فَمَنْ «(ف)عطف» «اسم شرط جازم در محل رفع مبتدا»
شاءَ «فعل ماضی مبنی بر فتحه ظاهری» «فاعل این فعل ضمیر مستتر (هو) است که در تقدیر است» «خبر مقدر یا محذوف یا در محل خبر»
ذَکَرَهُ «فعل ماضی مبنی بر فتحه ظاهری» «هاء ضمیر متصل در محل نصب مفعول به» «فاعل این فعل ضمیر مستتر (هو) است که در تقدیر است» [ نظرات / امتیازها ]

«ذَکَرَهُ»:
 توضيح : . ضمیر (هُ) به قرآن برمی‌گردد که مشارٌالیه آیات است. بعضیها آن را به خدا برمی‌گردانند. در این صورت معنی چنین است: هرکه خواهد خدا را یاد کند و به یاد او باشد [ نظرات / امتیازها ]

فَ: حرف عطف
مَنْ: مبتدا، شرط
شاءَ: فعل ماضی و فاعل هو مستتر، فعلِ شرط
ذَکَر: فعل ماضی (جواب شرط) و فاعل هو مستتر
هُ: مفعول به (جواب شرط) ‏
[ نظرات / امتیازها ]

من : موصول اسمی ، محلا مرفوع ، مبتدا .
شاء : فعل ، فاعلش ضمیر هو مقدر .
جمله شاء - فعل و فاعلش - : صله من .
ذکر : فعل ، فاعلش ضمیر مقدر هو .
ه : ضمیر متصل منصوب ، مفعول ذکر .
جمله " ذکره " : محلا مرفوع ، خبر من .
 توضيح : مرجع هر دو ضمیر هو : من موصوله [ نظرات / امتیازها ]