11) ضمیر در جمله «إِنَّها تَذْکِرَةٌ» به آیات قرآنى و یا به قرآن بر مى‏گردد، و اگر آن را مؤنث آورده براى این بود که خبر آن «تذکرة» مؤنث بوده، و معناى آن این است که: آیات قرآنى -و یا قرآن- تذکره است، یعنى موعظه‏اى است که هر پند پذیرى از آن متعظ مى‏شود، و یا تذکر دهنده‏اى است که اعتقاد حق و عمل حق را تذکر مى‏دهد. [ نظرات / امتیازها ]

11) کلمه «کلا» باز داشتن از همان عملى است که به خاطر آن عتابش فرمود یعنى عبوس کردن قیافه و روى‏گردانى از کسى که از خدا مى‏ترسد، و مشغول شدن و پرداختن به کسى است که خود را بى‏نیاز مى‏داند. [ نظرات / امتیازها ]

12) جمله «فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ» جمله‏اى معترضه است، و ضمیر به قرآن و یا آنچه که قرآن تذکر مى‏دهد بر مى‏گردد، و معنایش این است که: هر کس خواست مى‏تواند بیاد قرآن و یا معارفى که قرآن تذکر مى‏دهد بوده باشد، و قرآن این را تذکر مى‏دهد که مردم بدانچه فطرت به سوى آن هدایت مى‏کند منتقل شوند، و آن، عقائد و اعمال حقه‏اى است که در لوح فطرت محفوظ است.
در اینکه تعبیر فرمود به «فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ» اشاره است به اینکه در دعوت قرآن به تذکر، هیچ اکراه و اجبارى نیست، و داعى اسلام که این دعوت را مى‏کند براى این نیست که نفعى عاید خودش شود، تنها و تنها نفع آن عاید خود متذکر مى‏شود، حال اختیار با خود او است. [ نظرات / امتیازها ]

13) در مجمع البیان (ج: 10، ص: 436) گفته: کلمه «صحف» جمع صحیفه است، و عرب هر چیزى را که در آن مطلبى نوشته شده باشد صحیفه مى‏نامد، هم چنان که کتابش هم مى‏خواند، حال چه اینکه ورقه و کاغذى باشد و یا چیز دیگرى. [ نظرات / امتیازها ]

13) جمله «فى صحف» خبرى است بعد از خبر براى کلمه «ان». [ نظرات / امتیازها ]

13) ظاهر آن این است که: قرآن به دست ملائکه در صحفى متعدد نوشته شده بوده. این ظاهر، سخن آن مفسر (تفسیر روح المعانى، ج: 30، ص: 42) را که گفته: مراد از صحف لوح محفوظ است ضعیف مى‏سازد، چون در کلام خداى تعالى در هیچ موردى از لوح محفوظ به صیغه جمع از قبیل صحف و کتب و الواح تعبیر نشده. نظیر این قول در بى‏اعتبارى سخن آن مفسر (تفسیر روح المعانى، ج: 30، ص: 42) دیگر است که گفته: مراد از صحف، کتب انبیاى گذشته است. چون این معنا با تعبیر «بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ...» نمى‏سازد، زیرا ظاهر این تعبیر این است که صفت صحف باشد. [ نظرات / امتیازها ]

13) «مکرمة» یعنى معظم. [ نظرات / امتیازها ]

14) «مَرْفُوعَةٍ» یعنى رفیع القدر نزد خدا. [ نظرات / امتیازها ]

14) «مُطَهَّرَةٍ» یعنى پاکیزه از قذارت باطل و سخن بیهوده و شک و تناقض، هم چنان که در جاى دیگر فرمود: «لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» (فصلت/42)، و نیز در اینکه مشتمل بر سخن بیهوده نیست فرموده: «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ» (طارق/13-14)، و در اینکه مشتمل بر مطلب مورد شکى نیست، فرموده: «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ» (بقره/2) و در اینکه مشتمل بر مطالب متناقض نیست فرموده: «وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً» (نساء/82). [ نظرات / امتیازها ]

15) جمله «بِأَیْدِی سَفَرَةٍ کِرامٍ بَرَرَةٍ» این دو جمله دو صفت بعد از صفت هستند براى صحف. [ نظرات / امتیازها ]

15) کلمه «سفرة» جمع سفیر است، و سفیر به معناى رسول است. کلمه «کرام» صفت آن رسولان است، به اعتبار ذاتشان و «بررة» صفت ایشان است به اعتبار عملشان، مى‏فرماید: ذاتا افرادى بزرگوارند، و از نظر عمل داراى احسانند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

16) کلمه «سفرة» جمع سفیر است، و سفیر به معناى رسول است. کلمه «کرام» صفت آن رسولان است، به اعتبار ذاتشان و «بررة» صفت ایشان است به اعتبار عملشان، مى‏فرماید: ذاتا افرادى بزرگوارند، و از نظر عمل داراى احسانند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

16) دو جمله «بِأَیْدِی سَفَرَةٍ کِرامٍ بَرَرَةٍ» این دو جمله دو صفت بعد از صفت هستند براى صحف. [ نظرات / امتیازها ]

