● حاجيه تقي زاده فانيد -
احسن الحدیث
فَصَبَّ عَلَیهِم رَبُّکَ سَوطَ عَذابٍ
یعنی نتیجه طغیانها و افسادها آن بود که خدا پشت سر هم عذاب شدید و دردناک را بر آنها فرو ریخت. آمدن «صب» بجای «انزل» حاکی از متتابع و پشت سر هم بودن، و نکره آمدن عذاب حاکی از تفخیم و بزرگ بود آن است.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر اثنا عشری
فَصَبَّ عَلَیهِم رَبُّکَ سَوطَ عَذابٍ (13)
چون کفر و ظلم ایشان به غایت رسید، مستوجب عذاب گشتند.
فَصَبَّ عَلَیهِم رَبُّکَ: پس ریخت بر ایشان پروردگار تو، سَوطَ عَذابٍ:
تازیانه عذاب را. مراد انواع احاطه مختلفه عقاب است بر ایشان.
بیان- اصل سوط خلط، و تسمیه زدن به آن به جهت آن است که آن مخلوط الطاقات است و بعضی آن ملاصق بعض دیگر. پس حقیقت معنی آنکه فرو گرفت ایشان را انواع عقوبت دنیا و آخرت. و نزد بعضی مراد به سوط، عذاب دنیاست و اشعار است به آنکه عذاب دنیای ایشان نسبت به عذاب آخرت مانند نسبت تازیانه است به ضرب شمشیر. دیگری گفته: نزد خدا انواع بسیار است از عذاب و نکال، پس ایشان را گرفت به یک نوع از آن عذاب.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر راهنما
1 - خداوند، با فرود آوردن عذابى سخت بر فرعون و قوم عاد و ثمود، شلاق عقوبت خویش را پیاپى بر آنان نواخت.
فصبّ علیهم ربّک سوط عذاب
«صبّ»، به معناى ریختن چیزى و «سوط» به معناى آمیختن چیزى با چیز دیگر است و به شلاق از آن جهت «سوط» گفته مى شود که با پوست مى آمیزد (مقاییس اللغة). «ریختن شلاق عذاب»، کنایه از عذاب پیاپى و شدید است.
2 - عذاب دنیا، هر چند شدید باشد، در قیاس با عذاب آخرت ناچیز است. *
سوط عذاب
تعبیر «شلاق عذاب»، حاکى از تقلیل است; یعنى، عذاب سخت آسمانى که بر فرعون و اقوام عاد و ثمود فروریخت، در واقع شلاقى بیش نبود. برخى از اهل لغت، کلمه «سوط» را به معناى «نصیب» گرفته اند(مقاییس اللغة). برداشت یاد شده با توجّه به این معنا، وضوح بیشترى مى یابد.
3 - عذاب طغیان گرانِ مفسد، جلوه ربوبیت خداوند و در راستاى پیشبرد راه پیامبران است.
ربّک
4 - خداوند، تهدیدکننده مخالفان پیامبر(ص) به عذابى نظیر کیفر امت هاى پیشین (عاد، ثمود و فرعون)
ربّک
5 - تاریخ، دربردارنده نمونه هایى آشکار از سیطره خداوند بر سرنوشت جامعه ها است.
ألم تر کیف ... فصبّ علیهم ربّک سوط عذاب
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر منهج الصادقین
(13)- فَصَبَّ عَلَیهِم پس بریخت بر ایشان رَبُّکَ پروردگار تو سَوطَ عَذابٍ تازیانه عذاب را مراد احاطه انواع مختلفه عذابست و اصناف مختلفه عقاب بر ایشان چه اصل سوط خلطست و تسمیه جلد بآن بجهت آنست که آن مخلوط الطاقاتست و بعضی از آن ملاصق بعضی دیگر پس حقیقت معنی آنست که فرو گرفت ایشان را انواع عقوبت دنیا و آخرت، گویند که مراد بسوط عذاب عذاب دنیا است و ذکر آن باین عنوان بجهت اشعار است بر آنکه عذاب دنیای ایشان نسبت بعذاب آخرت نسبت ضرب تازیانه است بضرب شمشیر، و عمرو بن عبید روایت کرده که حسن بصری چون باین آیه رسید گفت ان عند اللّه أسواطا کثیر. فأخذهم بسوط منها یعنی نزد خدا انواع بسیار است از عذاب و نکال پس ایشان را بگرفت بیکنوع از آن و چون سوط آلت ضرب است که نوعی از عذاب است آن را استعاره نموده برای عذاب، بعد از آن بجهت تهدید اهل کفر و عناد خطاب بحبیب خود صلّی اللّه علیه و آله و سلّم میکند که:
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرآسان
کلمه (صب) در مورد ریزش آب به کار میرود. پس مضمون اینکه آیه کنایه از اینکه است که عذاب اقوام یاد شده پی در پی بر آنان نازل میشد، تا اینکه نابود میگردیدند
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» محمد حسینی همدانی
فَصَبَّ عَلَیهِم رَبُّکَ سَوطَ عَذابٍ:
مبنی بر اعلام آنستکه پروردگار نیز در اثر مبارزات دامنه‌دار آنان با رسولان بوسیله عقوبتهای دنیوی مورد غضب پروردگار قرار گرفته و عقوبت آنان را از هر سو فراگرفت که سبب عبرت دانشجویان مکتب قرآن گردید.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نيره تقي زاده فايند -
تفسیرهدایت
[13] تا چون پیمانه فساد لبریز شد، و بیم دهنده‌ای به رسالت نزد ایشان آمد، آهنگ کشتن او کردند، و در اینکه هنگام عذاب سخت برایشان فرود آمد:
«فَصَبَّ عَلَیهِم رَبُّکَ سَوطَ عَذابٍ- پس فرو ریخت بر ایشان تازیانه عذاب.»
عذاب به گونه‌ای بر ایشان فرو ریخت که سیل بر ایشان می‌توانست فرو ریزد، که سیل از بلندی فرو می‌ریزد و گریزگاهی نباشد، و اثر آن همچون اثر سوزش حاصل از خوردن تازیانه‌ای بود که گوشت و خون آنان را درهم می‌آمیخت.
گفتند: اعراب عذاب شدید را تازیانه می‌نامیدند، و نیز گفته‌اند: اصل معنی «سوط» آمیختن چیزی با چیز دیگر است، و چون عذاب سخت گوشت و خون را درهم می‌آمیزد، به نام سوط خوانده شده است.
سید قطب در اینکه آیه گفته است: اینکه تعبیری است که از گزش عذاب آگاهی می‌دهد و با شنیدن لفظ سوط به خاطر می‌آید، و به فرو ریختن و غرقه کردن‌‌آن با شنیدن لفظ «صبّ» توجه می‌شود که درد گزنده و فراگیری طغیانگر سیل را بر گردنکشانی نشان می‌دهد که در شهرها به طغیان پرداخته بودند.«3»
بدین گونه پایان کار عاد و ثمود و آل فرعون یکی شد، بدان سبب که کارهای ایشان، با وجود متفاوت بودن سرزمینها و زمانها و دیگر تفاصیل زندگی و جرایمی که مرتکب می‌شدند، با یکدیگر شباهت داشت.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.