بررة : بس نیکوکار
توضيح : در تفسیر راهنما آمده : «بررة» و «ابرار» به یک معنا است; جز این که «بررة» مبالغه بیشترى دارد; زیرا جمع «بَرّ» است و «بَرّ» مبالغه بیشترى از کلمه «بارّ» (مفرد «ابرار») دارد (مفردات راغب). از جمله معانى اى که براى «بِرّ» ذکر شده، «صلاح و درست کارى»، «اطاعت» و «صداقت» است. (لسان العرب)
گرچه گفته اند : بررة أبلغ من (أبرار)، فإنه جمع بر، و(أبرار) جمع بار ؛ اما به نوشته ویکی فقه
برخی از مفسران و نیز بسیاری از فرهنگ‌نویسان واﮊه ابرار را تنها جمع بَرّ دانسته‌اند. اما اکثر مفسران آن را جمع برّ و بارّ، هر دو، یاد کرده‌اند. راغب اصفهانی نیز ابرار را تنها جمع بارّ دانسته است . از آن‌جا که برّ به صیغۀ مفرد ۳ بار در قرآن مجید به کار رفته و بارّ در این کتاب مقدس نیامده است، نظر آن گروه از مفسران و فرهنگ‌نویسان که ابرار را تنها جمع برّ دانسته و جمع بارّ را بَرَرَه شمرده‌اند، استوارتر می‌نماید.
معنای لغوی
بِرّ به «گستردگی خیر و معروف» معنا شده است.
معانی بِر
برخی برآنند که مفهوم محوری واژه بِرّ «نیکو‌بودن کار در برابر غیر» است و این معنا، با‌توجّه به اختلاف اشخاص، موضوعات و موارد، تفاوت دارد؛ چنان که بِرّ خدا درباره بندگان، لطف و احسان به آنان و در گذشتن از لغزش‌هایشان است و بِرّ بنده در پیش‌گاه خدا، پیروی و عمل به وظایف بندگی است.
بِرّ پدر به فرزندان، تربیت و تأمین آنان و برآوردن نیازهایشان و بِرّ فرزند به پدر ؛ خدمت، خضوع و رحمت است، و بِرّ در سخن گفتن، راست گویی، و در عبادت، منطبق بودن آن با شرایط ویژه عبادت است، وی اطلاق «بَرّ» بر قطعه‌های زمین و «بُرّ» بر گندم را نیز از همین باب می‌داند.
← فرق خیر با بر
برخی نیز جامع‌ترین معنای بِرّ را خیر دانسته‌اند؛ با این که این دو واژه مترادف نیستند؛ زیرا بِرّ، خیری است که با «قصد» و «توجّه» توأم باشد؛ ولی در خیر، «قصد» شرط نیست؛ بلکه گاهی با «سهو» همراه است؛ از این‌رو «خیر» معنایی عام‌دارد.
[ نظرات / امتیازها ]