،چون تنها تقوا و ترس آدمی را نجات نمی دهد ،بلکه باید رحمت الهی هم دستگیرانسان شود واین کلام نوح (ع )مشتمل است براجمالی ازمعارف عالی الهی . [ نظرات / امتیازها ]

او عجبتم ان جاءکم ذکر من ربکم ...: در ادامه سخنان نوح چنین آمده که: آیا شما تعجب مى کنید، به مردى از میان خودتان از جانب پروردگار وحى نازل شود؟ از نظر روانشناسى، انسان همواره کسانى را که مى شناسد و با آنها انس و الفت دارد به دید معمولى مى نگرد و اگر یکى از آنها یک دفعه به مقام مهمى رسید و برجستگى خاصى پیدا کرد، پذیرش آن براى او دشوار است، بخصوص اگر دوران کودکى و ناتوانى آن شخص را هم دیده باشد. این همان است که به آن «حجاب معاصرت» مى گوییم.
نوح در اینجا به همین نکته اشاره مى کند و شگفتى آنهارا از اینکه مردى از میان خودشان به پیامبرى برسد بیان مى کند و به صورت پرسش به انکار آن مى پردازد و اینکه این موضوع شگفتى ندارد و بالاخره یک فرد از این جمع به پیامبرى رسیده است. حضرت نوح ضمن ردّ شگفتى آنها، سه هدف را براى رسالت خود برمى شمارد: نخست اینکه شما را بترسانم و این هدف عام تمام پیامبران است که مردم را از عواقب اعمال ناشایست خود بترسانند. دیگر اینکه شما تقوا پیشه کنید و با پیروى از آیین من به پرهیزگارى برسید و دیگر اینکه هدف از رسالت من این است که شاید شما مورد رحم خداوند قرار بگیرید. [ نظرات / امتیازها ]

شما چه مشکلی دارید تعجب کردید که یک انسانی رسالت الهی را دریافت کند ﴿أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْکُمْ﴾ این نام افتخار آمیز شماست این شما را نامور می‌کند نامدار می‌کند نامی‌تان می‌کند صاحب نام می‌شوید این ذکر شماست و از طرف ذات اقدس اله آمده است یک کسی در جمع شما شایستگی آن را داشت که از این موهبت الهی برخوردار باشد مقامات علمی و کمالات عملی اینها کسبی است و گذشته از اینکه کسبی است مطلوب هم هست حالا انسان یا از راه کسب طلب می‌کند یا نه انتظار آن را دارد که دولت آن است که بی خون دل آید به کنار اما نبوت امامت به معنای پست و کلید و امثال ذلک اینها نه کسبی‌اند نه مطلوب‌اند اینها موهوب‌اند و طالح آنها به سراغ آدم باید بیایند چون الله اعلم حیث یجعل رسالته اینطور نیست که کسی بگوید من ریاضت می‌کشم تا بشوم -معاذ‌الله- پیغمبر اینطور نیست لذا نبوت طالب است نه مطلوب البته علم معنویت درجات ایمان ا و ما شئت فسمه اینها مطلوب‌اند انسان از دو راه بالأخره می‌تواند پشت پرده غیب را بفهمد که چه خبر است یا با درس و بحث حکیمانه عالمانه عادلانه بالأخره بفهمد پشت پرده چه خبر است منتها البته مفهوم گیرش می‌آید یا نه با جان کندن‌ها در قبال آن پرده بنشیند تا شاید یک وقتی نسیمی بوزد این پرده کنار برود آن پشت پرده را ببیند این می‌شود عارفانه بالأخره این راه هست حالا یا راه اویس قرن هست یا راه بوعلی و فارابی و امثال اینها این دوتا راه هست اما جریان نبوت و امثال ذلک هیچ کدام از اینها نیست کسی درس بخواند بشود پیغمبر -معاذ‌الله- یا زحمت بکشد ریاضت بکشد بشود پیغمبر این نیست آن بر اساس الله اعلم حیث یجعل رسالته دارای دو عنصر خاص است هبه است یک او طالب است دو او باید بیاید سراغ آدم او نظیر درجات ایمان نیست که مطلوب باشد کسی به دنبال او برود حالا یا با علم حصولی یا با علم حضوری لذا گفتند آن مقام موهوبة اولاً ﴿أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ﴾ چون غالب مردم مخصوصا آلوده‌های به رسول جاهلی اینها با انذارهدایت می‌شوند نه با تشویق آنها رااگر وعده بدهید به بهشت می‌گویند خب این شهوت‌های نقد را ما چرا رها کنیم اما بگویند سوخت و سوزی هم هست آن وقت دست برمی‌دارند لذا در بحثهای قبل هم ملاحظه فرمودید که کلمه حصر درباره تبشیر نیامده که مثلاً یک پیغمبری بفرماید من فقط مبشرم یا خدا به پیغمبر بفرماید تو فقط مبشری ولی درباره انذار حصر آمده انما انا نذیر مبین انما انت منذر این حصر با اینکه همه اینها بشیر ونذیر‌اند ولی درباره تبشیر حصر نیامده درباره انذار آمده نوح (سلام الله علیه) هم آغاز دعوتش را با انذار شروع می‌کند لینذرکم فرمود من وحی گرفتم تا شما را از جهنم بترسانم اینچنین نیست که من وحی یافتم که شما را به نعمتها تشویق کنم تا شما بگویید ما چرا از این عطای نقد صرف نظر کنیم خیلی‌ها هستند که در اوائل امر باا نذار هدایت می‌شوند بعد کم کم لذت بهشت را می‌چشند بعد هم لذت جنة اللقاء در کامشان شیرین می‌شود از بهشت هم می‌گذرند دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را ﴿أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ﴾ [ نظرات / امتیازها ]

