(و دانیه علیهم ظلالها و ذللت قطوفها تذلیلا):(و سایه درختان بهشتی برسرشان و میوه هایش در دسترس و به اختیار آنهاست )می فرماید: خدای تعالی هم ( بدلیل آن بندگی خالصانه ) ایشان را حفظ نمود و شر آن روز را از ایشان منع کرد و با بهجت و سرور با ایشان روبرو شد،( یعنی در حالت رضایت ) لذا این گروه در روز قیامت خوشحال و مسرورند.و خداوند به واسطه صبری که (در برابر مصیبت ، در برابر اطاعت و در مقابل معصیت ) آنها در راه بندگی خدا متحمل شدند، ایشان را نعمت و راحت عطا کرد وبهشت جاوید و لباسهای حریر به آنها بخشید، پس خدا مشقت هایی را که آنها تحمل کردند به بهشت و نعمت مبدل کرد، در حالیکه اینان در آن بهشت بر تکیه گاهها تکیه می زنند و در آنجا نه آفتاب سوزانی می بینند که از گرمایش ناراحت شوند و نه زمهریری تا از سرمای آن آزرده و متأذی گردند و سایه های درختان بهشتی بر سرشان گسترده است و میوه های آن مسخر و تحت فرمان ایشان است که می توانند آنها را بدون هیچ مانعی بچینند. [ نظرات / امتیازها ]

آیه بعد در ادامه این نعمتها مى افزاید: ((این در حالى است که سایه هاى درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده ، و چیدن میوه هایش براى آنها بسیار سهل و آسان است )): (و دانیة علیهم ظلالها و ذللت قطوفها تذلیلا.
نه مشکلى وجود دارد، نه خارى در دست مى رود، و نه احتیاج به تلاش ‍ و حرکتى براى چیدن میوه ها است !
بار دیگر یاد آورى این نکته را ضرورى مى دانیم که اصول حاکم بر زندگى انسان در آن جهان با این جهان بسیار متفاوت است ، و آنچه درباره نعمتهاى بهشتى در این آیات و آیات دیگر قرآن آمده ، تنها اشاراتى است پر معنى به آن مواهب عظیم ، و گرنه طبق تصریح بعضى از روایات در آنجا نعمتهائى است که هیچ چشمى ندیده و هیچ گوشى نشنیده و بر اندیشه هیچ کسى نگذشته است .
((ابن عباس )) سخنى دارد که در ذیل بعضى از آیات همین سوره بیان کرده است : مى گوید: آنچه را خداوند در قرآن از نعمتهاى بهشتى نام برده مثلو مانندى در دنیا ندارد، ولى خداوند آن را با نامى که براى ما شناخته شده است نام مى برد، مثلا از شراب طهورى نام مى برد که با ((زنجبیل )) ممزوج است این ماده معطرى بود که عرب به آن علاقه داشت [ نظرات / امتیازها ]