15) از این آیات بر مى‏آید که براى وحى، ملائکه مخصوصى است، که متصدى حمل صحف آن و نیز رساندن آن به پیامبرانند، پس مى‏توان گفت این ملائکه اعوان و یاران جبرئیلند، و تحت أمر او کار مى‏کنند، و اگر نسبت القاى وحى را به ایشان داده، منافات ندارد با اینکه در جاى دیگر آن را به جبرئیل نسبت دهد، و بفرماید: «نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلى‏ قَلْبِکَ» (شعراء/194)، و در جاى دیگر در تعریف جبرئیل بفرماید: «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ مُطاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ» (تکویر/21)، بلکه همین آیه مؤید مطلب ما است، که مى‏فرماید دستوراتش مطاع است، معلوم مى‏شود جبرئیل براى رساندن وحى به انبیاء، کارکنانى از ملائکه تحت فرمان دارد، پس وحى رساندن آن ملائکه هم وحى رساندن جبرئیل است، هم چنان که عمل جبرئیل و اعوانش روى هم فعل خداى تعالى نیز هست، و این انتساب وحى به چند مقام نظیر مساله توفى و قبض ارواح است، که یک جا به اعوان ملک الموت نسبت داده، و یک جا به خود او، و یک جا به خود خداى تعالى که بحث آن مکرر گذشت.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

16) مرحوم سید مرتضی در کتاب متشابه القرآن، روایات اهل سنت را مردود دانسته و با استناد به دیگر آیات قرآن می‌فرماید:
خداوند اخلاق پیامبر (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را ستوده و درباره او فرموده است: «انّک لعلى خلق عظیم» (قلم/4) تو داراى خلق نیکو و بزرگوارانه هستى ودر دو مورد آن حضرت را به تواضع در برابر مؤمنان سفارش نموده است: «واخفض جناحک للمؤمنین» (حجر/88)، «واخفض جناحک لمن اتّبعک من المؤمنین» (شعراء/215).
علاوه بر آنکه اگر پیامبر (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) چنین اخلاقى داشت، بر اساس آیات دیگر قرآن، اصولاً در تبلیغ توفیقى نداشت. چنانکه خداوند خطاب به پیامبرش مى‏فرماید: «لو کنت فظّاً غلیظ القلب لانفضّوا من حولک» (آل‏عمران/159) اگر تندخو و خشن بودى، مردم از اطراف تو پراکنده مى‏شدند. [ نظرات / امتیازها ]

11) مراد از «سفرة»، سفیران و رسولان وحى، یعنى فرشتگانى هستند که وحى الهى را به پیامبران مى‏رسانند و این فرشتگان، یاران جبرئیل و تحت امر او هستند که قرآن درباره او مى‏فرماید: «انّه لقول رسول کریم... مطاع ثمّ امین» (تکویر/19-21) راه خدا هم آسان است و هم زمینه فطرى و فکرى و فقهى دارد. [ نظرات / امتیازها ]

13) «صُحف» جمع «صحیفة» به معناى مکتوب است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

15) «سفرة» جمع «سافر» به معناى کاتب است، چنانکه «اسفار» جمع «سِفر» به معناى کتاب است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

16) «بررة» جمع «بارّ» به معناى نیکو کار است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

11) تأکید خداوند بر ضرورت ترک ترش رویى با اندرز خواهان; هر چند آنان، جسمى معلول داشته و از طبقات اشراف نباشند.

کلاّ

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

12) تنها کسانى توان فراگیرى معارف قرآن و به خاطر سپردن آن را دارند که طالب آن بوده و یادگیرى آن را بر خود تحریم نکرده باشند.

فمن شاء ذکره

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

12) همه انسان ها، استعداد شناخت معارف قرآن را دارند.

فمن شاء ذکره [ نظرات / امتیازها ]

11) 🔹تذکره در لغت:
تذکره از ماده "ذکر" و در لغت به معنای تَذَکُّر؛ یادآوری؛ بیدارباش و آگاهی دادن ؛ هشدار و پند؛ یادگار و یادداشت می باشد.
🌱«ذکر» یعنى شناختى که در ذهن حاضر باشد. (مفردات راغب).
🌱«تذکرة» اعم از «دلالت» (راهنمایى) و «اماره» (نشانه) است و به هر چیزى که با آن تذکّر حاصل شود، اطلاق مى گردد (مفردات راغب).
🌱«تذکیر» (مرادف تذکرة) به معناى موعظه کردن است.
🌱«ذکرى» (اسم مصدر آن) به معناى عبرت است (قاموس).
🔸تذکره در اصطلاح:
1- همانند "ذکر" نامی از نام های قرآن کریم به معنای هشدار، تذکر و یاد آوری.
2- پند و اندرز.
3- زندگی نامه و یا کتابی که در آن احوال شعرا نوشته شده باشد.
4- یادگار و یادداشت
5- گذرنامه و پاسپورت(در گذشته این عنوان برای گذرنامه و پاسپورت استفاده می شده است)
🔹تذکره در قرآن کریم :
🌱کلمه تذکره، نه بار در قرآن کریم بکار رفته است که به ترتیب سوره های قرآن عبارتند از:
1- إِلَّا تَذْکِرَةً لِمَنْ یخْشَى (طه/3)
2- نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ (الواقعة/73)
3- لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیهَا أُذُنٌ وَاعِیةٌ (الحاقة/12)
4- وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ (الحاقة/48)
5- إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا (المزمل/19)
6- فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ (المدثر/49)
7- کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ (المدثر/54)
8- إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا (الإنسان/29)
9- کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ (عبس/11)
🌱مراد از «تذکره» بودن قرآن؛ راهنمایى، موعظه کردن و مایه عبرت بودن آن است .🌷 [ نظرات / امتیازها ]