برگزیده تفسیر نمونه :
(آیه 63)- در این آیه گفتار دیگرى را از نوح مى‏خوانیم که در برابر اظهار تعجب قوم خود از این که چگونه ممکن است انسانى عهده‏دار رسالت پروردگار گردد، بیان کرده است: «آیا تعجب کرده‏اید که انسانى مأمور ابلاغ رسالت پروردگار گردد و دستورات بیدار کننده او بر این انسان نازل شود تا شما را از عواقب سوء اعمالتان برحذر دارد و به آیین پرهیزکارى دعوت کند و تا مشمول رحمت الهى شوید» (أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ).
یعنى، این موضوع چه جاى تعجب است؟ زیرا یک انسان شایسته، استعداد انجام این رسالت را بهتر از هر موجود دیگر دارد. [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر کشاف
(أو عجبتم ) الهمزة للإنکار ، و الواو للعطف ، و المعطوف علیه محذوف ، کأنه قیل : أکذبتم و عجبتم (أن جاءکم ) من أن جاءکم (ذکر) موعظة (من ربکم علی رجل منکم ) علی لسان رجل منکم ، کقوله (ما وعدتنا علی رسلک ) و ذلک أنهم یتعجبون من نبوة نوح علیه السلام و یقولون : ما سمعنا بهذا فی آبائنا الأولین ، یعنون إرسال البشر ، و لو شاء ربنا لأنزل ملائکة (لینذرکم و لتتقوا) لیحذرکم عاقبة الکفر و لیوجد منکم التقوی و هی الخشیة بسبب الإنذار (و لعلکم ترحمون ) و لترحموا بالتقوی إن وجدت منکم . [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر نور
1- گاهى حجاب معاصرت و هم‏دوره بودن، مانع پذیرش حقّ و منطق صحیح اوست. «أو عجبتم» قوم نوح مى‏گفتند: چرا او پیامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او که همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد! 2- هدف از وحى، تربیت بشر است. «جائکم ذکر من ربّکم» 3- معارف الهى را باید همواره به خاطر داشت. «ذکر من ربّکم» 4- پیامبران، برخاسته از مردم و در مردمند. «رجل منکم» 5 - فلسفه‏ى بعثت ونبوّت و مراحل آن را مى‏توان چنین بیان کرد: الف: هشدار و توجّه دادن. «لینذرکم» ب: ایجاد مصونیّت و تقوا. «لتتّقوا» ج: دریافت الطاف و رحمت الهى. «لعلّکم ترحمون» 6- تقوا، زمینه‏ساز نزول رحمت الهى است. «لتتّقوا و لعلّکم ترحمون» [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر کشاف
(أو عجبتم ) الهمزة للإنکار ، و الواو للعطف ، و المعطوف علیه محذوف ، کأنه قیل : أکذبتم و عجبتم (أن جاءکم ) من أن جاءکم (ذکر) موعظة (من ربکم علی رجل منکم ) علی لسان رجل منکم ، کقوله (ما وعدتنا علی رسلک ) و ذلک أنهم یتعجبون من نبوة نوح علیه السلام و یقولون : ما سمعنا بهذا فی آبائنا الأولین ، یعنون إرسال البشر ، و لو شاء ربنا لأنزل ملائکة (لینذرکم و لتتقوا) لیحذرکم عاقبة الکفر و لیوجد منکم التقوی و هی الخشیة بسبب الإنذار (و لعلکم ترحمون ) و لترحموا بالتقوی إن وجدت منکم [ نظرات / امتیازها ]

