درآیات قبلی خداوندبرای بیان قدرت خودبرحفظ وبرگرداندن انسان وحفظ اعمال انسان تمثیلی آورداز آسمان و"طارق"وطلوع وغروب آنها...
دراینجا دراین آیه بایک تنظیر ازوجود خودانسان(یعنی بانظیرآوردن ازوجودخودانسان)موضوع قیامت ومعاد(و بازگشت انسان وحفظ اعمالش را)استدلال میکندکه:حالااگراین انسان نمی خواهد ازاین طلوع وغروب هابه طلوع وغروب خودش پی ببرد،ازمراحل گذشته ی زندگی خودش می تواند چیزبفهمدوآینده اش رادرک کند.به گذشته خودت نگاه کن آن وقت آینده ی خودت را استبعادنمیکنی.
[ نظرات / امتیازها ]