توضیح : نظرات گوناگونى وجود دارد: جمعى گفته اند اشاره به دستورات اخیر در زمینه تزکیه و نماز و مقدم نشمردن حیات دنیا بر آخرت است ، چرا که اینها از اساسى ترین تعلیمات همه انبیا بوده ، و در تمام کتب آسمانى آمده است .
بعضى دیگر آن را اشاره به تمام ((سوره )) مى دانند، چرا که از توحید شروع مى شود، و با نبوت ادامه مى یابد، و به برنامه هاى عملى ختم مى شود.
و به هر حال ، این تعبیر نشان مى دهد که محتواى پر اهمیت این سوره ، یا خصوص آیات اخیر، از اصول اساسى عالم ادیان ، و از تعلیمات بنیادى همه انبیا و پیامبران است و این خود نشانه اى است از عظمت سوره و از اهمیت این تعلیمات .
((صحف )) جمع ((صحیفه )) در اینجا به معنى لوح و یا صفحه اى است که چیزى بر آن مى نویسند.
آیات فوق نشان مى دهد که حضرت ابراهیم (علیه السلام ) و موسى (علیه السلام ) نیز داراى کتابهاى آسمانى بوده اند.
در روایتى از ابو ذر مى خوانیم که مى گوید: به پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) عرض کردم انبیا چند نفر بودند؟
فرمود یکصد و بیست و چهار هزار نفر.
گفتیم : رسولان آنها چند نفر بودند؟
فرمود: سیصد و سیزده نفر، و بقیه فقط ((نبى )) بودند.
عرض کردم : آدم نبى بود؟
فرمود بله ، خداوند با او سخن گفت و او را با دست خود آفرید، سپس پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) افزود، اى ابو ذر! چهار نفر از انبیاء عرب بودند: هود و صالح و شعیب و پیامبر تو.
گفتم : اى رسول خدا! خداوند چند کتاب نازل فرمود؟
فرمود: صد و چهار کتاب ، ده کتاب بر ((آدم )) پنجاه کتاب بر ((شیث )) و بر ((اخنوخ )) که ادریس است سى کتاب ، و او نخستین کسى است که با قلم نوشت و بر ((ابراهیم )) ده کتاب و نیز تورات و انجیل و زبور و فرقان را (بر موسى و مسیح و داود و پیامبر اسلام نازل کرد).
تعبیر به ((الصحف الاولى )) در مورد کتابهاى ابراهیم و موسى در برابر صحف اخیر است که بر حضرت مسیح و پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نازل شده است .
[ بستن توضیحات ]