تفسیر نور
1- گاهى حجاب معاصرت و هم‏دوره بودن، مانع پذیرش حقّ و منطق صحیح اوست. «أو عجبتم» قوم نوح مى‏گفتند: چرا او پیامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او که همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد! 2- هدف از وحى، تربیت بشر است. «جائکم ذکر من ربّکم» 3- معارف الهى را باید همواره به خاطر داشت. «ذکر من ربّکم» 4- پیامبران، برخاسته از مردم و در مردمند. «رجل منکم» 5 - فلسفه‏ى بعثت ونبوّت و مراحل آن را مى‏توان چنین بیان کرد: الف: هشدار و توجّه دادن. «لینذرکم» ب: ایجاد مصونیّت و تقوا. «لتتّقوا» ج: دریافت الطاف و رحمت الهى. «لعلّکم ترحمون» 6- تقوا، زمینه‏ساز نزول رحمت الهى است. «لتتّقوا و لعلّکم ترحمون» [ نظرات / امتیازها ]

این جمله استفهامى است انکارى که مى فهماند تعجب آنان از ادعاى رسالت و دعوت به دین حق بى جا و بى مورد بوده، و مقصود از (ذکر) همان معارف حق او است که بشر را به یاد خدا مى اندازد. و کلمه (من ربکم ) متعلق است به (کائن ) تقدیرى.

(لینذرکم و لتتقوا و لعلکم ترحمون ) - این سه جمله متعلق است به جمله (جاءکم ) و معناى آن این است که : این ذکر (دین ) به این جهت براى شما فرستاده شده تا رسول، شما را انذار نموده، به این وسیله وظیفه خود را ادا نماید، و شما نیز از خدا بترسید، تا در نتیجه رحمت الهى شامل حالتان شود، چون تنها تقوا و ترس از خدا آدمى را نجات نمى دهد، بلکه باید رحمت الهى هم دستگیر بشود.
این سه جمله از کلام نوح (علیه السلام )، مشتمل است بر اجمالى از معارف عالى الهى.
[ نظرات / امتیازها ]

1- گاهى حجاب معاصرت و هم‏دوره بودن، مانع پذیرش حقّ و منطق صحیح اوست. «أو عجبتم» قوم نوح مى‏گفتند: چرا او پیامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او که همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد!
2- هدف از وحى، تربیت بشر است. «جائکم ذکر من ربّکم»
3- معارف الهى را باید همواره به خاطر داشت. «ذکر من ربّکم»
4- پیامبران، برخاسته از مردم و در مردمند. «رجل منکم»
5 - فلسفه‏ى بعثت ونبوّت و مراحل آن را مى‏توان چنین بیان کرد:
الف: هشدار و توجّه دادن. «لینذرکم»
ب: ایجاد مصونیّت و تقوا. «لتتّقوا»
ج: دریافت الطاف و رحمت الهى. «لعلّکم ترحمون»
6- تقوا، زمینه‏ساز نزول رحمت الهى است. «لتتّقوا و لعلّکم ترحمون» [ نظرات / امتیازها ]

