- کافران همواره و به دقت، در حال توطئه و چاره اندیشى براى رویارویى با آیین الهى اند.
إنّهم یکیدون کیدًا
فعل مضارع «یکیدون» ـ به قرینه سیاق آیه ـ بر استمرار دلالت دارد و «کیداً» مفعول مطلق و براى تأکید است. آیات بعد بیانگر آن است که مراد از ضمیر «إنّهم»، کافران و مراد از «کید» چاره سازى براى مقابله با برنامه هاى خداوند است.
2 - خداوند، با بیان پافشارى کافران عصر بعثت بر کفر و انکار معاد، انتظار ایمان آوردن آنان را بى فایده خواند و توطئه گرى آنها را به پیامبر(ص) گوشزد کرد.
إنّهم یکیدون کیدًا
3 - بى تأثیر ساختن هشدارهاى قرآن درباره معاد، محور نیرنگ هاى کافران
إنّه لقول فصل ... إنّهم یکیدون کیدًا
به قرینه آیات پیشین، مصداق بارز کید و مکر کافران، توطئه براى جدى نگرفتن هشدارهاى قرآن به معاد است.
4 - جدى نگرفتن هشدارهاى قرآن به معاد و شوخى قلمداد کردن آن، دسیسه کافران در مقابله با آیین الهى
و ما هو بالهزل . إنّهم یکیدون کیدًا
[ نظرات / امتیازها ] [15] و کافران تنها به اینکه بس نمی‌کردند که برای گریز از حقایقی که مؤید رسالتهای الاهی است به تکذیب آنها بپردازند، بلکه به گونه‌های مختلف به محاربه با آن می‌پرداختند که حجابی نفسی و اجتماعی میان خود و حقایق به وجود آورند تا هرگز در تحت تأثر آن قرار نگیرند.
«إِنَّهُم یَکِیدُونَ کَیداً- آنان به مکر کردن و دستان با تو می‌پردازند.»
و کید عبارت از مهربانی نشان دادن برای دست یافتن به هدف به راههای گوناگون است، و در خیر و شر هر دو به کار گرفته می‌شود، و چنان معلوم می‌شود که‌همه تلاش کافران و کسانی که در خط نفاق و فسق قرار دارند، تفسیر دادن راه حق و پوشاندن آن به باطلی است که از پیش خود می‌سازند، و نیز جلوگیری از آن با مکر و کید است.
از خصوصیات کید متوسل شدن به بعضی از برنامه‌ریزیهای نهانی است که در آنها رسیدن به هدف پس از گذشتن از مراحل متعدد است تا بدین وسیله کمتر با دشواریها رو به رو شوند. ولی نقشه‌ریزی آنان خود پیامبر را به عنوان شخص یا مؤمنان را به عنوان یک طایفه هدف خود ندارد، بلکه هدف مکتبی است که آنان را به ایمان آوردن به آن دعوت می‌کنند، و دشمن خود را تنها رسول خدا و مؤمنان نمی‌دانند، بلکه پروردگار آسمانها و زمین را نیز پیش خود چنین تصور می‌کنند.
[ نظرات / امتیازها ]