24) این آیه به شهادت حرف «فاء» که در اولش آمده، متفرع بر جملات قبل است، البته تفرع تفصیل بر اجمال مى‏باشد، پس در این صورت، نظر و مطالعه انسان را پیرامون طعامى که مى‏خورد و با آن سد رمق مى‏کند و بقاى خود را تضمین مى‏نماید لازم مى‏داند -با اینکه نعمت طعام یکى از میلیونها نعمتى است که تدبیر ربوبى آنها را براى رفع حوایج بشر در زندگیش فراهم کرده- و دستور مى‏دهد اگر در همین یک نعمت مطالعه کند، سعه تدبیر ربوبى را مشاهده خواهد کرد، تدبیرى که عقلش را متحیر و مبهوت خواهد کرد، آن وقت خواهد فهمید که خداى تعالى چقدر نسبت به صلاح حال انسان و استقامت امر او عنایت دارد، آن هم چه عنایتى دقیق و محیط. [ نظرات / امتیازها ]

24) مراد از انسان غیر آن انسانى است که نامش در اول این فصل از آیات ذکر شد، چون مراد از آن انسان، خصوص افرادى است که در کفر ورزیدن مبالغه مى‏کنند، به خلاف انسان در آیه مورد بحث، که مامور شده به طعام خود نظر کند، چون منظور از آن عموم انسانها است، و همین جهت بود که دوباره کلمه «انسان» را ذکر کرد، و گر نه اگر منظور همان انسان مى‏بود مى‏فرمود: «فلینظر الى طعامه» یعنى همان انسان که نامش را بردیم باید به طعام خود نظر کند. [ نظرات / امتیازها ]

25) کلمه «صب» به معناى ریختن آب از بلندى است، و منظور در اینجا فرو فرستادن بارانها بر زمین براى رویاندن گیاهان است، و بعید نیست که شامل جارى ساختن چشمه‏ها و نهرها نیز بشود، چون آبهاى زیر زمینى هم از ذخائرى است که بوسیله باران پدید مى‏آید. [ نظرات / امتیازها ]

26) ظاهر این آیه این است که منظور از «شق» شکافتن زمین بوسیله جوانه گیاهانى است که از زمین سر در مى‏آورند، و به همین جهت این جمله را با کلمه «ثم» و جمله بعدى را با حرف «فاء» به جمله «أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ» (عبس/25) عطف کرد. [ نظرات / امتیازها ]

27) مراد از حب جنس حبوباتى است که به مصرف غذاى انسان مى‏رسد، مانند گندم و جو و نخود و عدس و امثال اینها، و همچنین منظور از کلمه «عنب» در جمله بعدى جنس آن است، و همچنین «قضب» و غیر اینها. [ نظرات / امتیازها ]

27) ضمیر در «فیها» به کلمه «ارض» بر مى‏گردد. [ نظرات / امتیازها ]

28) عنب به معناى انگور است، ولى به درخت آن نیز عنب گفته مى‏شود، و شاید در اینجا منظور همین درخت انگور باشد، نظیر زیتون که هم به میوه درخت گفته مى‏شود، و هم به درخت آن. [ نظرات / امتیازها ]

28) کلمه «قضب» به معناى سبزیجات تر و تازه است، که انسان آن را مى‏خورد. و این کلمه در اصل به معناى قطع است، و سبزیجات را اگر قضب خوانده‏اند بخاطر این است که پى در پى قطع مى‏شود. بعضى هم گفته‏اند: منظور همه گیاهانى است که از زمین قطع مى‏شود، حتى علف حیوانات را هم شامل مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]

30) کلمه «حدائق» جمع حدیقه است، که به معناى بوستانى تفسیر شده که اطرافش دیوار کشیده باشند. [ نظرات / امتیازها ]

30) کلمه «غلب» جمع غلباء است، گفته مى‏شود: «شجرة غلباء» یعنى درختى بزرگ و کلفت، پس «حدائق غلب» به معناى بوستانى است که درختانش عظیم و کلفت باشد. [ نظرات / امتیازها ]

