1 - منکران معاد، با چشمانى فروافتاده و در نهایت خوارى و ذلّت، در صحنه قیامت ظاهر خواهند شد.
«خاشع» به شخصى گفته مى شود که به زمین چشم دوخته باشد (لسان العرب). توصیف «أبصار القلوب» به آن، مجاز و حاکى از شدت ضعف و ذلّت شخص است; تا آنجا که گویا قلب او که موجودى مستقل فرض شده است، داراى چشمانى است که خشوع و فروتنى، در آن جایگیر شده است.
2 - قیامت، حادثه اى سنگین و با عظمت و صحنه سایه افکندن نگرانى و ترس بر منکران معاد
فروتنى و ذلّت منکران معاد در صحنه قیامت، حاکى از عظمت و هول آور بودن آن است.
3 - خداوند در تأکید بر وجود ترس و نگرانى در قیامت، به فرشتگان سوگند یاد کرده است که سریع و بانشاط براى تدبیر امور و قبض ارواح از یکدیگر سبقت مى گیرند.
[ نظرات / امتیازها ]