توضیح : این مطلب در تفسیر قرطبى، (ج 19، ص 193) بیان شده است.

نظرات سایر مفسرین:

بعضى دیگر (تفسیر قرطبى، ج 19، ص 193) گفته‏اند: مراد از آن تنها ملائکه مامور قبض روح مؤمن است که آن را قبل از هر کار به بهشت مى‏رساند.
بعضى دیگر (تفسیر قرطبى، ج 19، ص 193) گفته‏اند: ملائکه وحى است، که در رساندن وحى به انبیاء از شیاطین سبقت مى‏گیرند.
بعضى دیگر (تفسیر قرطبى، ج 19، ص 193) گفته‏اند: ارواح مؤمنین است که از ملائکه پیشى مى‏گیرند، و قبل از آنکه ایشان روحشان را قبض کنند، از شدت علاقه به لقاى خدا، خود از کالبد بیرون مى‏شوند.
بعضى دیگر (تفسیر قرطبى، ج 19، ص 194) گفته‏اند ستارگانند که در سیر، از یکدیگر پیشى مى‏گیرند.
بعضى دیگر (تفسیر قرطبى، ج 19، ص 194) گفته‏اند اسبان جنگجویان است، که در جنگ از یکدیگر پیشى مى‏گیرند.
بعضى دیگر (روح المعانى، ج 30، ص 25) گفته‏اند: مرگ و میرها است، که از آرزوها پیشى مى‏گیرند.

علامه طباطبایی: ولى خواننده محترم توجه دارد که سیاق آیات پنجگانه (1-5) سیاق واحدى متصل و شبیه به هم است، و با بیشتر اقوالى که از نظر شما گذشت نمى‏سازد، چون اقوال مذکور معناى سوگند را در این پنج مورد، مختلف دانسته سوگند اول را مربوط به ملائکه قبض روح کفار، و دومى را مربوط به وحشیان، و سومى را راجع به کشتى‏هاى شناور، و چهارمى را مربوط به مرگ و میرى که از آرزوها سبقت مى‏گیرند، و پنجمى را مربوط به افلاک مى‏دانند.

علاوه بر این بیشتر آنها دلیلى بر اثبات قول خود ندارند، نه از متن آیه، و نه از سیاق، دلیلشان تنها این است که لفظ آیه از نظر لغت با فلان معنا مى‏سازد، و در آن استعمال شده، حال یا بطور حقیقت و یا بطور مجاز.
از این هم که بگذریم بیشتر آن اقوال، با سیاق آیات سوره که سخن از روز قیامت دارد، و بر وقوع آن استدلال مى‏کند، مناسبت ندارد، با اینکه در سوره مرسلات دیدیم که همه سوگندهایش با مفاد سوره که آن نیز در باره قیامت بود سازگارى داشت، و درست سوگند با جوابش مناسب بود. [ بستن توضیحات ]