31) بعضى گفته‏اند: کلمه «فاکهة» به معناى مطلق میوه‏ها است. و بعضى گفته‏اند: همه میوه‏ها را شامل مى‏شود، الا انگور و انار را. بعضى دیگر گفته‏اند: اگر در بین مصادیق فاکهه، خصوص زیتون و نخل را آورد، براى این بود که نسبت به آن دو اعتناى‏ بیشترى داشته است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

31) کلمه «أب» -با تشدید «باء»- به معناى گیاه و چراگاه است. [ نظرات / امتیازها ]

32) کلمه «متاعا» مفعول له است، مى‏فرماید: «ما آنچه از خوردنیها که رویاندیم براى این بود که شما را و چهار پایان را که شما به خود اختصاص داده‏اید، بهره‏مند و سیر کنیم. [ نظرات / امتیازها ]

32) اگر در این جمله از سیاق غیبت «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ» (عبس/24) به خطاب «کم» التفات شده، براى آن بوده که منت تدبیر خود و انعام نعمتش را تاکید کرده باشد. [ نظرات / امتیازها ]

28) تفسیر قمى در معناى کلمه «و قضبا» آمده که قضب به معناى «قت» است (گیاهى است که حیوانات علفخوار آن را مى‏چرند).

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

31) الدر المنثور روایت کرده که گفت: مردى از عمر پرسید: معناى کلمه «و أبا» چیست؟ همین که دید حضار مجلس به دادن جواب پرداختند، شلاق خود را گرفته به آنان حمله‏ور شد.

علامه طباطبایی: این حدیث مى‏خواهد بگوید عمر مردم را از بحث پیرامون معارف قرآن و حتى تفسیر الفاظ آن، منع مى‏کرد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

31) تفسیر قمى در معناى جمله «وَ فاکِهَةً وَ أَبًّا» فرموده: «أب» به معناى علف خشکى است که علفخواران مى‏خورند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

24) انسان باید به غذاى خود بنگرد که آیا از حلال است یا حرام، دیگران دارند یا ندارند، نیروى بدست آمده از آن در کجا صرف مى‏شود و این غذا چگونه بدست آمده است؟ امام باقر (علیه‌السلام) در ذیل آیه «فلینظر الانسان الى طعامه» فرمودند: انسان بنگرد که علم خود را از چه کسى مى‏گیرد و طعام را شامل طعام معنوى دانستند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

25) «صبّ» به معناى فرو ریختن آب از بلندى است که شامل نزول باران از آسمان و ریزش آب از آبشارها نیز مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]

26) مراد از «شققنا الارض»، شکافتن زمین به وسیله جوانه گیاهان است که براى سربرآوردن از خاک، آن را مى‏شکافند و به رشد خود ادامه مى‏دهند. [ نظرات / امتیازها ]

27) مراد از «حبّاً» حبوباتى است که به مصرف غذاى انسان مى‏رسد، مانند گندم و جو و نخود و عدس و امثال اینها. [ نظرات / امتیازها ]

28) «قضب» به سبزیجاتى گفته مى‏شود که تر و تازه چیده و خورده شود و شامل علف و یونجه حیوانات نیز مى‏گردد. [ نظرات / امتیازها ]

30) «حدائق» جمع «حدیقه» به معناى بوستانى است که اطراف آن دیوار کشیده باشند. [ نظرات / امتیازها ]

30) «غُلب» جمع «غَلباء» به معناى درخت بزرگ و تنومند است. [ نظرات / امتیازها ]

24) جنگل و درخت در شریعت اسلام از جایگاهی ویژه برخوردارند و در ده ها آیه و روایت، مورد بحث قرار گرفته اند.
قرآن کریم، از درختان و گیاهان، گاهی به عنوان «متاع» زندگی انسان یاد می کند1 و گاهی نیز آن ها را «معیشت»،2 یعنی وسیله برآوردن نیازهای انسان می شمارد و برایشان کرامت و شأن ویژه ای قائل است.3

در سوره «عبس» می فرماید: «فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ إلی طَعامِهِ أنّا صَبَبنا الْماءَ صَبّاً ثمَّ شَقَقْنا الْأرضَ شَقّاً فَأَنبَتنا فِیهَا حَبّاً وَ عِنَباً وَ قَضْباً وَ زَیتُوناً وَ نَخلاً وَ حَدائِقَ غُلباً وَ فاکِهَةً وَ أبّاً مَتاعاً لَّکُم وَ لِأنعامِکُم»؛4 باری، آدمی باید به خوراک خویش بنگرد. ما آب را به فراوانی فرو ریخته ایم. سپس زمین را به درستی شکافته ایم، و در آن دانه ای رویانده ایم، و انگور و سبزی، و زیتون و درخت خرمایی، و باغ های پردرختی، و میوه و علفی؛ برای بهره وری شما و ستوران شما.