1- گاهى حجاب معاصرت و هم‏دوره بودن، مانع پذیرش حقّ و منطق صحیح اوست. «أو عجبتم» قوم نوح مى‏گفتند: چرا او پیامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او که همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد!
2- هدف از وحى، تربیت بشر است. «جائکم ذکر من ربّکم»
3- معارف الهى را باید همواره به خاطر داشت. «ذکر من ربّکم»
4- پیامبران، برخاسته از مردم و در مردمند. «رجل منکم»
5 - فلسفه‏ى بعثت ونبوّت و مراحل آن را مى‏توان چنین بیان کرد:
الف: هشدار و توجّه دادن. «لینذرکم»
ب: ایجاد مصونیّت و تقوا. «لتتّقوا»
ج: دریافت الطاف و رحمت الهى. «لعلّکم ترحمون»
6- تقوا، زمینه‏ساز نزول رحمت الهى است. «لتتّقوا و لعلّکم ترحمون»
[ نظرات / امتیازها ]

در این آیه گفتار دیگرى را از نوح مى‏خوانیم که در برابر اظهار تعجب قوم خود از این که چگونه ممکن است انسانى عهده‏دار رسالت پروردگار گردد، بیان کرده است: «آیا تعجب کرده‏اید که انسانى مأمور ابلاغ رسالت پروردگار گردد و دستورات بیدار کننده او بر این انسان نازل شود تا شما را از عواقب سوء اعمالتان برحذر دارد و به آیین پرهیزکارى دعوت کند و تا مشمول رحمت الهى شوید» (أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ).

یعنى، این موضوع چه جاى تعجب است؟ زیرا یک انسان شایسته، استعداد انجام این رسالت را بهتر از هر موجود دیگر دارد.

[ نظرات / امتیازها ]

أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جٰاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ :حضرت نوح علیه السّلام فرمود: آیا عجب مى دارید اینکه بیاید شما را پیغامى به وحى از جانب پروردگار شما، عَلىٰ رَجُلٍ مِنْکُمْ :بر لسان مردى از جنس و نوع شما و هم زبان شما، لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا :براى اینکه بترساند شما را به تحذیر و تخویف خود از نزول عذاب الهى در دنیا و آخرت، و براى اینکه بپرهیزید و احتراز کنید از کفر و شرک و معاصى و رفتار و گفتار زشت، وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ :و تا به سبب آن، مرحوم و مغفور گردید از مؤاخذۀ مآثم و معاصى سلف

تنبیه: امامیه و جمعى از معتزله گفته اند: آیۀ شریفه دلالت دارد بر اینکه خداى تعالى از کسانى که پیغمبر و رسل به آنها فرستاده، اراده فرموده تقوى و پرهیز از شرک و کفر و معاصى را، تا فیروزى یابند به رحمت مخصوصۀ الهى، و رحمت موجب نجات است؛ به سبب لامهاى تعلیل؛ پس بنابراین باطل باشد مزعوم جبریه، که خدا ایمان از کافر نخواسته و ایضا بالبدیهه مسلم و محقق است که بندگان در ایمان و کفر و طاعت و معصیت، مختارند؛ و کافر و عاصى خود به سوء اختیار، کفر و عصیان را بر ایمان و طاعت اختیار کردند، و حال آنکه داعیۀ ایمان و طاعت هم در آنها بود [ نظرات / امتیازها ]

آیا تعجب کردید اینکه آمد شما را ذکرى از پروردگارتان بر یک نفر مردى از خودتان که شما را انذار کند از مخالفت خدا و شما از معاصى او پرهیز کنید و امید است که شما مورد رحمت او واقع شوید

