این حکمى است که خداوند کرده و فرموده: ایمان حقیقى تنها در دل آن کسانى ثابت و مستقر گشته که داراى پنج صفت بالا باشند، و به همین جهت هم اجر کریم ایشان را مطلق ذکر کرده و توضیح نداده که چیست بلکه فرموده: «لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ». پس صفات کمال و ثواب و اجر عظیمى که اینگونه مردم دارند همان صفات و ثواب و اجرى است که مؤمنین حقیقى داراى آنند. و اینکه فرمود: «لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ»، کلمه «مغفرت» به معناى گذشت الهى از گناهان است، و «رزق کریم» نعمت‏هاى بهشتى است که نیکان از آن ارتزاق مى‏کنند، و این تعبیر در چند جاى قرآن واقع شده، مانند آیه «فَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ، وَ الَّذِینَ سَعَوْا فِی آیاتِنا مُعاجِزِینَ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَحِیمِ» (حج/51) و امثال آن.
و از همین جا معلوم مى‏شود که منظور از «درجات» در جمله «لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ» مراتب قرب و منزلت و درجات کرامت معنوى است، و همین طور هم هست، براى اینکه مغفرت و جنت از آثار مراتب قرب به خداى سبحان و فروع آن است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

«رزق کریم»، به معناى رزق و روزى دائمى، بى‏منّت، وسیع و خالص است. 1- ایمان آنگاه کامل است که همراه با خوف الهى، توکّل، نماز وانفاق باشد. آرى، ایمان با شعار نیست، با عمل است. بدنبال آیات قبل: «اولئک هم المؤمنون حقّاً» 2- رمز دریافت درجات الهى، نماز و انفاق است. «یقیمون... ینفقون، لهم درجات» (یک عمر، براى گرفتن درجه دنیوى مى‏کوشیم، ولى از درجات الهى غافلیم!) 3- درجاتى که خداوند عطا مى‏کند، براى بشر دنیوى ناشناخته و بسیار مهم است. (کلمه «درجات»، نکره آمده است) 4- چون ایمان مردم قابل کم و زیاد شدن است، درجات الهى هم افزایش یا کاهش مى‏یابد. «زادتهم ایماناً... لهم درجات» 5 - درجات الهى، مخصوص بهشت نیست، در همین دنیا و در برزخ هم وجود دارد. («عند ربّهم» مطلق آمده است) 6- حتّى مؤمنان حقیقى نیز در معرض لغزش بوده و نیازمند مغفرت الهى مى‏باشند. «المؤمنون حقّاً لهم ... مغفرة» 7- تنها ایمان حقیقى، زمینه‏ى رسیدن انسان به جایگاه ویژه و دریافت مغفرت و نعمت‏هاى ویژه‏ى خداوند است. «المؤمنون... عند ربّهم و مغفرة و رزق کریم» [ نظرات / امتیازها ]

1 از آیه ى فوق، به انضمام آیات قبل، استفاده مى شود که ایمان آنگاه حقیقى و کامل است که همراه با احساس مسئولیت، تکامل، توکل، نماز و انفاق باشد

2 در این آیه سه پاداش براى مؤمنان حقیقى در نظر گرفته شده است:

الف) درجات بزرگى نزد خدا و در بهشت دارند

ب) گناهان و لغزش هاى آنان آمرزیده مى شود

ج) روزى ارجمندى دارند که دایمى، بى منت، وسیع و خالص است

3 در برخى تفسیرها حکایت شده که این آیه در مورد امام على علیه السلام و ابو ذر و سلمان و مقداد فرود آمده است؛ البته این گونه احادیث مصادیق آیه را بیان مى کنند و مطلب آیه منحصر به آنان نیست [ نظرات / امتیازها ]