از این آیات شریفه، نکات فراوانی قابل استفاده است، و ما تنها مطالبی را که بیانگر جایگاه ویژه درخت در زندگی انسان است، ذکر می کنیم:

1ـ آیه «فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ إلی طَعامِهِ» به ضمیمه آیات بعد، دلالت بر این دارد که گیاهان، مراتع، درختان و جنگل ها از مهم ترین منابع تأمین غذای انسان و از نعمت های بزرگ خدادادی است؛ بنابراین باید قدر آن ها را دانست و در حفظ، توسعه و بالندگی آن ها کوشید.

2ـ آیه «أنّا صَبَبْنا الماءَ صَبّاً...» بیانگر این است که بر اجزا و عناصر پیکره شکوهمند طبیعت، نظمی ویژه حاکم است؛ چنان که به هماهنگی و ارتباط منظم آب، زمین، گیاه... اشاره شده است. آیه شریفه می فرماید: بنگرید: «باید باران از آسمان فرو ریزد. بذرها زمین را بشکافند و از دل خاک بیرون آیند. گیاهان روییده شوند. درختان به ثمر بنشینند. جنگل ها و مراتع پدید آیند، تا حیوانات نیز از آن بخورند و در نتیجه، فعالیت های هماهنگ و شگفت آور این عناصر طبیعی، غذای بشر فراهم آید.»
3ـ ثمره نخست آمیزش آب و خاک، رویش غلاتی همچون گندم و جو است که بخش اعظم تغذیه انسان و سایر جانداران را تأمین می کنند. در این آیات شریفه و دیگر آیات قرآن کریم نیز به این نوع از گیاهان، تصریح شده است.5

4ـ گر چه تمام گیاهان و میوه ها برای انسان سودمندند، ولی برخی از آن ها در زندگی وی نقش مهم تر و مستقیم تری دارند؛ چنان که در آیات مورد بحث آمده است: «عنباً و قضباً و زیتوناً و نخلاً»؛ انگور، انواع سبزی ها، زیتون و درخت خرما، در زمره این نوع از میوه ها قرار گرفته اند.
بنابراین، از دیدگاه قرآن کریم، درختان و گیاهان، نعمت الهی بوده و در زندگی انسان و سایر جانداران نقش ارزشمند و حیاتی دارند و در منابع روایی اسلام نیز روایات فراوانی از حضرات معصومین (علیهم السلام) در این باره وارد شده است،6 که در مباحث آینده به بخش هایی از آن اشاره خواهد شد.

به طور کلی، جنگل ها و درختان نقش تعیین کننده ای در زندگی انسان و سایر موجودات زنده دارند. در ذیل به مهم ترین فواید و آثار آن ها به اختصار اشاره می کنیم:

1ـ خداوند حکیم، عمل تنفس را در گیاهان و درختان به گونه ای تنظیم فرمود، که دی اکسید کربن موجود در هوا را می گیرند و اکسیژن، حیاتی ترین نیاز زندگی بشر و سایر موجودات زنده است و بدون آن ادامه حیات برای موجودات زنده میسر نیست. بنابراین، هر مقدار بر گستره جنگل ها و درختان و فضای سبز افزوده شود، مبارزه با آلودگی هوا (گازهای سمی و کشنده) عینی تر خواهد شد.