توضیح کلام اینکه خداوند چون صرف وجود است و بسیط الحقیقة و جسم و مرکب نیست اگر بخواهد دستورى براى بندگانش دهد که باعث سعادت آنها و نجات از مهالک باشد باید ایجاد کلام کند در جسمى مثل درخت براى حضرت موسى یا القاء در قلب کند چه ملک استماع کند یا بشر یا حیوان یا جماد مثل خطابى که بنحل شد وَ أَوْحىٰ رَبُّکَ إِلَى اَلنَّحْلِ أَنِ اِتَّخِذِی مِنَ اَلْجِبٰالِ بُیُوتاً الایة نحل آیه 70، و چون غیر بشر ممکن نیست تماس با افراد بشر بگیرد اما ملک و جن القاء در قلوب کنند معلوم نمیشود که وحى الهى است یا وسوسه شیطانى و هر شیّاد هم میتواند دعوى کند که بمن چنین و چنان وحى شده و صدق و کذب او معلوم نمیشود و حیوانات هم نمیتوانند با بشر تماس گیرند لذا منحصر است به اینکه القاء بقلب بشرى بشود که داراى معجزه باشد و متخلق باخلاق حمیده و صفات پسندیده و اعمال صالحه و خالى از جمیع عیوب و نقائص که دلیل بر صدق او باشد و بلسان سایر افراد بآنها ابلاغ کند وَ مٰا أَرْسَلْنٰا مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ بِلِسٰانِ قَوْمِهِ ابراهیم آیة 4، بنا بر این جاى تعجب نیست لذا میفرماید أَ وَ عَجِبْتُمْ استفهام انکارى است یعنى نباید تعجب کنید أَنْ جٰاءَکُمْ بیاید بر شما ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ که شما بیاد خدا باشید و او را فراموش نکنید و اوامر او را امتثال کنید و از شرک و کفر و معاصى بیرون روید و خداى یگانه را بپرستید و براه سعادت قدم بردارید و از طریق شیطانى منحرف شوید و این ذکر پروردگار شما عَلىٰ رَجُلٍ مِنْکُمْ بتوسط یک نفر از خود شماها باشد دیده و شناخته با منطق و دلیل و برهان و غرض از ارسال او لِیُنْذِرَکُمْ انذار ردیف بشارت است، بشارت راجع بمثوبات بر اطاعت است و انذار راجع بعقوبات معصیت است وَ لِتَتَّقُوا تقواى از عقائد فاسده شرک، کفر، ضلالت و از اخلاق رذیله کبر، عناد، عصبیت، حسد و غیرها و از اعمال سیئه که اثر و نتیجه انذار آن رجل تقواى شما باشد

لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ و تعبیر بلعلّ براى اینست که چه بسیار انبیاء آمدند و بندگان آنها را تکذیب کردند و فرمایشات آنها را نپذیرفتند و گرفتار عذاب دنیوى و اخروى شدند [ نظرات / امتیازها ]

(أَ وَ عَجِبْتُمْ ) همزه انکارى است(واو)عاطفه است و معطوف علیه محذوف است گویا گفته آیا شما تکذیب مى کنید و عجیب مى دانید اینکه ذکرى و موعظه اى بزبان مردى از شما از طرف پروردگارتان بیاید تا اینکه شما را بترساند از سخط او و شما در اثر آن متقى و پرهیزگار شوید شما به این وسیله مورد ترحم او واقع گردید [ نظرات / امتیازها ]

أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جٰاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلىٰ رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ قوم نوح به او گفت: تو نیستى مگر انسانى همانند ما و اگر خدا مى خواست پیامبرى بفرستد، او را به صورت فرشته مى فرستاد خدا این سخن آنها را رد مى کند؛ بدین ترتیب که هیچ شگفتى ندارد که خدا مردى را به سوى قومش بفرستد و او از این مقام هیچ نفع و هدفى نداشته باشد، جز اینکه آنان را به چیزى هدایت کند که خیر و صلاح آنها در آن باشد شگفت آن است که خدا این قوم را بدون راهنما رها کند

رازى مى گوید: این ترتیب در نهایت درجۀ زیبایى است؛ زیرا مقصود از بعثت پیامبران بیم دادن به مردم و هدف از بیم دادن، تقوا و مقصود از تقوا رسیدن به رحمت خدا در خانۀ آخرت است [ نظرات / امتیازها ]

استفهام براى انکار و واو براى عطف است بر کذّبتم مقدر یعنى آیا تکذیب و عجب مى کنید که بیاید تذکره و موعظۀ از خداوند بر مردى از جنس خودتان براى انذار و تخویف و ترحّم بر شما گویا آنها تصور مى کردند حامل وحى الهى فقط باید ملک باشد و از لطائف ذیل آیه شریفه ترتّب تقوى بر انذار و ترتّب ترحّم بر تقوى است [ نظرات / امتیازها ]