25) قرائتى که فعلا دائر در بین مسلمین است کلمه «أنا» را با فتحه همزه مى‏خوانند، که بنا بر آن جمله مورد بحث بیانى تفصیلى براى تدبیر خداى تعالى مى‏شود، که چگونه طعام انسان را مى‏آفریند، بله البته این مرحله ابتدایى از آن تدبیر تفصیلى است، و گرنه بیان مستوفا و کامل آن خصوصیات که در نظام آفرینش طعام برقرار است، و نظام وسیعى که در همه این امور و روابط کونى که بین هر یک از آن امور و بین انسان برقرار است، چیزى نیست که بتوان‏
در چند آیه بیانش کرد، و عادتا از وسع و طاقت بیان بشرى بیرون است. [ نظرات / امتیازها ]

24) انسان، مأمور به تفکر در غذا، به عنوان یکى از نعمت‏هاى خداست، خوردن بى‏فکر کار حیوان است. {فلینظر الانسان الى طعامه} [ نظرات / امتیازها ]

24) دقّت در پیدایش نعمت‏ها، وسیله‏اى براى کفر زدائى است. {قتل الانسان ما اکفره... فلینظر الانسان الى طعامه} [ نظرات / امتیازها ]

25) هستى، مدرسه خداشناسى است، چه سیر تکاملى درون انسان و چه بیرون انسان. {من نطفة خلقه فقدّره - اماته - انشره صببنا الماء صبّا شققنا الارض شقّا...} [ نظرات / امتیازها ]

25) ریزش باران و رویش انواع گیاهان و درختان، هدفمند است و فراهم شدن غذا براى انسان و حیوانات، یکى از حکمت‏هاى آن است. {انّا صببنا الماء... شققنا الارض... فانبتنا فیها حبّاً... متاعاً لکم و لانعامکم»} [ نظرات / امتیازها ]

28) انگور، زیتون و خرما، از میوه‏هاى مورد سفارش قرآن است. {عنباً... زیتوناً و نخلاً} [ نظرات / امتیازها ]

32) اگر ملاکهاى معنوى نباشد، انسان و حیوان در کامیابى از غذا و طبیعت، در یک ردیفند. «متاعاً لکم و لانعامکم» [ نظرات / امتیازها ]

31) از ابوبکر سؤال شد معنای آیه‌ی « و فاکهه و ابا » (سوره عبس آیه 31) چیست.
ابوبکر گفت:« چه کنم اگر درباره‌ی قرآن حرفی بزنم که نمی‌دانم؟ فاکهه را که می‌دانیم چیست؟ ولی معنی کلمه اب را خدا بهتر می‌داند.»
وقتی خبر به امیرالمؤمنین علی علیه السلام رسید، فرمود:« پناه بر خدا. اب یعنی چراگاه و ابوبکر نمی‌داند که خداوند در این آیه می‌فرماید نسبت به مخلوقاتش بی‌اعتنا نیست و غذای خودشان و چهارپایان آنها را نیز تدارک دیده است تا زنده بمانند.» [ نظرات / امتیازها ]

26) 🔸یکی از پرکاربردترین تاکیدات قرآن؛ استفاده از "مفعول مطلق" در آخر جمله است.برای نمونه "
💐 کلاَّ إِذا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا فجر/21
💐 أنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا عبس/25
💐 ثمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا عبس/26
که در آنها "دکّا "؛ " صبّاً " و "شَقّاً " مفعول مطلقی است که برای تاکید بکار رفته است.
🌱این تاکیدها در ترجمه های رایج قرآن کریم؛ فقط با افزودن یک "یا" به آخر معنای هر فعل بصورت "تعجبی" معنی می شود.(برای مثال در نمونه های صدرالاشاره بصورت "کوبیدنی"؛ "ریختنی" و " شکافتنی" ترجمه شده اند که خالی از مفاهیم رسا می باشد)
🔺به نظر میرسد این نوع تاکید؛ علاوه بر اینکه نشان دهنده شگفتی حاصل از آثار افعال بکار رفته در اول جمله( برای مثال: دُکَّتِ؛ صَبَبْنَا و شَقَقْنَا) است بلکه بسته به معنای فعل؛ بیانگر "توصیف برترین و یا بدترین (سخت ترین) شکل ممکن از انجام افعال" مزبور است که مع الاسف در ترجمه های رایج قرآن کریم، مغفول مانده است.
🌱ترجمه های صحیح در مثالهای مزبور:
دکّا = سخت ترین کوبیدن
صبّاً = برترین بارش(ریختن)
شَقّاً = برترین شکافتن؛ شکافتنی بی نظیر.
والله اعلم🌷 [ نظرات / امتیازها ]