2ـ مکان های پوشیده از جنگل و درخت و فضای سبز، بهترین مکان برای تفریح و تفرج و گذراندن اوقات فراعت هستند. وجود فضای سبز و درختان و جنگل ها می تواند محیط زیست را در چشم اندازها، فرحناک جلوه دهد و موجب افزایش عمر انسان شود؛ چنان که در روایتی از امام علی (علیه السلام) آمده است که فرمود: «مما یزید فی العمر، ترک الاذی... و ان یحترز عن قطع الاشجار الرطبة»؛7 از جمله عوامل افزایش عمر (طول عمر)، عبارت است از: پرهیز از مردم آزاری و قطع نابود ساختن درختان سرسبز. و نیز در روایتی از امام کاظم (علیه السلام) آمده است که فرمود: «ثلاثة یجلون البصر: النظر الی الخضرة و النظر الی الماء الجاری و النظر الی وجه الحسن»8 سه چیز، چشم آدمی را جلا می بخشد: نگاه کردن به سبزه و سبزه زار (مزارع، جنگل ها و درختان سرسبز)، نظر کردن به آب جاری و نظر کردن به چهره نیکو.

3ـ از منافع ارزشمند پوشش گیاهی و جنگل ها و درختان، «حفظ خاک» است. جنگل ها و درختان از بروز سیلاب جلوگیری می کنند؛ زیرا با ریزش باران بر روی برگ ها و شاخه های درختان، از سرعت آن کاسته می شود و خاک جنگل هم پوشیده از شاخ و برگ گیاهان و درختان پوسیده است که آب را به خوبی جذب کرده و جویبارهایی با آب زلال به وجود می آورد، و افزون بر این، ریشه گیاهان و درختان از فرسایش خاک در برابر باد و باران محافظت می کند. البته این امر در مناطق کویری، بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا اگر پوشش گیاهی و درختان در این مناطق از بین برود، و یا پراکنده و نابرابر باشد، بادهای تند، طوفان های عظیم، شن را در گستره صحراها ایجاد می کنند. رستنی های درختی و گیاهی، با ریش و شاخ و برگ های خود از فرسایش بادی خاک جلوگیری کرده و موجب تثبیت شن های روان می شوند.

4ـ جنگل ها و درختان در صنایع بزرگ چوبی و ساختمان سازی و تهیه لوازم منزل و پوشاک و برخی از فراورده های جنگلی، مانند کائوچو، تأمین ماده خام کاغذ، و جهت تهیه دارو و مصارف پزشکی، مورد استفاده قرار می گیرند که برای اشتغال زایی نیز بسیار سودمندند.

5ـ جنگل ها، میوه و ریشه درختان و قارچ ها، غذای عده زیادی انسان ها و برخی از موجودات زنده را تشکیل می دهند.

ناگفته نماند موارد یاد شده، نمونه هایی از آثار ارزشمند جنگل ها و درختان است که بررسی هر یک از این آثار حیاتی، پژوهشی در خور و مستقل می طلبد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

32) انا صببنا الماء صبا.ثم شققنا الارض شقا.فانبتنا فیها حبا.و عنبا و قضبا و زیتونا و نخلا.و حدائق غلبا.و فاکهة و ابا: متاعا لکم و لانعامکم .

[اینکه ما آبرا فراوان فرو ریختیم.آنگاه زمین را خوب شکافتیم و دانه را در آن رویاندیم و (نیز) انگور را، و درختانى با سرشاخه‏هاى افشانرا، و زیتون را و درخت‏خرما را، و باغهاى انبوه و میوه و علف را، دستمایه‏اى براى شمایان و چهارپایان‏تان] .

در اینجا نیز، توجه مى‏دهد که «ما» هستیم که آب را فرو فرستادیم...انا، شققنا... انبتنا...مائیم...که شکافتیم...رویاندیم.کتاب گیاه‏شناسى احتیاج به این تاکیدات ندارد، آبى مى‏آید، زمینى شکافته مى‏شود و گیاهى مى‏روید.اما در قرآن، گام به گام و کلمه به کلمه مى‏فرماید: «ما» کردیم...ما کردیم.این تعلیم را نباید فراموش کرد: در سراسر قرآن این نکته را بارها و بارها یادآور شده است که ما همه چیز را از «الله‏» - جل اسمه - بدانیم وگرنه، خواندن هزار بار کتاب گیاه‏شناسى بدون فهم این نکته، ذره‏اى ارزش معنوى ندارد.

