پندار دروغ بودن قرآن، پندارى موهوم و از اندیشه هاى باطل کافران است.
فى تکذیب ... بل هو قرءان مجید
حرف «بل»، اضراب از قبل است و اندیشه تکذیب گرانه کافران را تخطئه مى کند.
2 - آیات قرآن، بر پیامبر(ص) خوانده شده است و ساخته و پرداخته آن حضرت نیست.
بل هو قرءان
کلمه «قرآن»، هرگاه با حرف «ال» ذکر شود، عَلَم است و آن گاه که نکره باشد، مصدر و به معناى مفعول (مقروء) مى باشد. مراد از وصف «مقروء» (قرائت شده)، این است که پیامبر(ص)، آن آیات را دریافت کرده است; نه این که به دروغ آن را ساخته باشد.
3 - قرآن، کتابى شریف و پرفایده است.
قرءان مجید
«مجید»، به معناى رفیع (قاموس) و مجد به معناى عزّت و شرف است. (مصباح). اصل این کلمه از «مَجَدَتِ الابل» گرفته شده است; یعنى، شتران به چراگاهى وسیع و پر علف دست یافتند. (مفردات راغب)
[ نظرات / امتیازها ]
سپس مى افزاید:
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ
نه، این گونه نیست که کفرگرایان مى پندارند، بلکه این کتاب پرشکوه، قرآنى ارجمند و پربرکت است.
به باور «ابن عباس» منظور این است که: این کتاب پرشکوه آن چنانکه کفرگرایان مى گویند، نه شعر است و نه کهانت و یا سحر و افسون، بلکه به خاطر خیر و برکت فکرى و فرهنگى و معنوى آن براى حق طلبان گرانقدر و با عظمت است.
و به باور پاره اى دیگر گرانقدر و پرشکوه بودن قرآن به خاطر مفاهیم ارزشمند و دلیل هاى ارجدار و روشنگرى است که براى انسان ها به ارمغان دارد؛ و نیز بدان جهت است که کران تا کران قرآن «حکمت» است و «حکمت» بر سه معنى و سه گونه است، و نه بیشتر که عبارتند از:
1 - مفاهیم و معارف بلندى که پروا و احساس مسئولیت مى آفریند.
2 - پند و اندرزى که دل را براى عمل شایسته و آراستگى به صفات والا نرم و آماده مى سازد.
3 - دلیل روشن و چراغ روشنگرى است که حق را از باطل و عدل را از ستم، در دانش دین و دنیا جدا مى سازد.
گفتنى است که همه علوم و دانش ها ریشه در قرآن دارد.
[ نظرات / امتیازها ]