در قرآن از سیب و پرتغال - که در عربستان نمى‏روید - نامى برده نشده است.پیداست که آیات با توجه به آنچه مورد توجه مردم در آن زمان و آن منطقه بوده، نازل شده است.

انتخاب مثال‏هاى ویژه، و اسلوبهاى خاص در بیان برخى از مطالب، بدین دلیل است که یکى از اهداف نخستین قرآن، هدایت مردم منطقه وحى، بوده است. [ نظرات / امتیازها ]

24)
نگهداشتن شکم و دامن از حرام
خداوند متعال می فرماید:
«فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی طَعامِهِ»
آدمی باید به قوت و غذای خود (به چشم خرد و احتیاط) بنگرد.
امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ به عثمان بن حنیف نوشت:
«... فما اشْتَبه علیْکَ عِلْمه فَالْفِظهُ... .»
... آنچه را که حلال بودنش برای تو روشن نبود از دهان بیرون بینداز... .
بنابراین، مهمترین چیزی که مؤمن سالک باید از آغاز راه به آن توجه داشته باشد نگهداشتن شکم و حفظ دامن از آلودگی به حرام (از قبیل زنا و...) است، به ویژه در عنفوان جوانی که در اثر طغیان غریزه شهوت زمینه آلودگی فراهم‎تر است. پس باید مراقبت کرد تا چشم و دل هر دو پاک باقی بماند تا انسان با روحی سبکبال به آسمانها پرواز کند و سرانجام در خلوتگه راز با پیامبران و صدیقان و شهیدان و صالحان همنشین گردد. [ نظرات / امتیازها ]

32) مواد غذائى سالم
آنچه در این آیات آمده بود ، هشت نوع از مواد غذائى براى انسان و چارپایان بود ، و جالب اینکه همه آنها ، غذاهاى گیاهى و نباتى است ، این به خاطر اهمیتى است که گیاهان و حبوبات و میوه‏ها در تغذیه انسان دارند ، بلکه غذاى حقیقى انسان همینها است ، و غذاهاى حیوانى در درجه بعد قرار دارد وبه مقدار کمتر.
آنچه در اینجا قابل توجه است اینکه : علم غذاشناسى امروز که یکى از علوم گسترده و مهم است و براى خود دنیاى وسیعى با چشم‏اندازهاى وسیعترى را مجسم مى‏کند ، در حقیقت شرحى است بر آنچه در این آیات آمده ، و عظمت قرآن را منعکس مى‏کند ، مخصوصا موادى که در آیات بالا روى آن تکیه شده هر یک از دیدگاه علم غذاشناسى ، بسیار مهم و با ارزش است.
به هر حال دقت در این امور ، انسان را به عظمت خالق آنها ، و الطاف و محبتهاى او نسبت به نوع بشر آشناتر مى‏سازد .
آرى دقت در غذاى جسم ، و سپس در غذاى روح ، هم از نظر محتوى و ساختمان ، و هم از نظر طرق اکتساب ، مى‏تواند آدمى را در مسیر معرفة الله و تهذیب نفس و خودسازى پیش برد ، آرى آدمى باید در غذایش به دقت بنگرد و چه پر معنى است همین یک جمله کوتاه. [ نظرات / امتیازها ]

26) میتوان گفت مقصود از شققنا الارض ( ما زمین را شکافتیم ) اشاره به الهام خداوند است به موجودات واینجا الهام خدایی به گیاهان که زمین را بشکافید وبرویید است [ نظرات / امتیازها ]

24) 🌺 نکات و پیام های آیه شریفه 24 سوره مبارکه عبس:
🔹 انسان باید از نظر موارد ذیل به غذائی که تناول می کند، توجه و دقت داشته باشد :
1- حلال و حرام بودن
2- پاک و طیب بودن
3- انسان باید فقط به غذای خودش نگاه کند(طعامه)
4- نعمت بودن غذا
5- نگاه کردن به غذا سبب اشتها می شود.
6- نگاه کردن به غذا سبب تحریک غدد بزاقی دهان شده و به هضم غذا کمک می کند.
7- نگاه کردن به غذا، حس شکرگزاری انسان را بر می انگیزد و به شناخت منعم و خدا می رساند. [ نظرات / امتیازها ]

26) 1- آیه شریفه بعد از ذکر موضوع آب که یکى از ارکان مهم رویش گیاهان است، به سراغ رکن مهم دیگر یعنى «زمین» مى ‏رود.
2- خداوند، شکافنده زمین به گونه اى شگفت آور است. کار طبیعت و عوامل مؤثر در آن، در حقیقت کار خداوند است.
3-"شَق" یعنى "شکافتن" و "شَقّاً " ؛ مفعول مطلقى است که مضمون جمله را تأکید مى کند که این تأکید، گویاى شگفت آور بودن محتواى جمله است.
4- وابستگى شکافتن زمین به خداوند، حقیقتى شایسته و بایسته تأمل است.(فلینظر ...ثمّ شققنا الأرض شقًّا)
5- حرف «ثمّ»، دلالت بر مرور زمان دارد. عطف آیه بر آیه قبل، اشاره دارد که بارش باران در نرم شدن و شکافته شدن زمین، تأثیر به سزایى دارد.
6- زمین، از منابع غذایى انسان است.(طعامه ... ثمّ شققنا الأرض شقًّا)
7- ترتیب آیه اشاره به یکى از معجزات علمى قرآن است که نشان می دهد اول باران مى ‏بارد، سپس زمین شکافته شده و آماده زراعت مى ‏گردد.🌷 [ نظرات / امتیازها ]

26) 🔹#شقّ در لغت به معنای "شکافتن است.
برای منظور آیه شریفه از "شَقّ" احتمالات زیر بیان شده است:
1- شکافتن زمین بوسیله جوانه گیاهان
🌱 به همین جهت این جمله را با کلمه «ثم» و جمله بعدى را با حرف «فاء» به جمله «أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ» (عبس/25) عطف کرد.
🌱از عجائب است که جوانه ‏اى با آن همه نرمى و لطافت خاکهاى سخت و حتی سنگ را مى‏ شکافد و با وجود نیروی جاذبه زمین، به طرف بالا و به عشق نور و هوا، سر از خاک بیرون می آورد. عقل سلیم، قدرت خداوند را دراین آثار می بیند.
2- شکافتن زمین به خرد شدن سنگهای سطحی آن
3- شکافتن زمین به وسیله شخم زدن انسانها
🌴جمع بین سه تفسیرهم؛ بعید نیست.
🌸 روایت از" ابو جعفر" (امام محمدباقر- ع):
🌱« فرموده خداى عزّ و جلّ " کانَتا رَتْقاً ..."
{💐أ وَ لَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ أَ فَلا یُؤْمِنُونَ انبیاء/30
🌱 آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند ، و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده ای را از آب قرار دادیم؟! آیا ایمان نمی آورند؟! }
حکایت از آن مى ‏کند که آسمان بسته بود و باران از آن فرو نمى ‏ریخت، و زمین نیز بسته بود و دانه را نمى‏ رویانید، پس چون خداوند تبارک و تعالى خلق را آفرید، و در میان آنان جنبندگانى به وجود آورد و پراکنده ساخت، آسمان را با باریدن باران شکافت، و زمین را با رستن دانه».(روایت از تفسیر هدایت) 🌷 [ نظرات / امتیازها ]

30) 1- حدائق جمع #حدق" یا #حدیقه ؛است.
حدیقه؛ باغی است پر درخت، سرسبز و خرم که اطراف آن دیوار کشیده باشند و از هرنظر محفوظ باشد.
🌱همچون حدقه چشم که در میان پلک ها محصور است.
2- راغب در مفردات، حدیق را در اصل؛ "زمینی که آب در آن جمع شده باشد، همچون حدقه چشم که همیشه آب در آن جمع شده است"، معرفی می نماید.
3- حدیقه هم در باغهای دنیا و هم در باغهای آخرت بکار رفته است.
🍂فرق حدیقه و جنت:
🌱حدیقه و جنت هر دو به معنی باغ هستند، مهمترین تفاوت آنها این است که "جَنَّت" نام اختصاصی انتخابی قرآن کریم برای سرای عالی "بهشت" می باشد.🌷 [ نظرات / امتیازها ]